Η Βρετανία εξολόθρευσε τους λύκους πριν από περισσότερο από έναν αιώνα, κυνηγώντας τους στο έπακρον, διότι καταβρόχθιζαν πρόβατα και ορισμένες φορές και ανθρώπους. Ως συνέπεια τα ελάφια, τα οποία δεν είχαν θηρευτή, πολλαπλασιάστηκαν σε μέγιστο βαθμό, προχώρησαν σε υπερβολική βόσκηση και η βιοποικιλότητα καταστράφηκε. Τώρα γίνονται εκκλήσεις για επαναφορά των λύκων κι αυτό αποτελεί μάθημα για τις τράπεζες.
Περιορίστε ένα παράσιτο και ίσως διευκολύνετε ένα άλλο. Δείτε πώς αυτή η ιστορία ισχύει για την κατάρρευση της Credit Suisse, καθώς και της Silicon Valley Bank (SVB). Πριν από δεκαπέντε χρόνια έγινε σαφές ότι η συνήθεια των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να χρηματοδοτούνται γενναιόδωρα με ευμετάβλητο, βραχυπρόθεσμο δανεισμό από επενδυτές ήταν προβληματική.
Κάτι τέτοιο είχε οδηγήσει στον βυθό τις Lehman Brothers και Northern Rock. Ετσι, οι ρυθμιστικές αρχές αναθεώρησαν την εργαλειοθήκη τους, παρακινώντας τις τράπεζες να βασίζονται σε υποτιθέμενες συμπαγείς πηγές μετρητών, όπως τα χρήματα που διατηρούν τα νοικοκυριά και οι εταιρείες στους λογαριασμούς τους.
Παλαιά προβλήματα των τραπεζών αντικαταστάθηκαν από υπερβολική εξάρτηση από καταθέσεις ιδιωτών και εταιρικών πελατών.
Οι πελάτες της Silicon Valley Bank με έντονη παρουσία στην υψηλή τεχνολογία προσπάθησαν να αποσύρουν 42 δισ. δολάρια σε μόνο μία ημέρα. Οι καταθέσεις της Credit Suisse μειώθηκαν κατά περισσότερο από το ένα τρίτο τους τελευταίους τρεις μήνες του 2022, διότι οι ανήσυχοι πελάτες του βραχίονά της στη διαχείριση πλούτου απομακρύνθηκαν. Τα πιστωτικά ιδρύματα δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα του 2008, αλλά τα έχουν αντικαταστήσει με μια υπερβολική εξάρτηση από ιδιώτες και εταιρικούς πελάτες, οι οποίοι μπορούν επίσης να κάνουν αναλήψεις μετρητών σε λίγα λεπτά.
Οι ρυθμιστικές αρχές θα επανεξετάσουν την εργαλειοθήκη τους, αλλά οι προηγούμενες τεχνικές ελέγχου παρασίτων δεν θα λειτουργήσουν αυτή τη φορά. Μετά την τελευταία κρίση, οι κανονισμοί της Βασιλείας υπαγόρευαν στις τράπεζες να διατηρούν αρκετά περιουσιακά στοιχεία σε ρευστό για να καλύψουν όλη τη χονδρική τους χρηματοδότηση, σαν να μπορούσε να ζητηθεί πίσω κάθε δεκάρα αμέσως.
Για εταιρικές καταθέσεις που υπερβαίνουν τις εθνικές εγγυήσεις καταθέσεων συνήθως χρειάζεται να διατηρούν μόνο το 40% σε ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία και το 10% εάν ο πελάτης έχει «υψηλή καθαρή θέση». Το λογικό θα ήταν να αυξηθούν αυτές οι αναλογίες κάλυψης στο 100%, ή κάτι παρόμοιο.
Αυτό ισοδυναμεί με τη σφαγή των ελαφιών σε όλη την ύπαιθρο της Βρετανίας. Αν οι ρυθμιστικές αρχές άρχιζαν να ζητούν από τις τράπεζες να υποστηρίξουν αυτές τις καταθέσεις 100% με ρευστό αντί για δάνεια, το ποσό των μετρητών που θα έπρεπε να διατηρούν θα τους άφηνε ελάχιστο περιθώριο δανεισμού στην οικονομία.