Επειτα από πολυετείς προσπάθειες και χάρη στην πρωτοβουλία της Ακαδημίας Λυρικής Τέχνης Μαρία Κάλλας και στην επιμονή της προέδρου της, Βάσως Παπαντωνίου, για τη δημιουργία μιας καλλιτεχνικής κυψέλης για τους νέους ανθρώπους, παρουσιάστηκαν χθες οι μελέτες ανακατασκευής του κτιρίου της οδού Πατησίων 61, όπου έζησε η Μαρία Κάλλας για οκτώ χρόνια, από το αρχιτεκτονικό γραφείο NPL Architects (Νικόλαος Λαζαρίδης, Ισμήνη Δημοπούλου) παρουσία του δημάρχου Αθηναίων Χάρη Δούκα.
Οι παρεμβάσεις των αρχιτεκτόνων θα είναι όσο το δυνατόν λιγότερες, όπως είπαν και οι ίδιοι, καθώς σκοπός είναι να διατηρηθεί το εξωτερικό κέλυφος του κτιρίου και να αποκατασταθούν τα στοιχεία που λείπουν. Η μελέτη περιλαμβάνει αρχιτεκτονική πρόταση που διαμορφώνει τους εσωτερικούς χώρους σύμφωνα με το κτιριολογικό πρόγραμμα, προβλέποντας αίθουσες διδασκαλίας, αίθουσες εκδηλώσεων και γραφείων, σε ένα κτίριο με συνολικό εμβαδόν 1.800 τ.μ.
Το κτίριο, που είναι γνωστό ως πολυκατοικία Παπαλεονάρδου, υπήρξε μια πρωτοποριακή για την εποχή της κατασκευή, έργο του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Κιτσίκη, με επίβλεψη από τον πολιτικό μηχανικό Ανδρέα Δρακόπουλο. Κτισμένο το 1925, συγκαταλέγεται στα πρώτα κτίσματα όπου εφαρμόστηκε η αρχή των επάλληλων κατοικιών. Σύμφωνα με την άποψη του ίδιου του αρχιτέκτονα, η αρχιτεκτονική της προσόψεως εκφράζει την περίοδο 1921-1932 και αποτελεί δείγμα εξέλιξης της αρχιτεκτονικής αυτού του είδους στην Αθήνα.
Το 1937, μετά τον χωρισμό των γονιών της, η Μαρία Κάλλας ήρθε στην Αθήνα και έμεινε με τη μητέρα της και τη μεγαλύτερη αδελφή της Υακίνθη στην πολυκατοικία Παπαλεονάρδου μέχρι το 1945, οπότε έφυγε ξανά για τη Νέα Υόρκη. Γι’ αυτό και στη συλλογική μνήμη της πόλης, η πολυκατοικία καταγράφηκε ως «το σπίτι όπου έζησε η Κάλλας».
Το 1950, το κτίριο πέρασε στην ιδιοκτησία του Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου (ΝΑΤ) και τον Απρίλιο του 1980 το ταμείο αιτήθηκε την κατεδάφισή του. Στις 6 Μαΐου 1981, στη συνεδρίαση του ΚΣΝΜ τέθηκε για πρώτη φορά το θέμα του χαρακτηρισμού του και τελικά το 1989 ανακηρύχθηκε ομόφωνα ιστορικό διατηρητέο μνημείο. Ωστόσο, οι περιπέτειες της πολυκατοικίας Παπαλεονάρδου δεν σταμάτησαν εκεί. Το 1999 λόγω σεισμού δημιουργήθηκαν ρωγμές στο κτίριο, ενώ το 2003, κατά τη διάρκεια κατάληψης, ξέσπασε πυρκαγιά και το οικοδόμημα εγκαταλείφθηκε, ενώ σφραγίστηκαν οι πόρτες και τα παράθυρά του. Τελικά, τον Φεβρουάριο του 2018 η οικία της Μαρίας Κάλλας αποδόθηκε στην εταιρεία για την Ακαδημία Λυρικής Τέχνης Μαρία Κάλλας με νέα σύμβαση που υπεγράφη με τον ΕΦΚΑ, στον οποίο είχε περιέλθει η κυριότητα του ακινήτου. Πριν ξεκινήσουν τα έργα που πλέον έχουν δρομολογηθεί, τα μέλη της ομάδας εργασίας συνέλεξαν ιστορικές πληροφορίες και στοιχεία με σκοπό την τεκμηρίωση των σχεδιαστικών και κατασκευαστικών επιλογών του σχεδιασμού, αποσκοπώντας ουσιαστικά στην ανασύσταση του «φακέλου» των αρχικών μελετών, αρχείο των οποίων δεν σώζεται στο αρμόδιο πολεοδομικό γραφείο.
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, απαιτούνται δύο χρόνια για την ολοκλήρωση του έργου και ο προϋπολογισμός του είναι περίπου 5,5 εκατ. ευρώ. Ο φορέας υλοποίησης του έργου είναι η εταιρεία «Ανάπλαση Δημοσίων Χώρων Α.Ε.».