Η Μαρία Παπαγεωργίου εδώ και σαράντα χρόνια συνομιλεί με τα βιβλία και μιλάει γι’ αυτά με όσους ενδιαφέρονται. Ανοιξε το πρώτο της βιβλιοπωλείο το 1981, στον Βόλο, με τον σύζυγό της Χρίστο Παπαγεωργίου. Μετά εργάστηκε στο Θεμέλιο, στη συνέχεια στο Βιβλιοπωλείο της Εστίας και από το 2013 διευθύνει τον δικό τους χώρο, το Επί Λέξει, επί της οδού Ακαδημίας.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
«Θηριόμορφοι» της Ελενας Μαρούτσου, «Αγγελος Δεληβορριάς», το αφιέρωμα από το Μουσείο Μπενάκη, και «Ελλάδα, η βιογραφία ενός σύγχρονου έθνους» του Ρόντρικ Μπίτον.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Ο Ελζεάρ Μπουφιέ, στο βιβλίο του Ζαν Ζιονό «Ο άντρας που φύτευε δέντρα», και ο γάτος Ζορμπάς στο βιβλίο του Λουίς Σεπούλβεδα «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σε έναν γλάρο να πετάει», γιατί αγαπώ ιδιαιτέρως τα ζώα και τη φύση και μου αρέσει να φαντασιώνομαι ότι τα προστατεύω.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Σκεφτείτε τον Νίκο Γκάτσο να συνομιλεί με τον Μιχάλη Γκανά. Τον Αργύρη Χιόνη με τον Γιάννη Μακριδάκη, τη Μάρω Δούκα με τον Δημήτρη Χατζή και τον στοχαστικό Δημήτρη Νόλλα με τους Δημοσθένη Παπαμάρκο, Γιάννη Παλαβό και Κυριάκο Συφιλτζόγλου. Δεν σας λέω τίποτε άλλο.
Ποιο ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο που μάθατε πρόσφατα χάρη στην ανάγνωση ενός βιβλίου;
Με εντυπωσίασε το μυθιστόρημα του Φερνάντο Αραμπούρου «Πατρίδα». Δεν είναι μόνο ότι μας δίνει πλήθος πληροφοριών για τον ΕΤΑ και τη Χώρα των Βάσκων, αλλά, κάνοντας τις αναγωγές, μας θυμίζει έντονα τον δικό μας Εμφύλιο.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Το «Ο θάνατος του Ιβάν Ιλιτς», του Λέοντος Τολστόι. Αριστούργημα.
Το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Την «Ιστορία ενός αιχμαλώτου» του Στρατή Δούκα και «Το συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη», του Θανάση Βαλτινού.
Ποιος είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας στην πώληση ενός βιβλίου: ο συγγραφέας, ο τίτλος, το εξώφυλλο;
Θαρρώ προηγείται το θέμα, η ιστορία, και ακολουθεί ο συγγραφέας. Τίτλος και εξώφυλλο λειτουργούν συμπληρωματικά.
Τι άλλαξε στον τρόπο που αγοράζουν οι Ελληνες βιβλία από το 2000 μέχρι σήμερα;
Τα αποκόμματα από τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες αντικαταστάθηκαν με φωτογραφίες εξωφύλλων στο κινητό. Οι τηλεφωνικές παραγγελίες με ηλεκτρονικές. Και βέβαια, πολύ σοφά, κάποιοι αναγνώστες δεν αλλάζουν με τίποτα την επίσκεψή τους στο βιβλιοπωλείο.
Φοβάστε τα ηλεκτρονικά βιβλία;
Ισως για τους νέους αναγνώστες και γι’ αυτούς που θα έρθουν, το ηλεκτρονικό βιβλίο να είναι μονόδρομος. Για τις δικές μας γενιές το έντυπο βιβλίο ήταν το παραμύθι μας, οι έρωτές μας, τα όνειρά μας, η επανάστασή μας. Ευτυχώς που είμαι πια 61 ετών και δεν θα «υποχρεωθώ» να διαβάσω ηλεκτρονικά βιβλία.