Την επομένη του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός, ένας μεγάλος αριθμός αναπτυσσομένων χωρών συγκεντρώθηκε στην Ουγκάντα με στόχο «μια νέα διεθνή οικονομική τάξη». Η λεγόμενη «Ομάδα G77+Κίνα» θέλει να επανεξετάσει την παγκόσμια διακυβέρνηση. Ωστόσο, ενώ μπορεί να φανταστεί κανείς ένα σύστημα που ευνοεί περισσότερο την ειρήνη και την ευημερία, η πιθανότητα δημιουργίας νέου συστήματος είναι μικρή. Θα ήταν καλύτερα να υποστηρίξουμε την πολυμέρεια και να περιμένουμε καλύτερες μέρες.
Πολλές χώρες βέβαια έχουν λόγους να διαμαρτύρονται για το μεταπολεμικό σύστημα κανόνων. Η ισορροπία δυνάμεων σε φορείς όπως τα Ηνωμένα Εθνη, η Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ «γέρνει» υπέρ των πλουσίων χωρών. Επιπλέον, οι μεγάλες δυνάμεις συχνά δεν ακολουθούν τους κανόνες. Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι ένα παράδειγμα. Η προσπάθεια της Κίνας να κυριαρχήσει στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας είναι ένα ακόμη.
Οι ΗΠΑ έχασαν την ευκαιρία τους να δημιουργήσουν έναν καλύτερο κόσμο όταν ήταν η αδιαμφισβήτητη υπερδύναμη μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και εισέβαλαν στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Μετά την επίθεση της Μόσχας εναντίον του Κιέβου, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν επιχείρησε να αντισταθεί τόσο στη ρωσική όσο και στην κινεζική επιθετικότητα, αλλά οι αξιώσεις του για μια παγκόσμια ηγεσία έχουν υποστεί πλήγμα. Πολλές χώρες θεωρούν ότι οι ΗΠΑ είναι συνένοχες στον πόλεμο της Γάζας, μεταξύ άλλων λόγω της άνευ όρων προμήθειας όπλων στο Ισραήλ.
Πολλές αναπτυσσόμενες χώρες παραπονιούνται για την υποκρισία των ΗΠΑ, επιθυμούν μια αναμόρφωση της παγκόσμιας τάξης, την οποία θεωρούν ξεπερασμένη και άδικη. Αυτό ήταν κεντρικό θέμα στη σύνοδο κορυφής του G77 στην Ουγκάντα, στην οποία συμμετείχαν 134 χώρες και η Κίνα. Ο ισχυρισμός της κυβέρνησης Μπάιντεν ότι πιέζει για κοινή οικονομική ανάπτυξη δεν συνάδει με τον προστατευτισμό που εμπεριέχεται στις φοροελαφρύνσεις και τις επιδοτήσεις για τις τοπικές εταιρείες που ενσωματώνονται στον νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού. Η Ουάσιγκτον, τέλος, δεν έχει πολλά να καυχηθεί για την κλιματική αλλαγή. Η Κίνα φυσικά δεν έχει καλύτερο όραμα.
Ο γ.γ. του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες είπε στο G77 ότι το τρέχον σύστημα αντικατοπτρίζει μια «περασμένη εποχή», εξακολουθεί ωστόσο να ζητάει από τα κράτη να επιβεβαιώσουν τον Χάρτη του ΟΗΕ. Ορισμένες από τις συστάσεις του για αλλαγή, όπως η εξάλειψη των πυρηνικών, είναι ουτοπικές. Αλλες, όπως η μείωση των εκλογικών εξουσιών των πλουσίων χωρών στην Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ, θα μπορούσαν να γυρίσουν μπούμερανγκ. Το Σ.Α. του ΟΗΕ είναι ήδη δυσλειτουργικό επειδή πέντε χώρες έχουν δικαίωμα βέτο. Θα ήταν λυπηρό να συμβεί κάτι παρόμοιο με την Παγκόσμια Τράπεζα και το ΔΝΤ.