Μόδα και τέχνη από το ημερολόγιο μιας μοδίστρας

Μόδα και τέχνη από το ημερολόγιο μιας μοδίστρας

1' 56" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Στο κέντρο της αίθουσας της γκαλερί «a. antonopoulos. art» που φιλοξένησε την έκθεση «Το ημερολόγιο μιας μοδίστρας: μια φανταστική βιογραφία», απλωμένος στο πάτωμα ήταν ένας χάρτινος ντουλαμάς. Φτιαγμένος από το αρχιτεκτονικό γραφείο «Αρχιτέκτονες της φάλαινας», αυτός ο «Ντουλαμάς ανάγνωσης και εξάσκησης της μνήμης», όπως ήταν ο τίτλος του έργου, είχε κατασκευαστεί από περίπου χίλιους ρόμβους που επέτρεπαν την πτύχωση στην επιφάνεια του ενδύματος. Κάθε ρόμβος –σχήμα που κυριαρχεί στη λαϊκή υφαντική– είχε επάνω του σχεδιασμένο ένα σύμβολο, όλα βασισμένα στα ποιήματα της Φοίβης Γιαννίση. Αυτές οι μικρές ιερογλυφικές γραφές, που καθιστούσαν τους ρόμβους φορείς μιας ποιητικής γλώσσας, ονόμαζαν τον κόσμο και το βιος της γυναίκας που θα τον φορούσε: δουλειά, λεφτά, γάμος, κοπάδια, πλαγιές, πλυντήρια, τρένα, διαζύγια, λέξεις που επαναλαμβάνονταν ξανά και ξανά, όπως ακριβώς συμβαίνει στη ζωή.

Με ποια αφορμή ένα αστικό πανωφόρι του 19ου αιώνα, ιδωμένο με έναν απολύτως νέο και δημιουργικό τρόπο, έγινε έκθεμα; Τι τον έφερε κοντά σε ένα ασπρόμαυρο γεωμετρικό καφτάνι των σχεδιαστριών Zeus + Δione, τα «Wedding Shoes» της εικαστικού Λήδας Παπακωνσταντίνου ή το κεντημένο με χρυσοκλωστή φόρεμα από PVC του σχεδιαστή Αγγελου Φρέντζου; Η απάντηση είναι οι διαλογικές σχέσεις που αναπτύσσει η σύγχρονη μόδα με τη σύγχρονη τέχνη.

Αφορμή γι’ αυτή την καλλιτεχνική «συνάντηση», που θέλησε να εξερευνήσει κοινωνικά και αισθητικά το φαινόμενο της ένδυσης και ταυτόχρονα την ιστορική εξέλιξη της γυναικείας ταυτότητας, υπήρξε το τετράδιο σημειώσεων μιας μοδίστρας. Η Μαρίκα Χατζή μαθήτευσε στον οίκο ραπτικής Τσοπανέλλη το 1958. Το ημερολόγιό της διασώθηκε από τον εγγονό της, αρχιτέκτονα Γιώργο Καλύβη. Γύρω από αυτό «το πολύτιμο τεκμήριο, που φανερώνει τα ίχνη ενός επαγγέλματος το οποίο εξοβελίστηκε από την ιστορική και καλλιτεχνική έρευνα και αφήγηση», όπως γράφει η δημοσιογράφος Εφη Φαλίδα στο επιμελητικό σημείωμά της, στήθηκε η έκθεση.

Με τον ίδιο τίτλο κυκλοφόρησε πρόσφατα το βιβλίο της έκθεσης, ένας πλούσιος κατάλογος με εικόνες και κείμενα στην ποιότητα των εκδόσεων Καπόν. «Βρίσκω ξεχωριστά ενδιαφέρον το γεγονός ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση αναδεικνύει τις δυνατότητες της παραμελημένης αισθητικής πρακτικής της μοδιστρικής και τις ευρύτερες κοινωνικές διαστάσεις της μόδας στη μεταπολεμική Ελλάδα», γράφει η εκδότις Ραχήλ Μισδραχή-Καπόν. «Τις δεκαετίες 1950 και 1960, η μόδα αποτέλεσε μια βασική έκφραση της γοργά εξελισσόμενης αστικής κοινωνίας».

Οι αλλαγές των εποχών, των ηθών, των αντιλήψεων αντικατοπτρίζονται πλήρως σε αυτό το υλικό, και έτσι το «Ημερολόγιο» καταγράφει και αναπαριστά τις μεταβολές στο περιεχόμενο της θηλυκότητας και της κοινωνικής ταυτότητας του φύλου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή