Μέσα στα προηγούμενα δύο χρόνια η παγκόσμια οικονομία δέχθηκε δύο σοβαρά χτυπήματα διαδοχικά το ένα μετά το άλλο. Το 2019, ο εμπορικός πόλεμος που εξαπέλυσε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εις βάρος τις Κίνας και οι απειλές του εναντίον της Ε.Ε. και άλλων εταίρων επέτειναν δραστικά την αβεβαιότητα γύρω από την εμπορική πολιτική. Λίγο αφότου άρχιζε η αβεβαιότητα να φθίνει στα τέλη του 2019 χάρις στην πρώτη φάση της σινοαμερικανικής εμπορικής συμφωνίας, η πανδημία του κορωνοϊού επέφερε καίριο πλήγμα στη διεθνή οικονομία. Σήμερα το μόνο που χρειαζόμαστε για να δικαιολογήσουμε την πιο αισιόδοξη προσέγγιση για τις προοπτικές του 2021, είναι μία απλή υπόθεση, το ότι αυτά τα δύο σοκ δεν θα επαναληφθούν. Ο Τζο Μπάιντεν θα ακολουθήσει μία πολύ πιο ήρεμη και προβλέψιμη εμπορική πολιτική, ενώ με τον ερχομό της άνοιξης στο βόρειο ημισφαίριο και τη συνεχιζόμενη ιατρική πρόοδο, τα χειρότερα του κορωνοϊού πλέον θα τα έχουμε αφήσει πίσω μας το Απρίλιο το αργότερο. Χάρις στα εμβόλια είναι πιθανόν να αποφύγουμε ένα τρίτο κύμα κρουσμάτων το φθινόπωρο του 2021.
Το 2018, εν τω μεταξύ, στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ η εμπιστοσύνη μεταξύ των εκπροσώπων των ομίλων της μεταποίησης άρχισε να εξασθενεί, διότι η Κίνα αποφάσισε να αναδιπλωθεί ως προς το εγχώριο πρόγραμμα στήριξης της οικονομίας της. Εκτοτε, οι εμπορικές διαμάχες που πυροδότησε η Ουάσιγκτον, στη συνέχεια μετασχηματίστηκαν σε ένα βαρίδι για τη διεθνή οικονομία. Κυρίως εξ αυτού η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη, η οποία βασίζεται στις εξαγωγές, επιβραδύνθηκε από τον ετήσιο ρυθμό τού σχεδόν 2% στα τέλη του 2018 και στις αρχές του 2019, σε επίπεδα κάτω του 1% στα τέλη του 2019. Αφ’ ης στιγμής εκλείψουν οι διαμάχες, αυτό από μόνο του το γεγονός μπορεί το 2021 να προσθέσει 1 ποσοστιαία μονάδα στην ανάπτυξη της οικονομίας της Ευρωζώνης. Ο δείκτης εμπιστοσύνης στον κλάδο της μεταποίησης μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ έχει ήδη διαμορφωθεί σε επίπεδα προ πανδημίας. Αναφορικά, τώρα, με το μέγεθος του επόμενου πακέτου δημοσιονομικών μέτρων για τη στήριξη της αμερικανικής οικονομίας και τον βαθμό στον οποίο ο Τζο Μπάιντεν μπορεί να προωθήσει τη δική του ατζέντα, θα εξαρτηθεί εν μέρει από τις επικείμενες εκλογές για δύο έδρες της Γερουσίας στην Τζόρτζια στις 5 Ιανουαρίου.
Εντούτοις, για τη διεθνή οικονομία οι προτεραιότητές του στην εξωτερική και την εμπορική του πολιτική έχουν μεγαλύτερη σημασία. Λόγου χάριν, επιλέγοντας πεπειραμένους ανθρώπους για θέσεις-κλειδιά, όπως του Αντονι Μπλίνκεν για το υπουργείο Εξωτερικών, τον Τζον Κέρι για την κλιματική αλλαγή και της Τζάνετ Γιέλεν για το υπουργείο Οικονομικών, απέστειλε ισχυρό μήνυμα: κάνει στροφή στην πολιτική και από τη συγκρουσιακή αντιμετώπιση Τραμπ προτιμά τη συνεργασία με την Ευρώπη και τη στήριξη του διεθνούς εμπορίου που διέπεται από κοινούς κανόνες.
* Οι κ. Holger Schmieding, Kallum Pickering και Florian Hense είναι οικονομολόγοι της Berenberg Bank.