Μια φορά να έχεις περάσει όμορφα σε πανηγύρι (ή μάλλον δύο ή και περισσότερες, ώστε να έχεις νιώσει την επιστροφή σε μια γνώριμη χαρά) και ήδη το αντιλαμβάνεσαι: σημασία εδώ έχουν η επαφή, η μέθεξη, με τον συγχορευτή ή την κομπανία, με τον φίλο ή την κρυφή σου αγάπη, με τους συγγενείς και τους γνωστούς, με την κοινότητα.
Γίνεται όλα αυτά να στριμωχθούν σε μια οθόνη, σε ένα γλέντι μαγνητοσκοπημένο, έστω με τους ωραιότερους δημοτικούς σκοπούς παιγμένους από τους καλύτερους οργανοπαίκτες; Το πρώτο «παραδοσιακό γλέντ-e on demand», που μεταδίδει αύριο το Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και η Global Greek Culture Cooperation, δεν φιλοδοξεί να υποκαταστήσει την πλατεία ενός χωριού. Υπόσχεται όμως να τη μεταφέρει «στους Ελληνες όπου γης» και στο σαλόνι τους. Και ας έχει, αντί για χαρτονομίσματα στο κούτελο, εισιτήρια που αγοράζονται διαδικτυακά.
«Δημιουργήσαμε μικρά γλέντια, ώστε να εκπροσωπηθούν όσο το δυνατόν περισσότερες περιοχές της Ελλάδας, από τα πιο γνωστά τραγούδια και τους πιο αντιπροσωπευτικούς μουσικούς», λέει ο Γιάννης Παυλόπουλος, καλλιτεχνικός επιμελητής του εγχειρήματος. Βιολιστής και τραγουδιστής ο ίδιος, συνεργάστηκε με 17 λυράρηδες και λαουτιέρηδες, κλαρινιτζήδες και τσαμπουνιέρηδες, για ένα πρόγραμμα με μουσικές από το Αιγαίο και τον Πόντο μέχρι την Πελοπόννησο και την Ηπειρο.
«Η συλλογικότητα, η μέθεξη με την παρέα, είναι το ιδανικό για τους συν-γλεντιστές, αλλά και για εμάς, και αυτό δεν αντικαθίσταται», εξηγεί. «Η οικογένεια, όμως, οι φίλοι, κοινότητα είναι και αυτοί. Οι άνθρωποι έχουν γλεντήσει με φωνόγραφο, με κασέτες, με cd, με το YouTube ακόμα. Ενας διαφορετικός τρόπος είναι και αυτός, ειδικά για τους απόδημους Ελληνες».
Ενας από τους συμμετέχοντες είναι ο λυράρης Γιώργος Σκορδαλός από την Κρήτη. Στο δικό του πρόγραμμα θα παίξει συρτά, κοντυλιές, μαλεβιζιώτη, πεντοζάλη και άλλα. «Τα γλέντια φέτος δεν θα είναι όπως ήταν», λέει. «Ακούστηκε ότι θα γίνουν με καθήμενους, ελπίζω λοιπόν, περνώντας ο καιρός, να πλησιάσουμε στις παλιές συνήθειες. Ενθουσιάστηκα όταν άκουσα για το διαδικτυακό γλέντι. Το ιδανικό θα ήταν να υπάρχει επικοινωνία με τον κόσμο, προσαρμοστήκαμε όμως και παίξαμε σαν ο κόσμος να ήταν μαζί».
«Το προηγούμενο διάστημα, πολλοί έλεγαν “άντε ρε παιδιά, πότε θα βρεθούμε να γλεντήσουμε;”. Σαφώς και το αληθινό γλέντι δεν αντικαθίσταται, όμως το “ιντερνετικό” ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε», λέει ο Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος, που από το κλαρίνο του θα ακουστούν τα «Ξενιτεμένο μου πουλί», «Χαλασιά μου», καθώς και συρτά και καλαματιανά της Πελοποννήσου. «Δεν θα μοιάζει με το πραγματικό, όμως ο κόσμος θα είναι με αυτούς που αγαπάει και ίσως να μπορεί να φανταστεί πώς θα ήταν αν ήμαστε κοντά».
Τι τους έχει λείψει, αλήθεια, από το «πραγματικό»; «Να βλέπω από κάτω ανθρώπους που καταλαβαίνουν τι κάνουμε», αποκρίνεται ο Αρκαδόπουλος. Ο Σκορδαλός δεν διαφωνεί: «Το κοίταγμα του χορευτή στον μουσικό και το ανάποδο, αυτό μου έλειψε», λέει. Και ο Παυλόπουλος, επισημαίνει κάτι που μια οθόνη, με όλους τους περιορισμούς της, δεν αποτρέπει εντελώς: «Μου έλειψε να βλέπω τον κόσμο να τραγουδάει, να χορεύει, να κουράζεται και να συνεχίζει», καταλήγει. «Μου έλειψε η χαρά αυτής της κούρασης».
– Κυριακή 28 Ιουνίου, ώρες έναρξης on demand: 12.00-14.00, 20.00-22.00, www.mcf.gr.