Η παραγωγή ενδυμάτων μεγάλων ομίλων επιστρέφει στην Ευρώπη

Η παραγωγή ενδυμάτων μεγάλων ομίλων επιστρέφει στην Ευρώπη

Η εκτίναξη των ναύλων καθιστά ασύμφορη πλέον τη φθηνή ΝΑ Ασία

2' 15" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Ραγδαίες αλλαγές στο μοντέλο ανάπτυξης των διεθνών ομίλων ένδυσης και αξεσουάρ έφερε η πανδημία, αναθεωρώντας σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο του επιχειρείν. Ενας από τους ομίλους είναι ο ιταλικός οίκος Benetton, ο οποίος αφού μετέφερε την παραγωγή του σε φθηνές χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, τώρα επιστρέφει σε κοντινές τοποθεσίες όπως η Σερβία, η Κροατία, η Τουρκία, η Τυνησία και η Αίγυπτος. Επιπλέον, στόχος του είναι να μειώσει κατά το ήμισυ την παραγωγή του στην Ασία από τα τέλη του 2022, όπως ανέφερε ο διευθύνων σύμβουλος Μάσιμο Ρενόν. 

Επίσης, αναφέρθηκε στα νέα δεδομένα του κλάδου, ο οποίος έχει δεχθεί και αυτός ισχυρές πιέσεις από τη συμφόρηση στο σύστημα εφοδιαστικής αλυσίδας, η οποία εκτινάσσει το κόστος μεταφοράς και καθυστερεί τις παραδόσεις. Η συνθήκη αυτή υπονομεύει το μοντέλο, το οποίο τα τελευταία 30 χρόνια είχε εφαρμοσθεί ευρέως. «Πρόκειται για μια στρατηγική απόφαση, ώστε να ελέγχουμε καλύτερα τους ναύλους και την παραγωγική διαδικασία», τόνισε ο κ. Ρενόν, προσθέτοντας ότι η Benetton φέτος έχει ήδη μετακινήσει άνω του 10% της παραγωγής από το Μπανγκλαντές, την Κίνα, το Βιετνάμ και την Ινδία. Πώς αλλιώς άλλωστε; «Σήμερα ένα εμπορευματοκιβώτιο πλοίου, το οποίο συνήθως κόστιζε 1.200-1.500 δολάρια, κοστίζει 10.000-15.000 δολάρια, αλλά το πότε θα παραδοθεί είναι άγνωστο».

Ο δεκαπλασιασμός αυτός οφείλεται στη σπανιότητα πλοίων μεταφοράς, διότι πάμπολλα από αυτά είχαν ακινητοποιηθεί στη διάρκεια της πανδημίας, ενώ σήμερα πλέον η ζήτηση έχει ανακάμψει. Ο Μάσιμο Ρενόν διευκρίνισε ότι η Benetton εξασφαλίζει τις περισσότερες πωλήσεις της από την Ευρώπη, αλλά είχε μεταφέρει την παραγωγή σε χώρες με χαμηλό εργατικό κόστος από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Πλέον σήμερα το σοβαρό πρόβλημα στις θαλάσσιες μεταφορές ταλανίζει αρκετές εταιρείες στην ένδυση, αλλά και συνολικά όσες παράγουν καταναλωτικά είδη. Ο γερμανικός κολοσσός Hugo Boss επίσης αναζητεί τρόπους να μεταφέρει την παραγωγή πιο κοντά στις αγορές του. Οι δε ομόλογες Lululemon, Gap και Kohl προτιμούν να εξαρτώνται πολύ περισσότερο από τις αεροπορικές μεταφορές, ώστε να μη βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να αντιμετωπίσουν ελλείψεις τα Χριστούγεννα.

Ο Μάσιμο Ρενόν, ο οποίος ανέλαβε τα ηνία του ιταλικού ομίλου το 2020, καλείται να διεκπεραιώσει το έργο αναζωογόνησής του. Η Benetton, όπως όλοι θυμούνται, απέκτησε φήμη και αναγνωρισιμότητα τη δεκαετία του 1980 με τα πρωτότυπα, πολύχρωμα και χαρούμενα ρούχα της, αλλά και χάρις στις προκλητικές της διαφημίσεις. Ο κ. Ρενόν τόνισε ότι, ακόμα κι αν το κόστος παραγωγής για τον όμιλό του είναι 20% χαμηλότερο στο Βιετνάμ από όσο σε μια μεσογειακή χώρα, το όφελος χάνεται από τις καθυστερήσεις στις παραδόσεις. Παλαιότερα χρειάζονταν 4-5 μήνες και τώρα 7-8 μήνες. Αντιθέτως, εάν τα ρούχα ραφτούν στην Αίγυπτο, μεταφερθούν σε αποθήκες και καταστήματα στην Ευρώπη, ο χρόνος μειώνεται στους δύο με δυόμιση μήνες, ενώ για τη Σερβία και την Κροατία απαιτούνται 4-5 εβδομάδες μόνο, όπως αναφέρει ο επικεφαλής της Benetton.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή