Ο Παναγιώτης Κεχαγιάς γεννήθηκε το 1978 στην Αθήνα. Το πρώτο του βιβλίο, «Τελευταία προειδοποίηση», μόλις κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Αντίποδες.
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Το «Lookout Cartridge» του Joseph McElroy. Επειδή δεν προσφέρεται για γρήγορο διάβασμα, στα διαλείμματα διαβάζω το «The Angel Esmeralda: Nine Stories» του Ντον Ντελίλο.
Ποιος ήρωας λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Στη σελ. 446 του «Μέισον και Ντίξον» ένα σπίτι στα όρια μεταξύ δύο πολιτειών διχοτομείται από τη γραμμή Μέισον-Ντίξον. Θα ήθελα να είμαι ο ιδιοκτήτης αυτού του σπιτιού. Το ότι δεν εμφανίζεται καν βεβαιώνει ότι θα έχει μια λίγο έως πολύ ευτυχισμένη ζωή. Οι ιστορίες προκαλούν ανήκεστες βλάβες στους ήρωές τους. Καλύτερα κανείς να απέχει.
Με ποιον συγγραφέα θα θέλατε να δειπνήσετε;
Οι άνθρωποι που γράφουν φημίζονται για τον νευρωτισμό και τον εγωκεντρισμό τους. Δεν είναι ιδιαίτερα ευχάριστη παρέα, αν κρίνω από αυτά που περνάω όταν τρώω μόνος μου. Παρ’ όλα αυτά, αν μπορείτε να μου κανονίσετε ένα δείπνο με τον Τόμας Πίντσον, θα σας ήμουν ευγνώμων.
Ποιο ήταν το τελευταίο βιβλίο που σας έκανε να θυμώσετε;
«Swimming with Sharks» του Joris Luyendijk.
Και το τελευταίο που σας συγκίνησε;
Η «Νυχτερινή βάρδια του καλλιγράφου» της Μαρίας Ξυλούρη.
Ποιο κλασικό βιβλίο δεν έχετε διαβάσει και ντρέπεστε γι’ αυτό;
«Οδυσσέας», ανάμεσα σε αμέτρητα άλλα, αλλά ας μη δώσουμε συνέχεια. Δεν θέλω να βλάψω την εικόνα του φερέλπιδος που προσπαθώ να χτίσω.
Τι κόσμος κρύβεται πίσω από την «Τελευταία προειδοποίηση»;
Δεν θα χρησιμοποιούσα τη λέξη «κόσμος» για ένα τόσο μικρό βιβλίο. Στην καλύτερη περίπτωση αυτό που παραμονεύει πίσω από το ικτερικό εξώφυλλό του είναι ένα περιορισμένο σύστημα διαδρόμων που θα μπορούσε να χωρέσει σ’ ένα δωμάτιο. Ηθελα να κατασκευάσω τον μικρότερο λαβύρινθο στον κόσμο.
Ο κύριος Γκλας, που διασχίζει ολομόναχος μια καινούργια Αμερική, ποιος ακριβώς είναι;
Είναι ο ήρωας της μεγαλύτερης μοναχικής πορείας στην ιστορία της Αμερικής και, σε αυτό το διήγημα τουλάχιστον, ο τελευταίος μάρτυρας μιας ανέγγιχτης και καινούριας ηπείρου, της ύστατης ευκαιρίας που είχαμε ως πολιτισμός να δομήσουμε μια κοινωνία που επιτέλους να λειτουργεί αντί να κατευθύνεται με όλο και μεγαλύτερη ταχύτητα προς την καταστροφή.
Εχετε fb, twitter κ.λπ.; Εάν ναι, εμποδίζουν ή εμπλουτίζουν το γράψιμο και το διάβασμα;
Εχω Facebook και το χρησιμοποιώ αρκετά, αλλά όσο γράφω με την παρούσα μέθοδο (δηλαδή μακριά από οθόνες κάθε είδους) η παραγωγή δεν επηρεάζεται. Οσον αφορά το Twitter, κάθε φορά που το ανοίγω για να διαβάσω κανένα tweet, ένα βιβλίο μού αποσπά την προσοχή, το ανοίγω, και ξεχνάω όλα όσα δεν περιέχονται σε αυτό.