Οι αλλαγές τις οποίες έφερε η πανδημία στο εργασιακό τοπίο υπήρξαν σαρωτικές. Οπως προκύπτει από τα στοιχεία, μάλιστα, το νέο περιβάλλον στον τομέα της απασχόλησης έχει φέρει την ανατροπή των ισορροπιών που επικρατούσαν για χρόνια και στο μέτωπο των μισθών. Στις ΗΠΑ, οι μισθοί των εργαζομένων «μπλε κολάρου» αυξάνονται πλέον με υψηλότερους ρυθμούς από τις αμοιβές των υπαλλήλων γραφείου («λευκού κολάρου»).
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει βίντεο της Wall Street Journal, το 2010 ο ταμίας σε σούπερ μάρκετ έβγαζε 8,95 δολάρια την ώρα, ενώ ένας προγραμματιστής κέρδιζε 36,01 δολάρια.
Το 2012 η αύξηση στον μισθό του υπαλλήλου γραφείου ήταν μεγαλύτερη από αυτήν του εργαζομένου «μπλε κολάρου». Συγκεκριμένα, ο προγραμματιστής κέρδιζε 37,63 δολάρια ανά ώρα (+4,5%), ενώ ο ταμίας έβγαζε πλέον 9 δολάρια ανά ώρα (+0,6%).
Κάπου εκεί ήρθε η πανδημία να ταράξει τα νερά της αγοράς εργασίας των ΗΠΑ, καθώς από το 2020 μέχρι το 2022 οι εργάτες είδαν σχεδόν διπλάσιες αυξήσεις στους μισθούς τους σε σχέση με τους υπαλλήλους γραφείου. Ξαφνικά, ο ταμίας έφτασε να παίρνει 13,53 δολάρια ανά ώρα, έχοντας αύξηση 14,7%, τη στιγμή που ο εξειδικευμένος υπάλληλος γραφείου με χρόνια σπουδών έβλεπε τον μισθό του να αυξάνεται μόλις κατά 7,5%, στα 49,42 δολάρια ανά ώρα.
Αν συνυπολογιστούν μάλιστα και οι ώρες απλήρωτων υπερωριών που αναγκάστηκαν να κάνουν οι υπάλληλοι γραφείων που εργάζονταν κατά τη διάρκεια της πανδημίας από τα σπίτια τους για να καλύψουν τα κενά των εταιρειών και τον διογκωμένο φόρτο εργασίας, τότε οι αυξήσεις στους μισθούς τους μοιάζουν ακόμη μικρότερες.
Εργάτες ή εργαζόμενοι «μπλε κολάρου» θεωρούνται όσοι έχουν θέσεις εργασίας στην εστίαση, στον τουρισμό, στη βιομηχανική παραγωγή, στο λιανικό εμπόριο και τον κατασκευαστικό κλάδο, κάνοντας χειρωνακτική εργασία και όχι δουλειά σε γραφείο. Επί δεκαετίες οι αυξήσεις στους μισθούς τους ήταν πολύ μικρότερες από τα άτομα που βρίσκονταν πίσω από μία οθόνη, καθώς η προσφορά για τους υπαλλήλους γραφείου ήταν μικρότερη από τη ζήτηση, ενώ στις χειρωνακτικές εργασίες ίσχυε το αντίθετο.
Ωστόσο, η συσσωρευμένη ζήτηση για δραστηριότητες όπως διασκέδαση, φαγητό σε εστιατόρια και διακοπές, που εκδηλώθηκε μετά την άρση των lockdowns ανάγκασε τις επιχειρήσεις στους τομείς αυτούς να κάνουν μαζικές προσλήψεις για να καλύψουν τα κενά. Και την ίδια στιγμή η προσφορά εργατικών χεριών στον τομέα αυτό είναι μειωμένη, καθώς πολλοί Αμερικανοί που δούλευαν σε θέσεις «μπλε κολάρου» βγήκαν στη σύνταξη εν μέσω πανδημίας, δεν επέστρεψαν ποτέ στην αγορά εργασίας και φυσικά οι μεταναστευτικές ροές (που παραδοσιακά καλύπτουν πολλές τέτοιες θέσεις) μειώθηκαν, λόγω της δυσκολίας των μετακινήσεων.
Από την άλλη πλευρά, οι υπάλληλοι γραφείου δεν έπαψαν ποτέ να εργάζονται. Ομως, μεγάλες εταιρείες, όπως οι τεχνολογικοί κολοσσοί, προχώρησαν σε μαζικές απολύσεις υπαλλήλων γραφείου, καθώς πλέον δεν είχαν τον όγκο εργασίας που εμφανίστηκε την περίοδο της πανδημίας. Τυπικά, οι εργάτες είναι οι πρώτοι που απολύονται σε μια οικονομική κρίση ή δυσκολεύονται να βρουν δουλειά όταν οι επιχειρήσεις κάνουν λιγότερες προσλήψεις.
Ωστόσο, αυτή την περίοδο η αύξηση στους μισθούς τους αυξάνει και την αγοραστική τους δύναμη. Τα χρήματα αυτά, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο διοχετεύονται στην οικονομία, βοηθώντας την κατανάλωση σε μια εποχή υψηλού πληθωρισμού.
Και παρά το γεγονός ότι η Fed τονίζει την ανάγκη να μειωθούν οι αυξήσεις των μισθών, στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να ρίξει τον πληθωρισμό, δεν είναι λίγοι οι οικονομολόγοι που πιστεύουν πως οι αυξήσεις στις απολαβές των εργατών θα συνεχιστούν.
Σε κάθε περίπτωση, το χάσμα μισθών μεταξύ υπαλλήλων γραφείου και όσων κάνουν χειρωνακτική εργασία είναι τόσο μεγάλο, που χρειάζεται ακόμη πολύς καιρός για να μειωθεί περαιτέρω, πόσο μάλλον για να κλείσει εντελώς.
