Οταν ένας καλλιτέχνης φύγει από τη ζωή, μια έκθεση προς τιμήν του μπορεί να μοιάζει είτε με μνημόσυνο είτε με γιορτή. Στον Κώστα Πανιάρα (1934-2014) ταιριάζει σίγουρα το δεύτερο. Και έτσι το χαρμόσυνο κλίμα που επικράτησε στα εγκαίνια της διπλής του έκθεσης στον Πόρο το περασμένο Σάββατο, ήταν απολύτως αρμονικό με τον αυθόρμητο και ζεστό του χαρακτήρα. Η ατμόσφαιρα είχε κάτι από την τρομερή του joie de vivre που ξεχωρίζαμε όλοι όσοι τον γνωρίζαμε, ως το μεγαλύτερό του χάρισμα.
Κανένας δεν έλειπε από τη σύναξη: η αγαπημένη του σύζυγος Μέτα, η κόρη του Ευγενία, η εγγονή Μέτα junior, ο αδελφός του Ηλίας και η σύζυγός του Μάρλεν, φίλοι, γνωστοί, συνάδελφοι, άνθρωποι που πάντοτε εκτιμούσαν τη δουλειά του. Και βέβαια η οικοδέσποινα, η γκαλερίστα Τατιάνα Σπινάρη-Πολλάλη της Citronne, που επέλεξε τον καλλιτέχνη αυτόν για το ποδαρικό του εφετινού καλοκαιριού. Είχαν πάντοτε μια σχέση αγάπης και σεβασμού, που φάνηκε από το ωραίο αυτό αφιέρωμα.
Πρώτα εγκαινιάστηκε η έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο του νησιού με τίτλο «Αμφιθυμία της Μνήμης». Τα τελευταία έξι χρόνια, χάρις στην άψογη συνεργασία της Citronne με την επικεφαλής της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων Στέλλα Χρυσουλάκη και τη διευθύντρια του Μουσείου Μαρία Γιαννοπούλου, ο χώρος φιλοξενεί και κάποια σύγχρονα έργα του καλλιτέχνη που εκθέτει στην γκαλερί. Μετά το μουσείο, ακολούθησαν τα εγκαίνια στη φιλόξενη αυλή της αίθουσας τέχνης.
Η Μέτα Πανιάρα μίλησε με απλότητα και συγκίνηση: «Ο Κώστας ονειρευόταν πολλές εκθέσεις σε πολλά μέρη, και σε όσα δεν πρόλαβε προσπαθούμε τώρα εμείς να τις πραγματοποιήσουμε. Ο Πόρος ήταν ένα από τα μέρη αυτά. Οπότε, μόλις μου πρότεινε η Τατιάνα Σπινάρη-Πολλάλη τον διάλογο των δύο εκθέσεων, δέχθηκα με πολύ μεγάλη χαρά». Δεν παρέλειψε να συλλυπηθεί δημοσίως την οικογένεια του Θεόδωρου Βασιλάκη, που ήταν μάλιστα και ο χορηγός του αφιερώματος.
Η γκαλερίστα που έχει μετατρέψει τον Πόρο σε έναν από τους σταθμούς για τους φιλότεχνους κάθε καλοκαίρι εστίασε –με τη σειρά της– στη συνεισφορά του καλλιτέχνη που δεν διακρίθηκε μόνον στον καμβά αλλά αγάπησε και τις τρεις διαστάσεις. Στα «Τοπία της Μνήμης» στη Citronne, τρισδιάστατα επιζωγραφισμένα έργα του Πανιάρα συνυπάρχουν με δισδιάστατα λάδια, σχέδια και αρχειακό υλικό από την περίοδο 1960 ως τον θάνατό του. Στο μουσείο παρουσιάζεται μια σειρά από γλυπτά του εμπνευσμένα από τα συχνά κακοποιημένα γύψινα αντίγραφα των αρχαίων αγαλμάτων.
Η έκθεσή του θα διαρκέσει μέχρι και τις 14 Ιουλίου, ενώ μετά η σκυτάλη της Citronne θα περάσει στον Αγγελο Παπαδημητρίου, τον Γιάννη Αδαμάκο, τον Τάσο Μαντζαβίνο και τον Γιάννη Ψυχοπαίδη. Η ομαδική αυτή έκθεση πάλι θα φωτίσει το θέμα της μνήμης, με τον κάθε έναν από τους εικαστικούς να κάνει τη δική του προσέγγιση στο ζήτημα.