H μετάβαση στην εποχή της πράσινης ενέργειας, κάτι το οποίο είναι αναγκαίο για να αποτραπεί η ραγδαία άνοδος της θερμοκρασίας, μπορεί να αφαιρέσει από το παγκόσμιο ΑΕΠ έως το 2050 το 2%, αν και πιθανολογείται πως θα υπάρξει ανάκαμψη πριν από την εκπνοή του 21ου αιώνα. Τα σχετικά αναφέρονται σε έκθεση από τον όμιλο συμβούλων επιχειρήσεων στον κλάδο των πρώτων υλών Wood Mackenzie, η οποία δόθηκε χθες στη δημοσιότητα. Κι ενώ οι επενδύσεις σε τεχνολογίες, όπως είναι όσες αφορούν την παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο, αλλά και την προηγμένη μορφή μπαταριών, αναμένεται πως θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, η όλη διαδικασία της μετάβασης πιθανώς να προξενήσει και απώλειες στο πεδίο της απασχόλησης και στα φορολογικά έσοδα που προέρχονται από την παραγωγή ορυκτών καυσίμων. Οπως επισημαίνει ο πρώτος τη τάξει οικονομολόγος της Wood Mackenzie, Πίτερ Μάρτιν, «με κανέναν τρόπο δεν επιδιώκουμε να δηλώσουμε ότι δεν θα πρέπει να επιδιώξουμε τη μετάβαση ή ότι θα πρέπει να ανακόψουμε ταχύτητα. Η βλάβη και η ζημία σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα θα έχει αντισταθμιστικά οφέλη μακροπρόθεσμα».
Μέχρι το 2050 το παγκόσμιο ΑΕΠ μπορεί να μειωθεί έως 2%, εκτιμά σε έκθεσή της η Wood Mackenzie.
Τα οφέλη από το να περιοριστεί η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου, όπως έχει διατυπωθεί ως αίτημα από τον ΟΗΕ, θα μπορούσε δυνητικά να αυξήσει την παγκόσμια παραγωγή κατά 1,6% έως το 2050 σε μια αθροιστική προσέγγιση, όπως αναφέρεται στην έκθεση. Εντούτοις, οι αναγκαίες δράσεις που απαιτούνται για να πυροδοτηθεί η ενεργειακή μετάβαση και να αποτραπεί η άνοδος της θερμοκρασίας πέραν του 1,5 βαθμού Κελσίου θα έχει αποτέλεσμα να αφαιρεθεί 3,6% από το παγκόσμιο ΑΕΠ το 2050, προκαλώντας κάμψη 2%. Οι επιπτώσεις θα αποδειχθούν ανομοιογενείς για τις επιμέρους χώρες και οικονομίες. Η Κίνα θα βιώσει το σχεδόν 27% του αθροιστικού πλήγματος των 75 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο συνολικό ΑΕΠ έως το 2050, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες το περίπου 12%, η Ευρωπαϊκή Ενωση το 11% και περίπου 7% η Ινδία.
Οικονομίες, όπως το Ιράκ, οι οποίες δεν έχουν χρηματοπιστωτικά αποθέματα προς επένδυση σε κλάδους άλλους πέραν των ορυκτών καυσίμων, πιθανώς να επωμιστούν το βαρύτερο φορτίο και να εμφανίσουν στο ΑΕΠ τους τις μεγαλύτερες απώλειες. Οι δε πλούσιες οικονομίες με εδραιωμένες κεφαλαιαγορές, οι οποίες ήδη έχουν προβεί σε υψηλές επενδύσεις στις τεχνολογίες της ενεργειακής μετάβασης ή έχουν την πρόθεση να επενδύσουν σε αυτές, θα βρεθούν σε καλύτερη θέση. Λόγου χάριν, τέλος, η Γαλλία και η Ελβετία είναι πιθανόν να εμφανίσουν μια συγκρατημένη τόνωση στην οικονομική τους ανάπτυξη.