Η Παρασκευή (Βιβή) Κοψιδά-Βρεττού, συγγραφέας και ποιήτρια, είναι διδάκτωρ Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Eχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία, μελέτες, δοκίμια, ερευνητικές εργασίες, βιβλιοκρισίες και έξι ποιητικές συλλογές. Για το πολυσχιδές έργο της έχει αποσπάσει βραβεία και τιμητικές διακρίσεις. Είναι μέλος επιστημονικών και λογοτεχνικών φορέων και πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Λευκάδας. Το τελευταίο ποιητικό της βιβλίο, «Η αλαφροΐσκιωτη καρέκλα» (Βακχικόν, 2023), προσκαλεί σε μιαν αναμέτρηση του αληθινού και του κάλπικου στην τέχνη και στη ζωή, ένα στοίχημα που, αν κερδηθεί, μπορεί τότε και ο κόσμος να γίνει καλύτερος…
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Του Νούτσιο Ορντινε, «Η χρησιμότητα του άχρηστου», του Ρίλκε, «Οι σημειώσεις του Μάλτε Λάουριντς Μπρίγκε», του Σπύρου Βρεττού, «Ο πικρός εξωγήινος», και δίπλα του, την «Αλαφροΐσκιωτη καρέκλα». Κάποιος απ’ όλους θα την κερδίσει…
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
«Σκοτώστε όσες κίσσες θέλετε, αν μπορείτε να τις πετύχετε. Nα θυμάστε, όμως, ότι είναι αμαρτία να σκοτώνεις τα κοτσύφια». Αυτό έμαθα από τον δικηγόρο Ατικους Φιντς, μια συμβουλή που έδινε στα παιδιά του Σκάουτ και Τζεμ, στη συγκλονιστική αντιρατσιστική αλληγορία της Λι Χάρπερ, «Οταν σκοτώνουν τα κοτσύφια».
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Του Τζερόμ Ντ. Σάλιντζερ, «Ο φύλακας στη σίκαλη», μια νοσταλγία επανάστασης, απώθηση ενηλικίωσης…
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Λίγο πριν από το ξημέρωμα, με το ξύπνημα της πρώτης φωνής των ζωντανών και την ευωδιά κανέλας – μνήμες από τα χωριάτικα κουλουράκια της μάνας…
Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
Ενα βιβλίο δύσκολα δημιουργεί ενοχές, ακόμη και σε έναν ηθικολόγο. Αν είναι «αληθινό» συνήθως σε παρασύρει στην «αμαρτία» της απόλαυσης, χωρίς ενοχές. Δεν νομίζω πως έχω εμπειρίες ενοχής από την ανάγνωση.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
«Ενα βιβλίο είναι μια αφορμή για ομορφιά», κατά τον Μπόρχες. Οπως κι αν εκφράζεται, αυτό που με συγκινεί είναι η αλήθεια της ομορφιάς του…
Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
Την «Αλαφροΐσκιωτη καρέκλα», να τη χαρώ ως αναγνώστρια πια. Είθε να με αναγνωρίσει…
Τι είναι μια αλαφροΐσκιωτη καρέκλα, πώς ήρθε και ποιος ο ρόλος της στην ιστορία σας;
Απρόσμενα ήρθε, προχωρημένη νύχτα ήτανε, στάθηκε φθαρμένη, με τα ξέφτια της να κρέμονται σαν σταλακτίτες. Μεταμορφώθηκε, απόχτησε συνείδηση, βούληση, πάλεψε με κίβδηλους ανταπαιτητές που για θρονί την πέρασαν, διαλύθηκε μπροστά τους αρνούμενη το ψέμα τους, αναστήθηκε και σαν εξημερωμένο ζωντανό παραδόθηκε στον… Ποιητή της. Οχι, δεν πέθανε ο Ποιητής.
Πόσο στοιχίζει μια «νίκη στην πράξη της γραφής»;
Οσο μια πράξη αυτοθυσίας.