Αναποτελεσματικές για μεγάλη μερίδα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αποδεικνύονται οι υφιστάμενες ρυθμίσεις για την αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους σε δόσεις, είτε πρόκειται για τις ρυθμίσεις της ΑΑΔΕ είτε για τον εξωδικαστικό μηχανισμό. Η κατάσταση αυτή εγκυμονεί, αν μη τι άλλο, κινδύνους τόσο για τις επιχειρήσεις που απειλούνται με πτώχευση όσο και για την οικονομία, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τον κίνδυνο ενός ακόμη κύκλου μεγάλου ιδιωτικού χρέους. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την εταιρεία συμβούλων «v-NETRINO ΙKE» για λογαριασμό του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας (ΒΕΑ) και της Αστικής Εταιρείας του ΒΕΑ Κέντρο Ερευνών Μελετών και Διαμεσολάβησης ΒΕΑ, το 87,03% των επιχειρήσεων έχει οφειλές, με τα υψηλότερα ποσοστά (91,36%) να σημειώνονται στις εταιρείες παροχής υπηρεσιών.
Οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν οφειλές στην εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία, κάτι βεβαίως που προκαλεί «τρύπα» στα κρατικά έσοδα και δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα στο ασφαλιστικό σύστημα. Ειδικότερα, το 64,32% των επιχειρήσεων έχει οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία, το 62,16% στην εφορία, το 42,16% σε τράπεζες ή σε εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων, το 15,14% σε προμηθευτές, το 11,89% σε εταιρείες παροχής ενέργειας, τηλεπικοινωνιών και ύδρευσης, ενώ ένα 4,86% οφείλει και δημοτικά τέλη.
Μόλις το 15% των μικρών επιχειρήσεων δηλώνει ότι μπορεί να καλύψει τις ρυθμισμένες υποχρεώσεις χωρίς πρόβλημα.
Πάνω από μία στις δύο επιχειρήσεις και συγκεκριμένα το 56% δεν έχει ρυθμισμένες τις οφειλές. Ωστόσο, ακόμη κι αυτές που έχουν προχωρήσει σε κάποιου είδους ρύθμιση δεν είναι συνεπείς ή είναι συνεπείς με πολύ μεγάλη δυσκολία. Ειδικότερα, μόλις το 15,12% δηλώνει ότι μπορεί να καλύψει τις ρυθμισμένες υποχρεώσεις χωρίς πρόβλημα, ενώ ένα 17,44% πληρώνει μεν τις δόσεις, αλλά επιθυμεί μεγαλύτερης διάρκειας ρύθμιση, δηλαδή περισσότερες δόσεις. Μία στις τέσσερις επιχειρήσεις με ρυθμισμένες οφειλές δηλώνει ότι αδυνατεί να αντεπεξέλθει ακόμη και ύστερα από κάποιο «κούρεμα» των χρεών, ενώ ένα 37,21% αναφέρει ότι δυσκολεύεται και πρέπει να επαναδιαπραγματευθεί τους όρους της ρύθμισης. Τις μεγαλύτερες οφειλές έχουν οι κεφαλαιουχικές εταιρείες (Α.Ε., ΕΠΕ και ΙΚΕ) και οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών. Μεγαλύτερη αδυναμία κάλυψης έχουν οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με το εμπόριο (μία στις τρεις ακόμη και με «κούρεμα» των οφειλών) και ακολουθούν οι αμιγώς παραγωγικές επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών, ενώ ως προς τη νομική μορφή τους μεγαλύτερες δυσκολίες αντιμετωπίζουν οι προσωπικές εταιρείες (Ο.Ε., Ε.Ε.) και οι ατομικές επιχειρήσεις, από δε τις κεφαλαιουχικές εταιρείες, οι ΙΚΕ. Ως προς το μέγεθος, οι μικρές επιχειρήσεις απαιτούν στη συντριπτική πλειονότητά τους επαναδιαπραγμάτευση των οφειλών τους. Στο πλαίσιο της έρευνας δεν έλειψαν τα πολλά παράπονα για τους όρους των ρυθμίσεων, αλλά κυρίως για τη στάση που τηρούν οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων. Σύμφωνα με όσα κατήγγειλαν οι επιχειρήσεις που συμμετείχαν στην έρευνα, τα προβλήματα υπάρχουν από την απλή επικοινωνία μέχρι την άκαμπτη στάση των εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με τους οφειλέτες.
Επιπλέον, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις διαμαρτύρονται για τα επιτόκια με τα οποία επιβαρύνονται οι δόσεις των οφειλών που μπαίνουν σε ρύθμιση, αλλά και για τον αριθμό των δόσεων. Αυτά που περιμένουν κυρίως οι επιχειρηματίες από την κυβέρνηση σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ρύθμισης οφειλών είναι μεγαλύτερο «κούρεμα» στις οφειλές του Δημοσίου (43%), περισσότερες δόσεις (23%) και επιδότηση ενοικίου (14%).