Πολλά τρισ. δολάρια που παράγουν τα οικονομικά κέντρα στην ανατολική ακτή της Κίνας, ανάμεσά τους και 974 δισ. δολ. που αφορούν την οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή της Σαγκάης, θα κινδυνεύσουν τα επόμενα χρόνια να εξαφανιστούν από την άνοδο της επιφάνειας των ωκεανών εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Σύμφωνα με αδημοσίευτα στοιχεία έρευνας που αποκαλύπτουν οι Financial Times, μερικά από τα πιο σημαντικά εμπορικά κέντρα της Κίνας μπορεί να έρθουν αντιμέτωπα κάθε χρόνο με πλημμύρες, εκτός εάν μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Η συγκεκριμένη ανάλυση περιλαμβάνει εκτιμήσεις της αμερικανικής ΜΚΟ, Climate Central αναφορικά με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά και αδημοσίευτα στοιχεία από ερευνητές στη Φινλανδία, οι οποίοι εξετάζουν τα στοιχεία αγοραστικής δύναμης βάσει του κατά κεφαλήν ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος και της πυκνότητας του πληθυσμού προκειμένου να συντάξουν τις προβλέψεις τους για την ανάπτυξη ανά περιοχή.
Η οικονομική δύναμη που συγκεντρώνει η Σαγκάη, το μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό κέντρο της Κίνας, απειλείται σημαντικά από την άνοδο της στάθμης των ωκεανών, με αποτέλεσμα να τίθενται σε κίνδυνο περίπου 973,7 δισ. δολ. του ΑΕΠ της, όπως υπολογίστηκε το 2019.
Παράλληλα, δύο πόλεις 100 χιλιόμετρα δυτικά της Σαγκάης –η Σουτσόου και Ζεγιάγκ– κατατάσσονται στη δεύτερη και τρίτη θέση μεταξύ 34 πόλεων της σχετικής λίστας, που επίσης κινδυνεύουν από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Ετσι, υπό απειλή βρίσκονται περίπου 330,4 δισ. δολ. και 128,8 δισ. δολ. του ΑΕΠ τους αντίστοιχα για το 2019, εξαιτίας της ανόδου της επιφάνειας των ωκεανών.
Εκτός όμως από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές, που αποτελούν και ισχυρά οικονομικά κέντρα, άλλες εξίσου ανεπτυγμένες περιοχές της Κίνας –είτε σε βιομηχανικό είτε σε τεχνολογικό επίπεδο– αντιμετωπίζουν παρόμοιους κινδύνους.
Ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνεται και η περιοχή όπου διατηρεί την έδρα του ο τεχνολογικός γίγαντας ηλεκτρονικού εμπορίου Alibaba. Πρόκειται για την πόλη Χαγκτσόου, αλλά και για την πόλη Σουτσόου όπου στεγάζεται η Panasonic. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο υπουργός Περιβάλλοντος της Κίνας δεν απάντησε σε αίτημα των Financial Times για κάποιο σχόλιο αναφορικά με τα συγκεκριμένα στοιχεία.
Ενώ είναι απίθανο οι παλίρροιες να αυξήσουν τη στάθμη των ωκεανών σε βαθμό τέτοιο που να βυθιστούν έργα υποδομών τις επόμενες δεκαετίες, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι οι έντονες πλημμύρες, οι καταστροφές που μπορεί να προκαλέσουν οι καταιγίδες, η διάβρωση του εδάφους, καθώς και οι περιορισμένες υποδομές υδροδότησης, απειλούν να υπονομεύσουν την οικονομική ανάπτυξη πολύ πριν από τότε. Σύμφωνα με τους Financial Times, οι περιοχές Γκουανγκτσόου και Ντογκουάν κατατάσσονται στην κορυφή της παγκόσμιας λίστας που συνέταξε η συμβουλευτική εταιρεία Maplecroft, με τις πόλεις που είναι πιο εκτεθειμένες σε πλημμύρες.
Οπως σχολιάζουν οι FT, παρά τον αυξημένο οικονομικό κίνδυνο που προκαλούν ακραία καιρικά φαινόμενα, η επίπτωση της ανόδου της επιφάνειας των ωκεανών στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας, παραδοσιακά δεν βρισκόταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της Κίνας.
Πιο συγκεκριμένα, οι αρχές της Κίνας δημοσιεύουν ετησίως μελέτη που εξετάζει την αύξηση της στάθμης των ωκεανών, καθώς και την επιδείνωση των καταιγίδων, ενώ, από την άλλη, αρκετές πόλεις της χώρας έχουν ήδη χτίσει υδατοφράγματα που εκτείνονται σε πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα σε περιοχές στο Δέλτα του ποταμού Περλ.
Ωστόσο, ούτε η κυβέρνηση της Κίνας ούτε όμως και ερευνητές έχουν ακόμη δημοσιεύσει εκτιμήσεις σε παγκόσμιο επίπεδο σχετικά με την άνοδο της στάθμης των ωκεανών τις επόμενες δεκαετίες. Αξιωματούχοι μάλιστα είχαν στο παρελθόν απορρίψει διεθνείς προβλέψεις, ανάμεσα στις οποίες και αυτές του Climate Central.
Βέβαια, η προσοχή πάνω στο συγκεκριμένο θέμα ενδέχεται να αλλάξει, δεδομένου ότι ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τζινπίνγκ έχει δώσει έμφαση στο ζήτημα του περιορισμού της κλιματικής αλλαγής, δεσμευόμενος πως η Κίνα θα επιτύχει ουδετερότητα άνθρακα έως το 2060. Σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Κλίματος της Κίνας, από το 1980 έως το 2019 ο μέσος όρος αύξησης της στάθμης της θάλασσας στις ακτές της Κίνας ήταν 3,4 mm ετησίως, ήτοι 0,2 mm τον χρόνο πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο.