ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
SANTIAGO GAMBOA
Νυχτερινές ικεσίες
μτφρ.: Βασιλική Κνήσου
εκδ. Πόλις, σελ. 390
Ο Κολομβιανός Σαντιάγο Γκαμπόα θεωρείται από τον Μονταλμπάν ο σημαντικότερος επίγονος του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Στη θέση του «μαγικού ρεαλισμού», ο Γκαμπόα επιλέγει την αστυνομική φόρμα με στοιχεία πολιτικού θρίλερ, χτίζοντας περίτεχνα μια ιστορία με πολλά πρόσωπα και πολλές μετακινήσεις στον αφηγηματικό χωροχρόνο. Στον σκληρό πυρήνα της κοσμοπολιτικής περιπέτειας, που εκτυλίσσεται στις μεγαλουπόλεις του Τρίτου Κόσμου, οι τρεις πρωταγωνιστές (ο αφηγητής, η αδελφή του και ο Κολομβιανός πρόξενος) έρχονται αντιμέτωποι με τους μηχανισμούς της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Στον αγώνα για επιβίωση και προσωπική δικαίωση, η αδελφική αγάπη και η αλληλεγγύη είναι τα μοναδικά όπλα τους.
ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΧΕΝΡΙ ΤΖΕΪΜΣ
Εντεκα ιστορίες και ένας αποχαιρετισμός
ανθολόγηση, μτφρ., σημειώσεις: Κατερίνα Σχινά
εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 468
Συγκεντρώνονται στον τόμο έντεκα ιστορίες, καθώς και τα τελευταία κείμενα που υπαγόρευσε στη γραμματέα του, λίγο προτού πεθάνει, ο σπουδαίος συγγραφέας, που γεννήθηκε στις ΗΠΑ και πέθανε στην Αγγλία, αφού είχε προλάβει να λάβει τη βρετανική υπηκοότητα. Στις παρούσες ιστορίες μερικά θέματα αναφέρονται στην αθωότητα των Αμερικανών και στη διαφθορά και πονηριά που επικρατεί στην Ευρώπη, ενώ άλλα εξετάζουν τη φύση της ομορφιάς, τη σχέση της λογοτεχνίας με τη ζωή, το πέρασμα του χρόνου. Παρουσιάζεται το κρυστάλλινο, ακμαίο και καινούργιο σε αντιπαράθεση με την παρακμή του παλιού.
ΧΡΥΣΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΜΑΡΙΛΕΝΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Κατεβαίνει ο Καμουζάς στους φούρνους
εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας, σελ. 138
Η νέα πεζογράφος κατορθώνει να αφηγηθεί μια ιστορία της μετεμφυλιακής τρομοκρατίας με τρόπο συναρπαστικό. Ταύτιση με τους έγκλειστους αριστερούς στη φυλακή των Βούρλων Πειραιά, οίκτος για την τραγική μοίρα τους, σασπένς για την εξέλιξη της πλοκής. Τι κρίμα ωστόσο, εξήντα πέντε χρόνια μετά τη λήξη ενός παράλογου αιματοβαμμένου Εμφυλίου τις βαριές συνέπειες του οποίου πληρώνουμε ακόμα ακριβά, να συνεχίζεται η άκριτη εξιδανίκευση της μιας πλευράς, να διαιωνίζεται η αγιολογική αντιμετώπιση των ηττημένων, να μεταφέρεται εντελώς ανεπεξέργαστο το τραύμα στις παρακάτω γενιές σκοτίζοντας εντέλει την κρίση μας για το δέον γενέσθαι.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΤΖΙΑ
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΓΚΡΑΧΑΜ ΓΚΡΗΝ
Η καρδιά των πραγμάτων
μτφρ.: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
εκδ. Πόλις, σελ. 370
Είτε στον «Τρίτο άνθρωπο» είτε στο «Τέλος μιας σχέσης», ο Γκράχαμ Γκρην καταφέρνει πάντα να εισχωρήσει και, ταυτόχρονα, να συμπαρασύρει τον αναγνώστη στην «καρδιά των πραγμάτων», κυρίως στον πυρήνα των ανθρωπίνων σχέσεων. Αν και ο Τζορτζ Οργουελ στον New Yorker (1948) χαρακτηρίζει το μυθιστόρημα του Γκρην «όσο πιο ευγενικά μπορεί, όχι σαν ένα από τα καλύτερά του», οι αρετές εκείνες που θα τον κατατάξουν στους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα παραμένουν αδιαφιλονίκητες. Ο συγγραφέας επικεντρώνεται στα αγαπημένα του θέματα, τον οίκτο, την εξιλέωση και τη συγχώρεση.
ΚΩΣΤΑΣ Θ. ΚΑΛΦΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΕΝΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
ΓΙΟΖΕΦ ΡΟΤ
Το κάλπικο ζύγι. Η ιστορία ενός επιθεωρητή
επί των μέτρων και σταθμών
μτφρ.: Ηλιάνα Αγγελή
εκδ. Αγρα, σελ. 228
Πρόκειται για μια παραβολή, που αναπαριστά την παρακμή και πτώση της Αυστροουγγαρίας μέσω της ιστορίας του έντιμου επιθεωρητή ο οποίος γίνεται υπεύθυνος για τον έλεγχο των μέτρων και σταθμών σε μια απομακρυσμένη περιοχή της αυτοκρατορίας. Ο έντιμος υπάλληλος, που φροντίζει για την τήρηση των νόμων και την πάταξη της διαφθοράς και της απάτης, πολεμάει με τους δαίμονες που καταργούν τις αξίες του, ενώ στο τέλος βρίσκει καταφύγιο, ηττημένος, στο ποτό και σε έναν ολέθριο έρωτα. Το τέλος του ήρωα προδιαγράφει το τέλος ενός ολόκληρου κόσμου.
ΧΡΥΣΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ