«Βάκχες» πρωτοποριακές, ένα καλλιτεχνικό στοίχημα

«Βάκχες» πρωτοποριακές, ένα καλλιτεχνικό στοίχημα

1' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΕΠΙΔΑΥΡΟΣ. Εισπρακτικά δεν μπορούσε με κανέναν τρόπο να ανταγωνιστεί το προηγούμενο sold out της Επιδαύρου η σκηνοθέτιδα Αντζελα Μπρούσκου. Το στοίχημά της, ασφαλώς, ήταν το καλλιτεχνικό κι όχι το εισπρακτικό. Ετσι, και τις δύο μέρες συγκεντρώθηκαν στο κοίλον του αρχαίου θεάτρου περίπου 8.000 θεατές.

Επέλεξε τις «Βάκχες» του Ευριπίδη, στη γοητευτική μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, και μερικούς από τους πιο ταλαντούχους σύγχρονους ηθοποιούς: την Αγλαΐα Παππά που ερμήνευσε τον ρόλο του Διονύσου (που εμφανίστηκε με δερμάτινο παντελόνι), τον Αριστείδη Σερβετάλη που ερμήνευσε τον Πενθέα (ντυμένος κι αυτός στα μαύρα, μ’ ένα μαστίγιο στο χέρι), τη Μαρία Κίτσου στον ρόλο του Τειρεσία και την ίδια την Αντζελα Μπρούσκου στον ρόλο της τραγικής Αγαύης. Τους υπόλοιπους ρόλους συμπλήρωναν επίσης αξιόλογοι ηθοποιοί: ο Γιώργος Μπινιάρης ως Κάδμος, ο Αργύρης Πανταζάρας ως πρώτος Αγγελος, η Παρθενόπη Μπουζούρη ως Αλλος Αγγελος. Τη μουσική υπέγραψε ο Δημήτρης Καμαρωτός, την κίνηση ο Ερμής Μαλκότσης και τους φωτισμούς ο Νίκος Βλασόπουλος.

Το σκηνικό, ένα σύνολο από τέσσερα πατάρια, μικρότερα και μεγαλύτερα, με πολυθρόνες, το υπέγραφε ο Σταύρος Λίτινας.

Το κοινό ήταν σίγουρα πιο υποψιασμένο, γιατί οι συντελεστές της παράστασης έχουν στο ενεργητικό τους αυτό που λέμε «πρωτοποριακές παραστάσεις» και χειροκρότησε θερμά την προσπάθεια όλων. Μια προσπάθεια που είχε καλές ερμηνείες, κάποιες καλές σκηνές, ωραία ατμόσφαιρα, αλλά και πολλά σημεία που φάνηκαν να μην ολοκληρώνονται, να μην ανήκουν σε κάποιον άξονα.

Στο τέλος της παράστασης, και λίγο προτού το σκοτάδι πέσει πάνω στην ορχήστρα της Επιδαύρου και φανεί σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια ο έναστρος ουρανός, ακούστηκαν τα λόγια του Ευριπίδη: «Εκείνα που είναι να γίνουν δεν έγιναν ποτέ/ Κι αυτά που γίνονται δεν ήταν για να γίνουν/ Σιωπή. Σιωπή». Το κοινό χειροκρότησε θερμά τους συντελεστές και την προσπάθειά τους, κι ας είχαν -όπως συζητήθηκε στην πορεία- όλοι τις ενστάσεις τους για επιμέρους ή για συνολικές ματιές της σκηνοθέτιδας.

Και αυτές οι «Βάκχες» (από τις πλέον παιγμένες τραγωδίες) μπαίνουν στην ιστορία της παραστασιολογίας.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή