Η Μαρία Παναγοπούλου γεννήθηκε στον Πειραιά και ζει στο Παλαιό Φάληρο. Σπούδασε Κοινωνιολογία και ολοκλήρωσε τα προγράμματα Εφαρμοσμένης Εγκληματολογίας και Θετικής Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το έκτο βιβλίο της είναι το ψυχολογικό θρίλερ «Οι γυναίκες δεν κλαίνε» – κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
«Η πτώση» του Αλμπέρ Καμύ, «Τα χρώματα που εσείς μου μάθατε» της Αννας Κανδαράκη, «Γυναικεία Υπόθεση 3 – Scripta Manent» των Λένας Μαντά και Κλαίρης Θεοδώρου.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Στο «Κατά Ιωάννη» του Σπύρου Πετρουλάκη έμαθα για τη ζωή των μουσουλμάνων που ζούσαν στην Κρήτη πριν από την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
«Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» του Αλντους Χάξλεϊ. Το προφητικό έργο του (1932) που περιγράφει έναν εφιαλτικό κόσμο, όπου η ευτυχία ταυτίζεται με το επιπόλαιο σεξ και την κατανάλωση αγαθών.
Περιγράψτε την ιδανική αναγνωστική συνθήκη.
Χωρίς κινητό και Iντερνετ, εγώ και το έργο που διαβάζω.
Υπάρχουν βιβλία για τα οποία να νιώθετε ενοχές που σας άρεσαν;
Υπάρχουν. Τα βιβλία που μου αρέσουν αντικατοπτρίζουν πτυχές του εαυτού μου, συχνά αθέατες. Γι’ αυτόν τον λόγο θα μου επιτρέψετε να μη σας αποκαλύψω για ποια έχω νιώσει ενοχές, γιατί αποτελεί κάτι βαθιά προσωπικό.
Τι είναι αυτό που σας συγκινεί περισσότερο σε ένα βιβλίο;
Ειλικρινά δεν γνωρίζω! Αγγίζουν την ψυχή μου ιστορίες και ήρωες, χωρίς να μπορώ να ερμηνεύσω πάντα τον λόγο.
Ποιο είναι το επόμενο βιβλίο που θα διαβάσετε;
«Poor Things – Χαμένα κορμιά», το μυθιστόρημα του Αλισντερ Γκρέι που ενέπνευσε την ομότιτλη ταινία του Γιώργου Λάνθιμου.
Αποτελεί η εμμονική παρακολούθηση ένα είδος βιασμού και γιατί;
Είναι ένας ψυχικός βιασμός και συνδέεται με τη βία του φόβου, ο οποίος εισχωρεί στη ζωή των θυμάτων, δηλητηριάζει την καθημερινότητά τους και τα αναγκάζει να απομονώνονται από όλους και από όλα.
Το βιβλίο αφορά αληθινή ιστορία. Ποια θα ήταν μια πρώτη συμβουλή στα θύματα του stalking;
Αν κάποιος τους στέλνει με εμμονή μηνύματα ή δώρα, αν εμφανίζεται συνεχώς μπροστά τους, αν επιμένει να υπάρχει στη ζωή τους με τρόπο που τους προκαλεί στρες ή φόβο, τότε αφού του καταστήσουν σαφές πως είναι ανεπιθύμητος, να τον καταγγείλουν στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές προτού γίνει επικίνδυνος για την ψυχική και τη σωματική υγεία τους.