«Glass Onion»: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μόνα Λίζα

«Glass Onion»: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μόνα Λίζα

Το νέο κεφάλαιο στον κόσμο του «Knives Out» είναι ένα κλασικό «whodunnit». Αρκούν όμως ο Ντάνιελ Κρεγκ και οι Σπέτσες για να το απογειώσουν;

3' 28" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Το σκηνικό λίγο-πολύ γνωστό: πλούσιος οικοδεσπότης καλεί τους κοσμικούς φίλους του στην πολυτελή του έπαυλη για ένα Σαββατοκύριακο και προαναγγέλλει τον φόνο του. Στην εκρηκτική αυτή παρέα βρίσκεται απροσδόκητα (;) και ένας ντετέκτιβ που καλείται να λύσει το «whodunnit» μυστήριο που φυσικά είναι γεμάτο με plot twists.

Το είδαμε στο «Clue», το παίξαμε στο «Cluedo», αλλά πριν από αυτά, το απολαύσαμε στο σπαρταριστό «Murder by Death» και φυσικά το διαβάσαμε στην Αγκάθα Κρίστι. Στο «Glass Onion» μεγιστάνας βέβαια δεν είναι ο Τρούμαν Καπότε, αλλά ο Έντουαρντ Νόρτον και καλεσμένοι του οι Κέιτ Χάντσον, Ντέιβ Μπατίστα, Κάθριν Χαν, Λέσλι Όντομ Τζούνιορ και Τζανέλ Μονέ (μαζί οι «παρατρεχάμενες» Τζέσικα Χένγουικ και Μάντελιν Κλάιν) ενώ ντετέκτιβ δεν είναι άλλος από τον Ντάνιελ Κρεγκ ως Μπενουά Μπλανκ, τρία χρόνια μετά το πρώτο «Knives Out». Και το πολυτελές τοπίο του εγκλήματος, που θα μπορούσε να είναι παράρτημα του MoMA -ανάμεσα στα έργα μοντέρνας τέχνης δεσπόζει και η Μόνα Λίζα– βρίσκεται στις Σπέτσες (τι εννοείτε δεν καταλαβαίνετε πώς γίνεται μία ταινία γυρισμένη στην Ελλάδα να μην παίρνει διανομή στις εγχώριες αίθουσες και να κυκλοφορεί απευθείας στο Netflix;).

«Glass Onion»: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μόνα Λίζα-1
Ένα all star καστ για το «Glass Onion». Φωτ.: Netflix

Είναι σαφές πως εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με ένα sequel αλλά με ένα spin off της ταινίας του Ράιαν Τζόνσον, όπως προμηνύει και εκείνο το επεξηγηματικό «A Knives Out Mystery» στον τίτλο. Μία νέα ιστορία στο σύμπαν του Μπενουά Μπλανκ που θέλει να είναι πιο μεγαλοπρεπής, πιο εντυπωσιακή, ολίγον εξωτική, με τόσους μαζεμένους σταρ που θα ζήλευε και ταινία του Γουές Άντερσον. 

Το «παρεάκι» που καταφθάνει στο παραθαλάσσιο θέρετρο -σε μία άφιξη που είχε τόσες μάσκες και αναφορές στην πανδημία που σε έκανε να αναρωτιέσαι αν βλέπεις το «Maestro»- αποτελείται από διαφόρων ειδών διασημότητες που ανά τα χρόνια δεν έχουν δει τον ήρωα Μάιλς Μπρον (Έντουαρντ Νόρτον) όχι μόνο ως φίλο αλλά και ως χρηματοδότη στις φιλοδοξίες τους. 

Η εσκεμμένη ελαφρότητα των χαρακτήρων (και δη αυτού της Κέιτ Χάντσον) δημιουργεί σε πολλές σκηνές ένα κλίμα που τους κάνει να μοιάζουν περισσότερο με καλεσμένους στην εκπομπή της Όπρα Γουίνφρει ή του Γκράχαμ Νόρτον παρά με τους εμπλεκόμενους σε έναν φόνο. Φαντάζομαι το ζητούμενο εδώ ήταν το χιούμορ με μήνυμα, το οποίο χαροπαλεύει κάτω από μια κακώς εννοούμενη «αμερικανίλα» και δεν καταφέρνει πραγματικά ούτε να προκαλέσει γέλιο ούτε να κάνει ένα εύστοχο κοινωνικό σχόλιο. Ακόμα και έξυπνα κωμικά ευρήματα όπως το άνοιξε-κλείσε του προστατευτικού τζαμιού στον πίνακα του Ντα Βίντσι (τον αυθεντικό) που κάνει την Τζοκόντα έναν «ζωντανό» μάρτυρα των όσων συμβαίνουν, σε στιγμές νιώθεις ότι καταχράσσεται. 

Μέσα σε αυτό το κλίμα, η ηρωίδα που υποδύεται η Τζανέλ Μονέ (δεν θα αποκαλύψουμε περισσότερα για τον ρόλο της, παρά το ότι είναι η πάλαι ποτέ συνεργάτιδα του οικοδεσπότη) είναι αυτή που ρίχνει τη σκιά μυστηρίου με κάθε βλέμμα της σε αυτές τις σχεδόν δυόμιση ώρες και διόλου τυχαία, αυτή από την οποία αρχίζουν και τελειώνουν όλα.

«Glass Onion»: Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου υπό το άγρυπνο βλέμμα της Μόνα Λίζα-2
Η Τζανέλ Μονέ σώζει την παρτίδα. Φωτ.: Netflix

Ο μίτος λοιπόν που ξετυλίγεται δίνει την ευκαιρία για ένα (και μοναδικό) κλείσιμο του ματιού στο πρώτο «Knives Out», με ένα επιτυχημένο rewind των γεγονότων υπό νέα και ενισχυμένη οπτική γωνία που αποτελεί και το καλύτερο σημείο του «Glass Onion». Κατά τ’ άλλα, το τελικό ντόμινο ανατροπών μοιάζει θαμπό και εύκολο, πόσω μάλλον για ένα είδος ταινιών που έχουμε ξαναδεί και εμπεδώσει -ειδικά όταν στο τέλος σου έχει μείνει περισσότερο το κουτί-γρίφος-πρόσκληση στην αρχή της ταινίας παρά το βασικό της σενάριο. 

Δεν είναι βέβαια πως όποιος δει το «Glass Onion» δεν θα το βρει απολαυστικό. Κάθε άλλο. Απλά ο Ράιαν Τζόνσον δείχνει εδώ να επένδυσε περισσότερο στη σίγουρη all star γοητεία του καστ και στο εντυπωσιακό σκηνικό, εντός και εκτός (ακόμα κι αν οι Σπέτσες δεν εκμεταλλεύονται ιδιαίτερα κινηματογραφικά) παρά στο φινίρισμα ενός τοπ σεναρίου. Ευτυχώς, πάντως, το σφιχτό και νευρώδες μοντάζ δεν αφήνει την ταινία να πλαδαρέψει παρά την τσιμπημένη της διάρκεια. 

Αλλά για να δανειστούμε και τα λόγια του ήρωα του Έντουαρντ Νόρτον, το «Glass Onion» θέλει πολύ να δει το όνομά του δίπλα στις Τζοκόντες (sic) των «whodunnit». Τελικά, όμως, γίνεται μια ευχάριστη παραπομπή σε αυτό του «Knives Out». Μπενουά Μπλανκ, στα επόμενα.

Το «Glass Onion: A Knives Out Mystery» του Ράιαν Τζόνσον είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα του Netflix.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή