Ενός κακού μύρια έπονται… Η ανεργία, λένε, ανεβάζει τον δείκτη θνησιμότητας και κατεβάζει τον δείκτη της καλής υγείας. Συγκεκριμένα η ζωή ενός άνεργου κινδυνεύει πέντε φορές περισσότερο από κάποιου άλλου που έχει εξασφαλίσει μια σταθερή και καλής ποιότητας εργασία. Αυτό προκύπτει από ευρωπαϊκές μελέτες οι οποίες συνοδεύουν και τεκμηριώνουν τα δεδομένα της ετήσιας Εκθεσης της Κοινωνικής Κατάστασης στην Ευρώπη για το 2003. Το κυρίαρχο συμπέρασμα της Εκθεσης είναι ότι η γενική υγεία των Ευρωπαίων παρουσιάζει βελτίωση. Και ότι το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση έχει αυξηθεί κατά οκτώ χρόνια.
Ωστόσο, καθοριστικοί παράγοντες για την εν γένει καλή κατάσταση της υγείας των πολιτών αναφέρεται ότι είναι η εργασία, το επίπεδο παιδείας τους και η οικογένεια. Και ως δραστικό «κοκτέιλ» για τη μείωση του ρυθμού θνησιμότητας αναφέρεται ο συνδυασμός του υψηλού μέσου όρου εθνικού πλούτου και τα υψηλά επίπεδα απασχόλησης! Αλλά και όχι αυτά μόνο. Απασχόληση δεν θα πει απλώς και μόνο μια οποιαδήποτε εργασία. Αλλά μια εργασία με υψηλό επίπεδο ποιότητας. Και ποιότητα στην εργασία σημαίνει υψηλά επίπεδα ικανοποίησης τόσο από τις αποδοχές όσο και από τις συνθήκες εργασίας. Σημαίνει ακόμη την εξασφαλισμένη υγιεινή και ασφάλεια στον εργασιακό χώρο και την ευχέρεια στον εργαζόμενο να έχει ευελιξία στον χρόνο της εργασίας του. Γιατί, μια κακής ποιότητας εργασία, όχι μόνο επιδρά αρνητικά στην υγεία γενικώς, αλλά προσθέτει επαγγελματικές ασθένειες, αναπηρίες λόγω ατυχημάτων και αλλά πολλά.
Και επειδή η εφετινή ετήσια Κοινωνική Εκθεση είναι εστιασμένη στην υγεία των Ευρωπαίων και στα Εθνικά Συστήματα Υγείας, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην κατάσταση του νοσηλευτικού προσωπικού κυρίως σε σχέση με τη γήρανση του πληθυσμού, αλλά και με τη γήρανση των ίδιων των νοσηλευτών οι οποίοι – οι οποίες μάλλον, γιατί είναι κυρίως γυναίκες – σε επτά κράτη μέλη της Ενωσης είναι ηλικίας άνω των 45 ετών κατά το 40% του συνόλου.
Τη βραχυπρόθεσμη λύση για την υποκατάστασή τους μας την προσφέρουν βέβαια οι μετανάστες μας. Ωστόσο, στην Εκθεση υπογραμμίζεται ότι υπάρχει ανάγκη να βελτιωθεί τόσο η ποιότητα όσο και η παραγωγικότητα της εργασίας των νοσηλευτών ώστε να γίνει ελκυστική και σε νέους επαγγελματίες. Γιατί, όπως λένε, «ου γαρ μόνον έρχεται…».