Η Ευρωπαϊκή Eνωση αντιμετωπίζει μια δύσκολη μάχη στην προσπάθειά της να πείσει τους εμπορικούς εταίρους της ότι ο πρώτος στην Ιστορία δασμός για τις εισαγωγές εκπομπών ρύπων είναι δίκαιος, εφαρμόσιμος και απολύτως αναγκαίος στο πλαίσιο της προσπάθειας για τη μετάβαση σε ένα πράσινο μέλλον και όχι ένα εργαλείο προστατευτισμού. Στις 14 Ιουλίου η Ε.Ε. αναμένεται να παρουσιάσει δέσμη νομοθετικών μέτρων για τη μείωση των καθαρών εκπομπών αερίων ρύπων, που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, κατά 55% έως το 2030 από τα επίπεδα του 1990. Υπό το πρίσμα αυτό θα περιγράψει επακριβώς τι σημαίνει ο Μηχανισμός Διασυνοριακής Προσαρμογής των Ρύπων (CBAM), o oποίος έχει σχεδιαστεί για τη μείωση των εκπομπών με την προσφορά κινήτρων για πιο πράσινη παραγωγική διαδικασία, αποτρέποντας τη «διαρροή ρύπων» υπό τη μορφή μεταφοράς επιχειρήσεων σε χώρες με πιο χαλαρό νομοθετικό πλαίσιο για τη ρύπανση. Η Ε.Ε. θέλει να αποφύγει ανάλογες συνέπειες με εκείνες που είχαν προκύψει όταν το 2018 κινήθηκε μονομερώς με την απαγόρευση του φοινικέλαιου από τον κατάλογο με τα βιώσιμα βιοκαύσιμα. Η Ινδονησία και η Μαλαισία στράφηκαν εναντίον της Ε.Ε. προσφεύγοντας στον ΠΟΕ.
Λίγο νωρίτερα, η απόπειρα των Βρυξελλών να χρεώσουν ξένες αεροπορικές εταιρείες για εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα σε πτήσεις εντός και εκτός Ευρώπης λίγο έλειψε να προκαλέσει εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ και την Κίνα. Τελικά το 2012 ανεστάλη η νομοθεσία. Ο Μπερντ Λάγκι, πρόεδρος της Επιτροπής Εμπορίου του Ευρωκοινοβουλίου, παρατηρεί πως ο Μηχανισμός ενδεχομένως να αποδειχθεί πηγή εμπορικών διενέξεων ιδίως με την Ουάσιγκτον, εάν οι Βρυξέλλες δεν έλθουν σε συμφωνία μαζί της. Η Επιτροπή Εμπορίου διασαφήνισε πως το σχέδιο του Μηχανισμού θα είναι αφενός δίκαιο, αφετέρου συμβατό με τον ΠΟΕ, απαιτώντας από τους εισαγωγείς προϊόντων, όπως π.χ. ο χάλυβας, να αγοράσουν δικαιώματα εκπομπών ρύπων στην ίδια τιμή με τους εγχώριους παραγωγούς. Ωστόσο, η απαίτηση των παραγωγών της Ε.Ε. να συνεχίσουν να επωφελούνται από δωρεάν δικαιώματα εκπομπών ρύπων της Ε.Ε. θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα εάν οι εισαγωγείς δεν είχαν αντίστοιχο προνόμιο. Αν και προβλέπεται να λήξουν αυτά τα δωρεάν πιστοποιητικά, οι επιχειρήσεις της μεταποίησης εκτιμάται πως θα ασκήσουν πιέσεις για να τα διατηρήσουν.
Κατά τον Αντρέ Σαπέρ του Ινστιτούτου Μπρίγκελ, «η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να δει τα πράγματα πέραν της απλής νομιμότητας, διότι υπάρχει και το ζήτημα της δικαιοσύνης. Οι προηγμένες χώρες ρυπαίνουν μακροχρόνια. Επίσης, και αυτές αποψιλώνουν δάση». Ο ΠΟΕ επιφυλάσσει προνομιακή μεταχείριση στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως και η Ε.Ε. με ειδικές ρυθμίσεις για τα φτωχότερα κράτη. Εάν δεν επεκταθεί η συνθήκη αυτή και στον Μηχανισμό, τότε οι επιπλέον επιβαρύνσεις για τους εξαγωγείς θα αφορούν προϊόντα 16 δισ. δολ. από αναπτυσσόμενες χώρες προς την Ε.Ε.