Ενα παράξενο πόστερ αντίκρισαν αυτήν την εβδομάδα οι Γερμανοί και οι Γερμανίδες στα εμπορικά κέντρα και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Αντί διαφημίσεων για σοκολάτες και ιστοτόπους γνωριμιών είδαν το πρόσωπο του υπόπτου για φοροδιαφυγή Πολ Μόρα. Νεοζηλανδικής καταγωγής ο καταζητούμενος είχε υπάρξει τραπεζίτης στο Λονδίνο και συνδέεται με την υπόθεση απάτης με μερίσματα, γνωστή ως Cum-Ex. Οι Γερμανοί βουλευτές τη χαρακτηρίζουν τη μεγαλύτερη φορολογική απάτη της Ιστορίας. Σε κοινή θέα τέτοια αφίσα είχαν να δουν δεκαετίες οι Γερμανοί, από τότε με τα πρόσωπα των τρομοκρατών της ΡΑΦ – απλώς τώρα πρόκειται για ένα στέλεχος τραπέζης, που πάντα απασχολούσε τους κύκλους στο Σίτι για την επαγγελματική δράση του και την αντισυμβατική εικόνα του. Πέραν του τραπεζίτη, ακόμα ένα στέλεχος που καταζητείται είναι ο πρώην εκτελεστικός διευθυντής της πτωχευμένης Wirecard, Γιαν Μαρσάλεκ.
Αντιθέτως με τον Γιαν Μαρσάλεκ, ο οποίος ζει εν κρυπτώ, η κατοικία το Πολ Μόρα είναι γνωστή. Ζει στη Ν. Ζηλανδία και πέρυσι δήλωσε ότι δεν θα παραστεί στη δίκη του για φοροδιαφυγή στη Γερμανία, διότι εκεί όπου βρισκόταν το ποσοστό μόλυνσης από κορωνοϊό ήταν χαμηλό. Επιπλέον, ένας εκ των δικηγόρων του χαρακτήρισε τη δημόσια προβολή «εντελώς περιττή», δεδομένου ότι ο πελάτης του ενημέρωσε πλήρως τις γερμανικές αρχές για τον τόπο κατοικίας του και δεν είναι φυγάς. Ο Μόρα, προς το παρόν, θεωρείται ένας από τους πιο καταζητούμενους φυγάδες της Ευρώπης, εμπίπτοντας στην ίδια κατηγορία με καταδικασθέντες βιαστές και λαθρεμπόρους ναρκωτικών και ύποπτους για βάναυσες δολοφονίες. Σχετικά με το σκάνδαλο Cum-Ex, οι αρμόδιες αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές σε όλη την Ευρώπη έχουν στραφεί σε εκατοντάδες χρηματιστές, ανώτατα στελέχη και δεκάδες χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για να διαλευκάνουν το φορολογικό σκάνδαλο.
Η απάτη Cum-Ex (που χρησιμοποιεί τις λατινικές λέξεις για το «Με-Χωρίς») κόστισε στους Γερμανούς φορολογουμένους περίπου 10 δισ. ευρώ και πήρε τέλος το 2012, όταν η χώρα άλλαξε τους σχετικούς κανόνες και οι εισαγγελείς στη Φρανκφούρτη άρχισαν να καταπιάνονται με τις συμφωνίες που είχαν συναφθεί. Οι συναλλαγές, που ενορχήστρωνε ο Πολ Μόρα, επωφελούνταν των κενών στη νομοθεσία, τα οποία έδιναν τη δυνατότητα για πολλαπλές επιστροφές φόρου σε μερίσματα που καταβάλλονταν άπαξ. Στην πρώτη δίκη στη Γερμανία για την υπόθεση, πρώην συνάδελφοί του δήλωσαν πως η ομάδα του ασχολήθηκε με τις παράνομες συναλλαγές, έχοντας την πλήρη στήριξη των διευθυντών τους. Καταδικάστηκαν τότε οι πρώην συνεργάτες τού Μόρα, Μάρτιν Σιλντς και Νίκολας Ντάιαμπλ στην HVB και στα επενδυτικά κεφάλαια Ballance – και οι δύο αργότερα αποφάσισαν να συνεργαστούν με εισαγγελείς, μειώνοντας τον χρόνο της ποινής τους.