ΕΔΙΜΒΟΥΡΓΟ
ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ
www.eif.co.uk
«Εdinburgh Festival & Fringe». Οπως κάθε χρόνο, το Διεθνές Φεστιβάλ του Εδιμβούργου και το παράλληλο εναλλακτικό Fringe περιλαμβάνουν και φέτος στο πρόγραμμά τους πολλές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που εστιάζουν σε κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα του καιρού μας και επιχειρούν να αγγίξουν καυτές περιοχές της σύγχρονης εμπειρίας. Ανάμεσα στις παραστάσεις που ξεχώρισαν είναι το έργο «Bloom», από τον νέο θεατρικό θίασο Vocal Point, εμπνευσμένο από τις ιστορίες που άκουσαν δύο μέλη του θιάσου, ο Εϊμπραμ Πάρκερ και ο Ρόμπερτ Σκόμπι, όταν δούλευαν ως εθελοντές σε κέντρο υποδοχής αστέγων της Γλασκώβης. Στο έργο, δύο άστεγοι νέοι από διαφορετικό κοινωνικό περιβάλλον συναντιούνται ένα βράδυ στο κοινοτικό κέντρο και εξιστορούν τα γεγονότα που τους οδήγησαν στην απόλυτη ένδεια και στην ανάγκη να καταφύγουν στην αλληλεγγύη των συμπολιτών τους. Σε πολύ διαφορετικό σκηνικό, το έργο «The Collector», γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Χένρι Τέιλορ, αφηγείται τη δραματική ιστορία ενός νεαρού ζευγαριού Ιρακινών. Στη Βαγδάτη του 2003, η Ζόγια και ο Ναζίρ ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή και αντιμετωπίζουν με αισιοδοξία την επέμβαση των Αμερικανών που «γκρεμίζει» τη δικτατορία του Σαντάμ Χουσεΐν. Οι εξελίξεις όμως θα διαψεύσουν τις προσδοκίες τους. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε και η παρουσία στο Εδιμβούργο του δημοφιλούς Ιρλανδού κωμικού Αντριου Μάξουελ (φωτ.), ο οποίος αφιέρωσε τον μονόλογό του στο θέμα της ανεξαρτησίας της Σκωτίας και τόλμησε να πάρει θέση εναντίον της απόσχισης, με αρκετά πειστικό τρόπο όπως ομολόγησαν θεατές με αντιδιαμετρικά αντίθετες πεποιθήσεις.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
ΕΚΘΕΣΗ
Istanbul Modern
www.istanbulmodern.org
«Plurivocality: Εικαστικές τέχνες και μουσική στην Τουρκία». Η έκθεση, η οποία διοργανώθηκε στο πλαίσιο του εορτασμού της 10ης επετείου της ίδρυσης του μουσείου, εξερευνά τη σύνδεση μεταξύ ακουστικών και εικαστικών τεχνών στο σύγχρονο καλλιτεχνικό τοπίο της Τουρκίας. Παρουσιάζονται έργα σύγχρονων καλλιτεχνών στα οποία το ακουστικό και το οπτικό αντιμετωπίζονται όχι ως ξεχωριστοί τρόποι έκφρασης αλλά ως δύο πεδία που αλληλοεπηρεάζονται. Στα έργα ζωγραφικής, τις φωτογραφίες, τα γλυπτά, τα αντικείμενα, τις εγκαταστάσεις και τα βίντεο που εκτίθενται, ο ήχος και η μουσική είναι το κεντρικό θέμα, άλλοτε με εικαστική κυρίως προσέγγιση και άλλοτε με την ενσωμάτωση στο έργο ηχητικών στοιχείων. Στόχος της έκθεσης είναι να συμβάλει στην κατανόηση του πολιτιστικού και κοινωνικοπολιτικού ρόλου που έχει παίξει η μουσική στην Τουρκία και του πώς οι διαφορετικές μουσικές τάσεις έχουν επηρεάσει τις εικαστικές τέχνες. Στην έκθεση περιλαμβάνεται επίσης η ερευνητική ενότητα «Repertoire» στην οποία εξετάζεται από ιστορική σκοπιά η σύνδεση μουσικών και εικαστικών καλλιτεχνών στην Τουρκία από την όψιμη οθωμανική περίοδο έως τη δεκαετία του ’80. Εως τις 27 Νοεμβρίου.
ΛΟΝΔΙΝΟ
ΘΕΑΤΡΟ
Shakespeare’s Globe
www.shakespearesglobe.com
«Holy Warriors». Το νέο έργο του Ντέιβιντ Ελντριτζ «Ιεροί πολεμιστές» καταπιάνεται με τα περίπλοκα αίτια ενός μακραίωνου προβλήματος που παραμένει άλυτο, σημειώνοντας μάλιστα μια θλιβερή παρόξυνση τα τελευταία χρόνια. Από τις μεσαιωνικές σταυροφορίες μέχρι τις αιματηρές συγκρούσεις της δικής μας εποχής, το έργο «σαρώνει» φαντασμαγορικά την ιστορική διαδρομή που έχει οδηγήσει στο σημερινό τοπίο φρίκης στη Μέση Ανατολή. Ξεκινώντας ως ιστορικό δράμα με πρωταγωνιστές τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο (Τζον Χόπκινς) και τον Σαλαντίν (Αλεξάντερ Σίντινγκ), διατρέχει αιώνες, πολιτισμούς και ηπείρους, με αναφορές σε πλήθος πρόσωπα που «ενδιαφέρθηκαν» για τη Μέση Ανατολή, από τον Ναπολέοντα μέχρι τον Τόνι Μπλερ. Η παράσταση, που σκηνοθέτησε ο Ρόμπερτ Ντακρ, κέρδισε ευνοϊκά σχόλια από την κριτική, η οποία ωστόσο υπογραμμίζει τον υπερβολικά φιλόδοξο χαρακτήρα του έργου.
ΜΟΣΧΑ
ΕΚΘΕΣΗ
Garage Museum of Contemporary Art
www.garageccc.com
«Η Νέα Διεθνής». Η έκθεση εξερευνά τη μεταβαλλόμενη προσέγγιση των σύγχρονων καλλιτεχνών στο θέμα του διεθνισμού μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, με κεντρικό σταθμό τη δεκαετία του 1990, παρουσιάζοντας έργα καλλιτεχνών που είχαν ήδη φτάσει τότε στη δημιουργική τους ωριμότητα και άλλων που ενηλικιώθηκαν στη διάρκεια εκείνης της περιόδου. Μέσα από τα έργα που εκτίθενται, αναδεικνύονται οι επιρροές του όψιμου καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης, η επικράτηση του φόβου απέναντι στη «νέου τύπου» τρομοκρατία, οι αλλαγές στην αντίληψη για το «διεθνές», που συχνά ταυτίζεται αρνητικά με το «ξένο». Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που συμμετέχουν είναι η Σιρίν Νεσάτ, ο Φέλιξ Γκονζάλες-Τόρες, ο Νταν Βο (καλλιτέχνης μεικτής καταγωγής -Βιετνάμ και Δανία- γνωστός για τις εγκαταστάσεις του) και ο Σαντιάγκο Σιέρα, ενώ παρουσιάζεται επίσης ένα συλλογικό έργο εμπνευσμένο από τον Αλεξ Μπρένερ (γνωστό από μια «βεβήλωση»: ζωγράφισε με σπρέι το σύμβολο του δολαρίου πάνω σ’ έναν πίνακα του Καζιμίρ Μάλεβιτς). Εως τις 21 Σεπτεμβρίου.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
ΕΚΘΕΣΗ
Whitney Museum
www.whitney.org
«Jeff Koons: A Retrospective». Ο Τζεφ Κουνς είναι ένα από τα διασημότερα αλλά και τα πιο αμφισβητούμενα πρόσωπα στο σύγχρονο καλλιτεχνικό στερέωμα. «Επίγονος» του κινήματος της ποπ αρτ, ο 59χρονος Αμερικανός καλλιτέχνης πειραματίστηκε με μορφές και σύμβολα της μαζικής κουλτούρας, προχώρησε σε καινοτόμες εφαρμογές της αντίληψης για το readymade (το «έτοιμο» προϊόν ως συστατικό της καλλιτεχνικής δημιουργίας) και συνέβαλε, συχνά με προκλητικό τρόπο και αψηφώντας τον κίνδυνο γελοιοποίησης, στην αλλαγή της σχέσης των καλλιτεχνών με τη διασημότητα και την αγορά, μια τακτική που αποδείχθηκε ιδιαίτερα κερδοφόρα για τον ίδιο (πρόσφατα, το έργο του Balloon Dog (Orange) πωλήθηκε για 58,4 εκατ. δολάρια σε δημοπρασία του οίκου Κρίστις, σπάζοντας το ρεκόρ υψηλότερου τιμήματος για έργο ζώντος καλλιτέχνη). Η έκθεση είναι το πρώτο αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο του που διοργανώθηκε στις ΗΠΑ και περιλαμβάνει περίπου 150 εκθέματα χρονολογούμενα από το 1978 έως σήμερα, μέσα από τα οποία μπορεί κανείς να παρακολουθήσει το σύνολο της διαδρομής του και να δει το έργο του ως ένα πολύπλευρο σύνολο. Περιλαμβάνονται πολλά από τα πιο γνωστά και εμβληματικά έργα του (ορισμένα σε αναπαραγωγή), σειρές έργων (Luxury and Degradation Series, Split Rocker, Popey, Hulk Elvis, Antiquity Series κ.ά.), καθώς και έργα της τελευταίας περιόδου. Εως τις 19 Οκτωβρίου.
Ρίτσαρντ Χάμιλτον στη Μαδρίτη
Η έκθεση «Richard Hamilton», στο Εθνικό Μουσείο – Centro de Arte Reina Sofia της Μαδρίτης, είναι ένα μεγάλο αναδρομικό αφιέρωμα στον Βρετανό καλλιτέχνη (1922-2011), ο οποίος υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους της ποπ αρτ, με σημαντική επιρροή στο καλλιτεχνικό τοπίο του 20ού αιώνα. Λίγο πριν από τον θάνατό του, ο Χάμιλτον είχε ασχοληθεί προσωπικά με την προετοιμασία αυτής της έκθεσης, η οποία φιλοξενήθηκε την άνοιξη στην πινακοθήκη Τέιτ του Λονδίνου. Παρουσιάζοντας πάνω από 250 έργα του, η έκθεση εξερευνά τον τρόπο που ο Χάμιλτον διαμόρφωσε την αιχμηρή, πολύπλευρη εικαστική γλώσσα του, η οποία, μέσα και από την παιγνιώδη, ειρωνική χροιά της, κεντρίζει τον κριτικό στοχασμό όσον αφορά την καταναλωτική κοινωνία και τον ρόλο των σύγχρονων ΜΜΕ, εξερευνώντας και ξεπερνώντας ταυτόχρονα τα σύνορα ανάμεσα στη λόγια και τη λαϊκή κουλτούρα, το φυσικό και το τεχνητό, την παραστατικότητα και την αφαίρεση.