Η απόφαση της Airbus να ενισχύσει την παραγωγή αεριωθούμενων αεροσκαφών συνιστά και μία από τις σοβαρότερες ενδείξεις πως (επιτέλους) ο κλάδος της αεροναυπηγικής ανακάμπτει από το πλήγμα της πανδημίας. Παράλληλα όμως, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα των Financial Times, η αυξημένη παραγωγή θα θέσει σε δοκιμασία την αντοχή και την υγεία του συστήματος εφοδιασμού της σε μία κρίσιμη χρονική στιγμή, όταν ακόμα επιβάλλονται παρατεταμένα περιοριστικά μέτρα στην Κίνα λόγω κορωνοϊού, παρατηρούνται ελλείψεις εξαρτημάτων και οι πληθωριστικές πιέσεις οξύνονται. Συν τοις άλλοις, και μόνον η κατασκευή ενός αεροσκάφους της Airbus απαιτεί περίπου 3 εκατ. εξαρτήματα και η εταιρεία παραλαμβάνει περισσότερα από 1,7 εκατ. κάθε μέρα στα εργοστάσιά της σε όλο τον κόσμο από περίπου 3.000 προμηθευτές για όλα τα προγράμματά της.
Η αεροναυπηγική θα κατασκευάσει και μια δεύτερη τελική γραμμή συναρμολόγησης στο Μόμπιλε των ΗΠΑ.
Ωστόσο, η ευρωπαϊκή αεροναυπηγική εταιρεία, της οποίας η οικογένεια των A320 κυριαρχεί στην αγορά αεροσκαφών μονού διαδρόμου, είναι πεπεισμένη πως έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί στη γενναία δέσμευσή της να αυξήσει την παραγωγή κατά 50% στα 75 αεροπλάνα τον μήνα έως το 2025 και να προχωρήσει στα επίπεδα των 65 μονάδων έως το επόμενο καλοκαίρι του 2023. Οι αεροπορικές εταιρείες άλλωστε, καθώς ανακάμπτουν από το χτύπημα της πανδημίας, θέλουν να ανανεώσουν τον στόλο τους, όπως επισημαίνει η Airbus και προσθέτει ότι θα είναι σε θέση να ανταποκριθεί στον υψηλότερο ρυθμό παραγωγής, ενισχύοντας την παραγωγική ικανότητα στις υπάρχουσες βιομηχανικές εγκαταστάσεις της, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής μιας δεύτερης τελικής γραμμής συναρμολόγησης στο Μόμπιλε των Ηνωμένων Πολιτειών. Πάντως, όπως αναφέρουν οι Financial Times, η αυξημένη παραγωγή θα απαιτήσει να εξισορροπηθούν αφενός η ικανοποίηση της διογκούμενης ζήτησης για καινούργια και ενεργειακά πιο αποδοτικά αεροσκάφη υπό την πίεση για περιστολή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, αφετέρου η δυνατότητα των χιλιάδων προμηθευτών τους να ανταποκριθούν, ενώ έχουν κάνει περικοπές μέσα στην πανδημία. Επιπροσθέτως, υπάρχουν και ανησυχίες σχετικά με το πόσο διαθέσιμες είναι οι αναγκαίες για τον κλάδο πρώτες ύλες, μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, λόγου χάριν το αλουμίνιο και το τιτάνιο, αλλά και σχετικά με την ανεπάρκεια ειδικευμένων εργαζομένων – η ανωτέρω κατάσταση δεν αποκλείεται να επιδεινωθεί.
Πάντως, ο Ντομινίκ Ασάμ, γενικός οικονομικός διευθυντής της ευρωπαϊκής αεροναυπηγικής, παραδέχεται ότι «αυτή τη στιγμή υπάρχει τεράστια πίεση στην αλυσίδα εφοδιασμού με σοβαρές ελλείψεις». Οι ανησυχίες σχετικά με τους τολμηρούς στόχους παραγωγής έχουν ήδη επιταθεί. Οσες εταιρείες μισθώνουν αεροσκάφη ήδη είχαν προειδοποιήσει την Airbus από πέρυσι, όταν ανακοίνωσε πρώτη φορά την ενίσχυση της παραγωγής, ότι η αλυσίδα εφοδιασμού ήταν ευάλωτη. Η εταιρεία πάντως εξασφάλισε παράταση σε ζωτικής σημασίας συμβόλαια για την προμήθεια κινητήρων, αλλά μόνον μέχρι το 2024. Ορισμένα στελέχη του κλάδου εκφράζουν φόβους ότι εξακολουθούν να υπάρχουν κίνδυνοι. Ο Τζον Πλέγκερ, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου μίσθωσης αεροσκαφών Air Lease και ένας από τους μεγαλύτερους πελάτες της Airbus, δήλωσε, τέλος, στους Financial Times: «Ολα τα μονού διαδρόμου αεροσκάφη μας A321 και A320neo φέτος έχουν ήδη καθυστερήσει από έναν έως τέσσερις μήνες. Εκτός από τους περιορισμούς προσφοράς και εργασίας, εμείς παραμένουμε πάντα εστιασμένοι στην ποιότητα κατά τη διαδικασία παραγωγής και στην παράδοση».