Ντυμένος με τη χαρακτηριστική αφρικανική κελεμπία και φορώντας ένα πολύχρωμο μάλλινο καπέλο, ο Καμάσι Γουάσιγκτον είναι η προσωποποίηση της μουσικής του: ένα αμάλγαμα παραδόσεων, τάσεων και στυλ που ξεκινούν από την τζαζ του Κολτρέιν και τη ρέγκε του Μάρλεϊ και φτάνουν ώς τον Τζέιμς Μπράουν, τη σόουλ και τον Σνουπ Ντόγκι Ντογκ. Εχοντας αφήσει πίσω του τα κλαμπ του Λος Αντζελες και τους πρώιμους πειραματισμούς, ο τενόρο σαξοφωνίστας περιοδεύει φέτος ανά τον κόσμο, παίζοντας μπροστά σε χιλιάδες ενθουσιασμένους οπαδούς. Στο «Le Poisson Rouge», έναν σχετικά καινούργιο συναυλιακό χώρο επί της οδού Μπλίκερ στο Βίλατζ, το γκρουπ του Γουάσιγκτον απέδειξε πως η επιτυχία του είναι προϊόν πολύχρονης κοινής συνύπαρξης των μελών του (πολλοί από τους οποίους είναι φίλοι από τα παιδικά τους χρόνια) αλλά και οικογενειακής σύμπραξης του Καμάσι με τον σαξοφωνίστα πατέρα του, Ρίκι Γουάσιγκτον, που έχει ενεργή συμμετοχή στη διαμόρφωση του ήχου.
Η μπάντα πλαισιώνεται, μεταξύ άλλων, από τον Μάιλς Μόσλεϊ, ένα μπασίστα σπάνιας τεχνικής κατάρτισης και την αιθέρια Πάτρις Κουίν που μας χάρισε μια δεκαπεντάλεπτη εκτέλεση του «The Rhythm Changes». Ενθουσιώδης στο παίξιμο αλλά και στιβαρός στη σκηνική του παρουσία, ο Καμάσι Γουάσιγκτον μοιάζει στα πρώτα του βήματα με βετεράνο μουσικό, φανερώνοντας όλα τα χαρακτηριστικά ενός βιρτουόζου: απόλυτο έλεγχο του ήχου, γερή μουσική παιδεία και ανεξάντλητη διάθεση πειραματισμού. Μακάρι να τον δούμε σύντομα και στην Αθήνα.