Σε μια παλαιότερη συνέντευξη με αφορμή την έκδοση ποιητικής του συλλογής, ο Δημήτρης Μυταράς είχε πει: «Η μουσική και η ποίηση και η ζωγραφική και ο χορός και το θέατρο είναι το ίδιο πράγμα. Απλώς έχει άλλη γραφή, άλλη γραμματική». Περίπου ένα χρόνο μετά τον θάνατό του, το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Ανδρου οργανώνει ένα αφιέρωμα για τον καταξιωμένο και πολυσχιδή καλλιτέχνη.
Η ζωγραφική ήταν «βασίλισσα» στα μάτια του, όμως αυτό δεν τον εμπόδισε να εξερευνήσει και τους λιγότερο πολυσύχναστους δρόμους των διακοσμητικών τεχνών: σύλληψη σκηνικών και κοστουμιών για το θέατρο, δημιουργία διασκοσμητικών παραστάσεων για εμπορικά κτίρια, εικονογράφηση βιβλίων, περιοδικών και δίσκων μουσικής, κατασκευή ξύλινων παιχνιδιών. Οι συγκεκριμένες δραστηριότητες, υποτιμημένες ακόμη την εποχή κατά την οποία επιδόθηκε σε αυτές, ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα στην ασκητική μοναξιά τού ατελιέ του. Το σύνολο του έργου του Δημήτρη Μυταρά διατρέχουν η ειρωνεία, το μαύρο χιούμορ, ακόμη και ο κυνισμός, αλλά ταυτόχρονα μια έντονη ευαισθησία και βαθύς ουμανισμός.
Ολα ήταν παράδοξα στη δουλειά αυτού του σύνθετου καλλιτέχνη, και σκοπός της παρούσας έκθεσης, που οργανώνεται σε 7 μέρη παρακολουθώντας τις φάσεις της εικαστικής διαδρομής του, είναι να προβάλει τη μοναδική ισορροπία που κατόρθωσε να επιτύχει.
Δημήτρης Μυταράς, «Από το σύγχρονο στο διαχρονικό», έως 30/9, Ανδρος.