Για πολλά χρόνια, το όνομά του συνδεόταν με τη βασιλική οικογένεια της Μεγάλης Βρετανίας. Κι αυτό επειδή δημιούργησε μια τηλεοπτική σειρά – φαινόμενο, ένα προϊόν μυθοπλασίας που βασιζόταν στο στέμμα και τη μοναρχία. Μέσα από το επιτυχημένο «The Crown», ο Πίτερ Μόργκαν παρουσίασε σε ένα παγκόσμιο κοινό την ιστορία της βασίλισσας Ελισάβετ, τον τρόπο με τον οποίο έβλεπαν οι Βρετανοί τους βασιλείς τους και την ιδιαίτερη εκτίμηση που έτρεφαν για την πριγκίπισσα Νταϊάνα.
Από την τηλεοπτική απεικόνιση της Νταϊάνα στα τελευταία επεισόδια της σειράς, ο Μόργκαν στρέφει ξανά το ενδιαφέρον του στο θέατρο, εστιάζοντας αυτή τη φορά στην άνοδο του Βλαντιμίρ Πούτιν στην εξουσία και τους Ρώσους ολιγάρχες.
Οι «Πατριώτες» στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης
Το έργο του Βρετανού σεναριογράφου και θεατρικού συγγραφέα, με τίτλο «Πατριώτες» («Patriots»), αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης στις 22 Απριλίου και ήδη η αναμονή για το πρότζεκτ του Μόργκαν είναι μεγάλη. Φυσικά, ένα τέτοιο εγχείρημα έχει πολλές προκλήσεις, ακόμα και για τον ίδιο τον δημιουργό, ο οποίος έχει εμπειρία όσον αφορά την καταγραφή ιστορικών προσώπων χρησιμοποιώντας ως μέσο την ποπ κουλτούρα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στους New York Times, ο Μόργκαν είπε ότι η διαδικασία αυτή του προσέφερε έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της πρόσφατης ιστορίας, καθώς του έδωσε τη δυνατότητα να μεταβεί από τα πορτρέτα διάσημων προσώπων, στην εξερεύνηση των πράξεων και της επιρροής ισχυρών αλλά λιγότερο επώνυμων ολιγαρχών.
Η ευγένεια, η λάμψη και ο καθωσπρεπισμός του «The Crown» που παρακολουθήσαμε στις έξι σεζόν του Netflix, αντικαθιστώνται από τη βία που υπάρχει στους «Πατριώτες». Ο σεναριογράφος καταφέρνει να δημιουργήσει ένα παζλ από τέσσερις άνδρες που η μοίρα τους φέρνει κοντά στη μετασοβιετική εποχή, αν και έχουν διαφορετικές ηθικές αξίες.
Ο Μόργκαν επέλεξε τον Μπόρις Μπερεζόφσκι ως πρωταγωνιστή του έργου του, επειδή ο μεγιστάνας αν και μεσουρανούσε επί Γέλτσιν, στη συνέχεια έγινε ο επικριτής του Πούτιν. Η ιστορία αναδιαμορφώνεται για τη θεατρική εκδοχή, ενώ ο σεναριογράφος δοκιμάζει τη συνταγή με την οποία έχει πετύχει και σε έργα του από το παρελθόν: ένας χαρακτήρας αυτοκαταστρέφεται και ένας άλλος εκμεταλλεύεται την αναταραχή που προκύπτει.
Οπως ανέφερε στους NYT, ο Μόργκαν αγαπά τις καθηλωτικές αλληλεπιδράσεις που εκτυλίσσονται μέσα στο πλαίσιο μεγάλων ιστορικών γεγονότων, και που «είτε πρόκειται για φθόνο, δίωξη, ζήλια ή αγάπη, προσθέτουν νόημα και άλλη διάσταση στην αφήγηση».
Ο Μόργκαν απευθύνθηκε σε μια ομάδα Ρώσων για συμβουλές ως προς το σενάριο. Τόνισε ότι ήθελε να είναι πολύ προσεκτικός ώστε να μη δαιμονοποιήσει τη Ρωσία. Ετσι, περνούσε χρόνο με ανθρώπους που ήταν κοντά στον Μπερεζόφσκι.
Είναι ευρέως γνωστός –και συχνά επικρίνεται– για το γεγονός ότι κάνει έρευνα αλλά ταυτόχρονα επινοεί και δικούς του κόσμους, αναζητώντας μια υποκείμενη δραματική αλήθεια και όχι την απόλυτη ακρίβεια. Οπως στο «The Crown», έτσι και για τους «Πατριώτες» απευθύνθηκε σε μια ομάδα Ρώσων για συμβουλές ως προς το σενάριο. Τόνισε ότι ήθελε να είναι πολύ προσεκτικός ώστε να μη δαιμονοποιήσει τη Ρωσία. Ετσι, περνούσε χρόνο με ανθρώπους που ήταν κοντά στον Μπερεζόφσκι.
Ο Μπερεζόφσκι, τον οποίο στη σκηνή υποδύεται ο πολυβραβευμένος Αμερικανός ηθοποιός Μάικλ Στούλμπαργκ, για πολλούς ήταν μια ιδιοφυΐα που δημιούργησε μια περιουσία από το πετρέλαιο και απέκτησε πολιτική δύναμη.
Ο Μόργκαν, στον οποίο αρέσει να γράφει για τη δύναμη της εξουσίας, έχει γερμανοεβραϊκή καταγωγή. Ο πατέρας του διέφυγε πριν από τον πόλεμο από τη Γερμανία για να γλιτώσει από τους Ναζί και η πολωνικής καταγωγής μητέρα του έφυγε μετά τον πόλεμο για να γλιτώσει από τους Σοβιετικούς. Ο μικρός Πίτερ μεγάλωσε στο Γουίμπλεντον. «Η νοοτροπία στο σπίτι ήταν ότι μπορείς να χάσεις τα πάντα μέσα σε μια νύχτα. Και οι δύο γονείς μου ήρθαν στο Ηνωμένο Βασίλειο με μια χάρτινη σακούλα στα χέρια», ανέφερε στους NYT.
Πολλοί ολιγάρχες που αναδείχθηκαν μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, ήταν Εβραίοι. «Είναι ενδιαφέρον ότι ο Πούτιν έχει μια πολύ θετική σχέση με τους Εβραίους», είπε ο Μόργκαν.
Σκέφτηκα ότι ήταν σχεδόν ασέβεια προς τον Ναβάλνι και τους άλλους πολιτικούς κρατούμενους να θεωρήσω τον θάνατο του Μπόρις ως ξεκάθαρη αυτοκτονία.
Μετά τον θάνατο του Μπερεζόφσκι, οι βοηθοί του Πούτιν ισχυρίστηκαν ότι ο πρώην ισχυρός και μετέπειτα περιθωριοποιημένος ολιγάρχης, είχε γράψει επιστολή στον πρόεδρο, απολογούμενος για τα «λάθη» του και ζητώντας να επιστρέψει στη Ρωσία. Η σύντροφος του Μπερεζόφσκι είπε ότι αυτό ήταν αλήθεια. Ο Μόργκαν δεν περιέλαβε αυτή την πληροφορία στο θεατρικό έργο του Μπρόντγουεϊ.
Στις 23 Μαρτίου του 2013, ο Μπερεζόφσκι βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο της έπαυλής του, έξω από το Λονδίνο. Ωστόσο, υπάρχει αμφιβολία για το εάν πρόκειται για αυτοκτονία ή φόνο.
Ο Μόργκαν είπε ότι αρχικά ήθελε να παρουσιάσει αυτό το γεγονός ως αυτοκτονία, καθώς ερεύνησε την υπόθεση και δεν υπήρχε βίντεο από κάμερες που να δείχνει ανθρώπους ή αυτοκίνητα να φεύγουν από το σπίτι του. Μετά όμως τον θάνατο του Ρώσου ηγέτη της αντιπολίτευσης Αλεξέι Ναβάλνι τον Φεβρουάριο του 2024 σε φυλακή της Αρκτικής, ο σεναριογράφος αποφάσισε να “αφήσει” την αιτία θανάτου του Μπερεζόφσκι διφορούμενη. «Σκέφτηκα ότι ήταν σχεδόν ασέβεια προς τον Ναβάλνι και τους άλλους πολιτικούς κρατούμενους να θεωρήσω τον θάνατο του Μπόρις ως ξεκάθαρη αυτοκτονία».
Οι Ρώσοι ολιγάρχες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο Λονδίνο, από όπου γεννήθηκε η ιδέα για τους «Πατριώτες». Ο Λιτβινένκο σκοτώθηκε εκεί, ο Μπερεζόφσκι αυτοεξορίστηκε και πέθανε εκεί, ο Αμπράμοβιτς ήταν ο ιδιοκτήτης του ποδοσφαιρικού συλλόγου της Τσέλσι μέχρι που αναγκάστηκε ύστερα από κυρώσεις που του επιβλήθηκαν, όπως και σε πολλούς Ρώσους ολιγάρχες μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, να την πουλήσει. Οπως τόνισε ο Μόργκαν στη συνέντευξή του, «αυτοί είναι χαρακτήρες με τους οποίους νιώσαμε όλοι συνδεδεμένοι».