Μπορεί το χρέος που έχουμε στην πιστωτική μας κάρτα να μην είναι συνολικά το μεγαλύτερο που θα κληθούμε να πληρώσουμε. Στην κατηγορία των μεγάλων υποχρεώσεων εντάσσονται τα στεγαστικά δάνεια, με υπόλοιπα δεκάδων εκατομμυρίων δραχμών ή πολλών χιλιάδων ευρώ.
Ωστόσο, το χρήμα που δανειζόμαστε όταν χρησιμοποιούμε τις πιστωτικές κάρτες είναι το πιο ακριβό και όχι μόνον: για πολλούς αποτελεί μόνιμη οικονομική υποχρέωση σε όλη την καταναλωτική μας ζωή. Πιστωτική κάρτα, με την εγγύηση και την άδεια ενός γονέα για παράδειγμα, μπορεί να αποκτήσει ακόμη κι ένας νέος που δεν έχει γίνει 18 ετών ή δεν έχει δικό του εισόδημα. Την κάρτα αυτή ή πολλές άλλες θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί για πολλές δεκαετίες.
Αντιθέτως, η διάρκεια ζωής ενός στεγαστικού δανείου κλείνει συνήθως στη δεκαετία, δεκαπενταετία ή το πολύ εικοσιπενταετία. H αλήθεια είναι ότι πολλοί καταναλωτές θα μπορούσαν να αποπληρώσουν ακόμη ένα ακίνητο αν δεν χρησιμοποιούσαν πιστωτικές κάρτες.
Από την άλλη πάλι, ζούμε σε άκρως καταναλωτικές κοινωνίες και θα ήταν ψέμα να υποστηρίξουμε ότι ο μέσος εργαζόμενος μπορεί εύκολα να αντισταθεί στη διευκόλυνση της πιστωτικής άρτας. Αλλωστε, με δεδομένο ότι τα καταναλωτικά δάνεια είναι το ακριβότερο χρήμα που καταφέρνουν να πουλήσουν οι τράπεζες, μεγάλο μέρος της στρατηγικής τους για προώθηση των προϊόντων τους επικεντρώνεται στις πιστωτικές κάρτες.
Ριζικά μέτρα
Πολλοί από έμας δεν συνειδητοποιούμε πόσο επηρεάζεται όχι μόνον ο προϋπολογισμός μας, αλλά ακόμη και ο μακροπρόθεσμος οικονομικός προγραμματισμός μας από τη χρήση των πιστωτικών καρτών. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις νοικοκυριών ή ατόμων, των οποίων το μεγαλύτερο μέρος του προϋπολογισμού καταλήγει να δεσμεύεται για την αποπληρωμή των δόσεων των πιστωτικών καρτών.
Τότε, η κατάσταση απαιτεί άμεση και ριζική αντιμετώπιση. Αναλύστε το και διαφορετικά: με δεδομένο ότι το μέσο κόστος του χρήματος που δανειζόμαστε από τις πιστωτικές κάρτες ανέρχεται σε 14% με 18%, όταν μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού του νοικοκυριού μας δεσμεύεται σε αυτές τις υποχρεώσεις, ουσιαστικά μεγάλο μέρος του εισοδήματός μας είναι μειωμένο κατά το ίδιο ποσοστό! Σκεφτείτε το και αλλιώς: την ώρα που οι εργαζόμενοι δίνουν μάχες για να εξασφαλίσουν ετήσιες αυξήσεις της τάξεως του 2% ή 3% ή, το πολύ, 5%, με την εκτεταμένη χρήση των πιστωτικών καρτών ουσιαστικά μειώνουν το εισόδημά τους!
Η στρατηγική
Εάν λοιπόν έχετε φτάσει στο… απροχώρητο, είναι ίσως η ώρα, με «χαρτί και με μολύβι» να καταστρώσετε μία στρατηγική για την αντιμετώπιση των καταναλωτικών χρεών σας. Στην προσπάθεια αυτή δεν θα είστε μόνοι. Στο βιβλίο του, με τίτλο «Πώς να επιβιώσετε τη συνταξιοδοτική κρίση του 21ου αιώνα: τι πρέπει να κάνετε τώρα», ο συγγραφέας Αντριου ΛαΠόιντ προτείνει μια ενδιαφέρουσα στρατηγική την οποία ονομάζει «πυραμίδα για τη μείωση χρεών».
Για να εφαρμόσετε αυτήν τη σρατηγική, ακολουθήστε τις εξής οδηγίες:
1) Σε ένα φύλλο χαρτιού καταγράψτε το ένα μετά το άλλο τα χρέη σας προς τις πιστωτικές κάρτες, ξεκινώντας από το μικρότερο και τελειώνοντας με το μεγαλύτερο. Αυτή είναι η πυραμίδα του χρέους σας.
2) Οπως θα κάνατε αν είχατε μία πραγματική πυραμίδα και σας ζητούσαν να την κατεδαφίσετε, έτσι και στην περίπτωση της πυραμίδας του χρέους, θα πρέπει να αρχίσετε να την «ταπεινώνετε» από την κορυφή. Επικεντρώστε την προσπάθειά σας στην αποπληρωμή του μικρότερου εκ των χρεών σας.
Αν η μηνιαία δόση ανέρχεται, για παράδειγμα, στις 15.000 δραχμές, εύκολα μπορεί κανείς να συμπληρώνει το ποσόν αυτό με άλλες 10.000, «κατατρώγοντας» το χρέος αυτό με ταχείς ρυθμούς.
Κλείστε μία ακόμη
3) Εχοντας αποπληρώσει την πρώτη πιστωτική κάρτα σας, επικεντρωθείτε τώρα στο αμέσως επόμενο, το μικρότερο πλέον, από τα «υπόλοιπά» σας. Τώρα, μπορείτε να διαθέτετε τις προαναφερόμενες 25.000 δραχμές για την αποπληρωμή της δεύτερης αυτής πιστωτικής κάρτας, της οποίας -αν υποθέσουμε ότι η κατώτερη δόση είναι οι 30.000 δραχμές- η μηνιαία καταβολή σας θα ανέρχεται πλέον στις 55.000 δραχμές. Το σημαντικό όφελος αυτής της στρατηγικής είναι ότι δεν επιβαρύνετε συμπληρωματικά τον μηνιαίο προϋπολογισμό σας, δεδομένου ότι έχετε ήδη συμπεριλάβει σε αυτόν το ποσόν των 25.000 δραχμών.
4) Υπενθυμίζετε ότι με την καταβολή κάθε μηνιαίας δόσης, η κατώτερη δόση που οφείλετε μειώνεται επίσης μήνα με το μήνα. Ετσι, η αρχική κατώτερη δόση των 30.000 δραχμών -που προαναφέρουμε- γίνεται σταδιακά 28.000, 26.000, 24.000 δραχμές κ.ο.κ. Αυτό σημαίνει ότι το συμπληρωματικό ποσόν των 25.000 δραχμών που διαθέσατε αρχικώς αυξάνεται ουσιαστικά κάθε μήνα, «γιγαντώνοντας» τη δύναμη του χρήματός σας. Συνεχίστε με τον τρόπο αυτό να κατεδαφίζετε την πυραμίδα του χρέους σας. Καλή επιτυχία!