Η αύξηση της ευρωπαϊκής τιμής αναφοράς για το φυσικό αέριο (το ολλανδικό TTF) συνεχίστηκε την εβδομάδα που διανύσαμε εν μέσω έντονων ανησυχιών για ενδεχόμενη πλήρη διακοπή των ροών από τη Ρωσία προς την Ευρώπη μετά την ολοκλήρωση των προγραμματισμένων επισκευών στις εγκαταστάσεις του αγωγού Nord Stream, που θα διαρκέσουν το διάστημα 11-21 Ιουλίου (η Ευρώπη εξαρτάται από τη Ρωσία για την κάλυψη περίπου του 40% των συνολικών αναγκών της σε αέριο, σύμφωνα με τα στοιχεία από τη Eurostat για το 2020).
Η ευρωπαϊκή τιμή αερίου κυμαινόταν στα 172 ευρώ ανά θερμική μεγαβατώρα (MWh) νωρίς την Παρασκευή, ύστερα από άνοδο κοντά στα 187 ευρώ την προηγούμενη ημέρα, το δεύτερο υψηλότερο ιστορικά επίπεδο, παραμένοντας 26% υψηλότερα σε σύγκριση με τα επίπεδα στις αρχές Ιουλίου και πάνω από 100% από τα μέσα Ιουνίου, όταν ξεκίνησε το νέο ράλι της τιμής λόγω της σταδιακής μεγάλης μείωσης των ροών από την Gazprom μέσω του αγωγού Nord Stream 1 σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Η μεγάλη αύξηση της ευρωπαϊκής τιμής φυσικού αερίου θέτει σε κίνδυνο την υλοποίηση του νέου στόχου βάσει του οποίου οι αποθήκες φυσικού αερίου των κρατών-μελών θα πρέπει να είναι γεμάτες κατά τουλάχιστον 80% ώστε να διασφαλιστεί η ενεργειακή επάρκεια ενόψει του επόμενου χειμώνα υπό το πρίσμα του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία. Αναμφίβολα, θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να μπορέσουν οι χώρες της Ε.Ε. να προμηθευτούν ταυτόχρονα επαρκείς ροές από άλλους παραγωγούς για να αντισταθμίσουν τη διακοπή του εφοδιασμού από τη Ρωσία.
Η Γερμανία (με ποσοστό εξάρτησης από τη Ρωσία για εισροή φυσικού αερίου πάνω από 50%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2020, ένα από τα υψηλότερα μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης) έχει ήδη κηρύξει το δεύτερο (εκ των τριών) επίπεδο συναγερμού που προβλέπει ο μηχανισμός εκτάκτου ανάγκης για τη διαχείριση της ασφάλειας στην προμήθεια φυσικού αερίου. Δεδομένων αυτών των συνθηκών, έχουν ενισχυθεί σημαντικά οι ανησυχίες για τις προοπτικές της οικονομίας της Ευρωζώνης, με αποτέλεσμα την άσκηση έντονων πιέσεων στο ευρώ. Με το γενικότερο κλίμα για το δολάριο να διατηρείται θετικό, καθώς θεωρείται ένα από τα επενδυτικά καταφύγια σε περιόδους αβεβαιότητας, η ισοτιμία ευρώ/δολ. υποχώρησε κάτω από την περιοχή του 1,02 για πρώτη φορά από τα τέλη του 2002, πλησιάζοντας ουσιαστικά το όριο της ισοτιμίας.
* Τομέας Οικονομικής Ανάλυσης & Ερευνας Διεθνών Κεφαλαιαγορών της Eurobank.