Το όνομά του είναι Dain Snaith, γνωστότερος όμως είναι ως Caribou. Και τέσσερα χρόνια μετά το «Swim», δίσκο που με μεγάλες στιγμές (όπως τα εκστατικά «Odessa» και «Sun») του χάρισε επιπλέον φήμη και τον έθεσε στην ελίτ της ηλεκτρόνικα, κυκλοφορεί το «Our love». Μίνιμαλ beats, κομψή house με εκμοντερνισμένα techno στοιχεία και μικρές δόσεις ψυχεδέλειας. Μαζί κάποια οικεία απαλά φωνητικά και στο φόντο το αγαπημένο του συνθεσάιζερ. Και ένα ομοιογενές κράμα δημιουργείται, συμπαγές και μαεστρικά δομημένο.
Ενα κράμα με συνεχείς εκρήξεις, διακριτικές, αλλά κολλητικές επαναλήψεις θεμάτων, αιφνιδιαστικά γυρίσματα. Χωρίς να το έχεις καταλάβει, έχεις ήδη αρχίσει να χορεύεις. Εχεις αφεθεί να σε παρασύρει το «Our love» στον φωτεινό ρυθμό του.
Σήμερα 36 ετών ο Καναδός Dain Snaith, και κάποτε ένας έφηβος, μέλος σε σχολικό ροκ συγκρότημα. «Μισούσα αυτόν τον ήχο εκείνην την εποχή, αλλά ήθελα να είμαι στην μπάντα». Οταν ένας φίλος του έκανε δώρο το Penguin Guide to Jazz Recordings, το διάβασε λέξη προς λέξη. «Ακουσα κάθε δίσκο του βιβλίου, και σταδιακά μου έγινε ξεκάθαρο ότι πολύ λίγο με ενδιέφερε η συμβατική τζαζ που διδάχθηκα από τους δασκάλους μου στο λύκειο, και πιο πολύ με κέρδιζε ο απίθανος ήχος μουσικών όπως οι Pharaoh Sanders, Sun Ra, Alice Coltrane και John Coltrane».
Και έχοντας πάντα έφεση στα μαθηματικά –πλέον κατέχει διδακτορικό– αποδομούσε τις μελωδίες, αναζητώντας τις «εξισώσεις» τους. Αλλωστε και οι δικές του συνθέσεις κρύβουν μια μαθηματική ακρίβεια.
Αρχή και συνέχεια
Αρχές της δεκαετίας των ’00s έγινε o Manitoba και οι πρώτοι του δίσκοι έτυχαν θερμής υποδοχής (ειδικά το «Up in Flames» του 2003). Αλλαξε το όνομα ύστερα από απειλές του Richard Manitoba, μέλους του πανκ συγκροτήματος των Dictators, και έγινε Caribou. Το «Andorra» του 2007, με εκείνο το ελεγειακό «Melody day», τον βρήκε στο μεταίχμιο indie ροκ και ηλεκτρόνικα. Και στη συνέχεια, μαγεμένος από την ατμόσφαιρα κάποιου κλαμπ, γύρισε σελίδα: χορευτική μουσική. Στο «Swim» ο ηλεκτρισμός του ήταν διάχυτος.
Το side project του Daphne, που άφησε τον δίσκο «Jiaolong» (2012), ήταν ένα πληθωρικό DJ set – στο περυσινό Primavera, όντας αδιάβαστοι επί του θέματος, πρώτα αρχίσαμε να χορεύουμε και μετά αντιληφθήκαμε πως ο Daphne είναι ο Caribou, «βρε, κάπου τον ξέρω αυτόν». Και τώρα το «Our love», ένας δίσκος καθαρός και κεφάτος. Μια αξιόλογη συνέχεια.