«Ήχοι που με γέμισαν και με μετέφεραν στο μέλλον»: Ο Ρίντλεϊ Σκοτ θυμάται τον Vangelis

«Ήχοι που με γέμισαν και με μετέφεραν στο μέλλον»: Ο Ρίντλεϊ Σκοτ θυμάται τον Vangelis

Σε συνέντευξή του στο περιοδικό Empire, ο σκηνοθέτης του «Blade Runner» μιλά για τη μουσική σύνθεση του Βαγγέλη Παπαθανασίου στην ταινία και τη συνεργασία τους

1' 41" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Όταν ο θρυλικός μουσικός Vangelis – κατά κόσμον Βαγγέλης Παπαθανασίου – πέθανε τον Μάϊο σε ηλικία 79 ετών, πολλά μέλη της κινηματογραφικής κοινότητας εξέφρασαν τη θλίψη τους.

Ο Vangelis δημιούργησε μερικά από τα πιο διάσημα σάουντρακ στην ιστορία του κινηματογράφου, συμπεριλαμβανομένου του εμβληματικού «Οι Δρόμοι της Φωτιάς» («Chariots Of Fire»), καθώς και της τηλεόρασης όπως για παράδειγμα η μουσική στη σειρά ντοκιμαντέρ «Cosmos». Πέραν αυτών, έγραψε τη μουσική για αθλητικά γεγονότα όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες και το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Ένα από τα πιο δημοφιλή σάουντρακ της καριέρας του ήταν αυτό της ταινίας του Ρίντλεϊ Σκοτ, «Blade Runner».

Αρκετές μέρες μετά τον θάνατό του, ο Σερ Ρίντλεϊ αφηγείται τη στιγμή που άκουσε τη μουσική της ταινίας για πρώτη φορά και τη μοιράζεται σε συνέντευξη στο περιοδικό Empire.

«Θυμάμαι ο μοντέρ Τέρι Ρόλινγκς κι εγώ είχαμε φτιάξει ένα πολύ καλό προσωρινό σάουντρακ για την τελική μορφή του φιλμ. Μου κίνησε το ενδιαφέρον να συνθέσει ο Vangelis για την ταινία. Οι περισσότεροι μουσικοί δεν θέλουν να ακούσουν προσωρινά μουσικά θέματα προς χρήση, ιδιαίτερα αν αυτά είναι πολύ καλά, επειδή αναπόφευκτα έχει κυρίαρχη επιρροή στη δημιουργική τους διαδικασία.

Ο Vangelis είχε έναν δικό του, μεγάλο χώρο στο Λονδίνο. Κάθε βράδυ πήγαινα εκεί έχοντας βελτιώσει το μοντάζ κατά τη διάρκεια της ημέρας, συνήθως για να συζητήσω την άποψή του για τις σκηνές που θα κοπούν και το προσωρινό σάουντρακ.  

Ένα απόγευμα, μου είπε ενθουσιασμένος: “Νομίζω ότι έχω βρει τον ήχο της ταινίας σου”. Καθίσαμε στο γραφείο του και πάτησε το κουμπί.

Στη μεγάλη, μαύρη οθόνη μπροστά μου “εμφανίστηκαν” θρύλοι και περιγραφές από αντίγραφα (μουσικής). Το πλαίσιο ήταν ο ήχος παρά η μουσική. Κάποια στιγμή, ακόμα και ο ήχος ενός κουδουνιού πλοίου ακούγεται από μακριά…ανεξήγητα.

Δεν το αμφισβήτησα ποτέ, απλά το αγάπησα.

Εν τέλει κατέστη ένα ήσυχο πρελούδιο στην έκρηξη και το κύμα μουσικής, ήχων που με γέμισαν αποκαλύπτοντας το Λος Άντζελες του 2017, και με μετέφεραν στο μέλλον.

Το σάουντρακ του Vangelis ήταν η καρδιά και η ψυχή του “Blade Runner”. Θα μας λείψει».

Με πληροφορίες από το Empire 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή