ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΛΑΣ
«Ποιήματα 1948-1988»
εκδ. Νεφέλη, 1990 και «Πρωθύστερα»,
εκδ. Ηριδανός 2018.
Ετσι όπως ανεπαίσθητα περνάς από τη μια εποχή στην άλλη κι
όλα είν’ ακαθόριστα καθώς το φως το χρώμα κ’ οι φωνές της μιας
γίνονται αίσθημα και χύνονται μέσα στην άλλη* Ομοια κ’ εγώ
ταξίδευα κάτω απ’ τα δέντρα αυτού του γέρου ποταμού κ’ είχα την
αχερούσια γυναίκα που άλλαζε μορφές στην αγκαλιά μου* Μα-
στοί της γης πλόκαμοι ιτιάς μάτια και δέρμα σκίρτημα βυθών και
κάτω η γύμνια της ατέλειωτη μες στο κουπί μου* Και στη
στροφή που βράδιαζε γυρίζω και τη βλέπω που κιτρίνιζε σαν ν’
άρπαξε ο μισός Αχέροντας φωτιά κι αυτή στη μέση τρίζοντας να
καμπουριάζει* Κ’ εγώ που ’χα το σώμα της αγάπης κ’ έτρεμε
γεμίζοντας τις χούφτες πήγαινα βουλιάζοντας από τη μια στην άλ-
λη μου ηλικία* Μ’ ένα λαγήνι στάχτη πέρασα στον Αδη.
Αποχαιρετισμός
Ξύπνησα σαν από ’ναν εφιάλτη και είπα Χαίρε
Χαίρε ζωή που είχα την τύχη να μού χαριστείς
και σ’ έζησα
Σε ζώστηκα όπως ένας ποιητής την πανοπλία του
με το γλωσσάρι στο ’να χέρι, στο δεξί μου το δοξάρι
Σε κάθε δοξαριά ο γαλαξίας ν’ άντηχεί χορεύοντας
κατά τη θεωρία, είπαν, των «ουράνιων χορδών»
του σύμπαντος
Ο Γιάννης Δάλλας γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα της Πρέβεζας και πέθανε στις 24 Φεβρουαρίου του 2020 στην Αθήνα. Εξέδωσε περί τις είκοσι ποιητικές συλλογές και δεκάδες ακόμη δοκίμια πάνω στο έργο των Σολωμού, Καβάφη, Κάλβου, Θεοτόκη, Σαχτούρη κ.ά., ενώ ξεχωρίζουν οι μελέτες και οι μεταφράσεις του πάνω στην ποίηση των Αρχαίων Λυρικών. Το 1999 του απονεμήθηκε το κρατικό Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Επίσης έχει τιμηθεί με το βραβείο δοκιμίου Ιδρύματος Π. Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών (2009) για το βιβλίο του «Σολωμός και Κάλβος». Η ποίησή του μεταφράστηκε αποσπασματικά στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ρωσικά, ιταλικά, αλβανικά, ενώ ετοιμάζονται οι δύο τελευταίες συλλογές του στα ισπανικά από την Isabel Garcia Gálvez και εκτενής επιλογή του ποιητικού έργου του στα ιταλικά από τον Massimo Cazzulo.