Ο Κωνσταντίνος Α. Τριανταφυλλάκης γεννήθηκε στο Ασημένιο Διδυμοτείχου Εβρου, με καταγωγή από την Ανατολική Θράκη. Αποφοίτησε από την Πάντειο, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στις ΗΠΑ (οικονομικά και πολιτικές επιστήμες). Εργάζεται ως σύμβουλος επιχειρήσεων. Από τις εκδόσεις Ιανός κυκλοφόρησε πρόσφατα το πέμπτο βιβλίο του, το ιστορικό μυθιστόρημα «Η έξοδος των Θρακών», που αναφέρεται στον βίαιο ξεριζωμό των Ελλήνων από την Ανατολική Θράκη.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη, τη «Ζωή σε απόσταση» του Κωνσταντίνου Τσάτσου και την «Ιδιωτική οδό», του Οδυσσέα Ελύτη. Κάθε φορά που τα διαβάζω είναι σαν την πρώτη φορά και κάθε ανάγνωση μια νέα εμπειρία.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Να βλέπεις τον κόσμο πέρα απ’ αυτό που βλέπουν τα μάτια σου και ν’ απολαμβάνεις το αισθητό με τα έργα της τέχνης σου. Είναι από το βιβλίο του Τόμας Κέιχιλ, «Γι’ αυτό έχουν σημασία οι Ελληνες».
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
«Η μάστιγα της Ασίας» του Τζορτζ Χόρτον.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Eνα καλό βιβλίο μπορείς να το διαβάσεις παντού! Ομως, λατρεύω να διαβάζω, ενώ ταξιδεύω, στο κατάστρωμα του πλοίου!
Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
Eνοχές επειδή μου άρεσε ένα βιβλίο, όχι! Ενοχές γιατί πρότεινα κάποιο βιβλίο σε φίλους και δεν τους άρεσε, ναι!
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Αυτό που μένει μετά την ανάγνωση. Μια ανεξίτηλη εικόνα, μια πρόταση που την κάνω δική μου, κάποιες νέες σκέψεις…
Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
Ξαναδιαβάζω την «Αιολική Γη» του Βενέζη!
Το βιβλίο διδάσκει Ιστορία. Πώς λειτουργεί ο ιστορικός και ο μυθιστορηματικός χρόνος στο έργο σας;
Πατώντας στα ιστορικά γεγονότα, προσπάθησα να φέρω στο φως ιστορίες απλών ανθρώπων, τις ζωές τους, τις τραγωδίες και τις λίγες χαρές τους, που η «επίσημη ιστορία» δεν θεώρησε άξιες λόγου να μνημονεύσει και προσπερνώντας τις αγνόησε επιδεικτικά.
Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά αυτό το βιβλίο;
Είναι έργο ζωής. Η εκπλήρωση ενός χρέους προς τη γιαγιά, τον παππού μου και τους Ελληνες της Ανατολικής Θράκης που ξεριζώθηκαν βίαια από τις πατρογονικές τους εστίες. Που πέρασαν τον ποταμό Εβρο ρακένδυτοι, από το τίποτα κατάφεραν να δημιουργήσουν πολλά και πέθαναν με το παράπονο ότι δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Το βιβλίο είναι ένα καντήλι στη μνήμη τους.