Το Βέλγιο –με πληθυσμό περίπου σαν του Οχάιο και ελαφρώς μικρότερο ΑΕΠ– αρχίζει να θυμίζει τη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη. Και αυτό γιατί, όπως συμβαίνει και με τις ΗΠΑ, το χρέος του ήδη ξεπερνάει το 100% του ΑΕΠ και αναμένεται να αυξηθεί κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2029. Η διαφορά, βέβαια, είναι ότι το Βέλγιο δεν έχει την «πολυτέλεια» να τυπώνει χρήμα, όπως κάνουν οι ΗΠΑ.
Σύντομα το χρέος του Βελγίου θα είναι το τρίτο υψηλότερο στην Ευρωζώνη, έπειτα από εκείνα της Ελλάδας και της Ιταλίας. Το ΔΝΤ προβλέπει ετήσια ελλείμματα γύρω στο 4%-5%, μόλις μία ποσοστιαία μονάδα μικρότερα από εκείνα των ΗΠΑ.
Για την ώρα, οι επενδυτές δεν δίνουν μεγάλη προσοχή στα δημοσιονομικά ελλείμματα και στον υψηλό δανεισμό του Βελγίου. Ομως η Ευρωζώνη είναι αποφασισμένη να επιστρέψει στη δημοσιονομική πειθαρχία τα επόμενα χρόνια, με αποτέλεσμα το Βέλγιο να ξεχωρίζει σαν μια από τις χώρες που θα εμφανίζουν τα υψηλότερα ελλείμματα.
«Είναι βέβαιο ότι η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί», λέει στο Bloomberg ο Πέτερ Βάντεν Χούτε, οικονομολόγος της ING, ενόψει και των εκλογών στο Βέλγιο τον Ιούνιο. «Μπορεί να χρειαστεί πολύς καιρός για να σχηματιστεί μια νέα κυβέρνηση. Ολα αυτά σημαίνουν ότι το Βέλγιο μπορεί πράγματι να είναι ευάλωτο σε μια αναταραχή στις αγορές».
Το Βέλγιο αντιμετωπίζει πολλές κοινές προκλήσεις με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι η αύξηση του κόστους δανεισμού, η γήρανση του πληθυσμού, η αδύναμη αύξηση της παραγωγικότητας και οι πιεστικές δαπάνες για την άμυνα και την πράσινη μετάβαση.
Επιπλέον, όμως, αυτή η διχασμένη χώρα, που κυβερνάται από τον πρωθυπουργό Αλεξάντερ ντε Κρο και ένα συνασπισμό επτά κομμάτων, αντιμετωπίζει ένα πολιτικό αδιέξοδο. Κάτι που δεν αναμένεται να αλλάξει σημαντικά μετά τις εκλογές της 9ης Ιουνίου.
Μετά τις εκλογές του 2019 χρειάστηκαν σχεδόν 500 ημέρες για να σχηματιστεί η σημερινή κυβέρνηση, ενώ οι εντάσεις υπονόμευσαν τα σχέδια για μεταρρυθμίσεις. Ενώ η πόλωση ανάμεσα στον φλαμανδικό βορρά και στον γαλλόφωνο νότο είναι ένα παραδοσιακό πρόβλημα για τη χώρα των 12 εκατ. κατοίκων, η κατάσταση μετά τις εκλογές του Ιουνίου θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο περίπλοκη λόγω της αυξανόμενης στήριξης προς το ακροδεξιό, αντιμεταναστευτικό κόμμα Vlaams Belang.
Το γεγονός ότι το κόμμα αυτό, που ζητάει την απόσχιση της Φλάνδρας, κερδίζει το 25% των ψήφων στην περιοχή αυτή, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, σημαίνει ότι τα άλλα κόμματα θα έχουν λιγότερα περιθώρια να σχηματίσουν έναν βιώσιμο συνασπισμό. Fitch Ratings και Scope Ratings παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις και έχουν δώσει στο Βέλγιο αρνητικές προοπτικές.
