H δυστοκία που παρατηρείται στην ανάθεση του «φιλέτου» του έργου «Σύζευξις» στην κοινοπραξία ΑC(θυγατρική του ομίλου Altec) – Αττικές Τηλεπικοινωνίες (μεγαλύτερος μέτοχος είναι η ΑΚΤΩΡ του ομίλου Μπόμπολα) δεν συνδέεται μόνο με τα ασφαλιστικά μέτρα και τις άλλες προσφυγές του OTE. H συγκεκριμένη κοινοπραξία έλαβε τη μεγαλύτερη τεχνική βαθμολογία στο υποέργο 1 του «Σύζευξις» που αφορά τη δικτύωση των υπουργείων και άλλων νευραλγικών δημοσίων φορέων ή κτιρίων της Αττικής (π.χ. Μέγαρο Μαξίμου).
Οι γνωρίζοντες αδυνατούν να κατανοήσουν πως η ΑCυπερέχει στην τεχνική αξιολόγηση όταν προσφέρει δίκτυο με έναν και μοναδικό κόμβο συγκέντρωσης της κίνησης και επομένως ευάλωτο σε αστοχίες, βλάβες, κακόβουλη επίθεση, έναντι δικτύου με πολλαπλούς κόμβους που προσφέρουν ο OTE και η FORTHnet. Με το δίκτυο των δύο τελευταίων «επιτυγχάνεται βέλτιστη κατανομή του φορτίου της κίνησης και εξασφαλίζεται πλήρης εναλλακτική διόδευση σε περίπτωση δυσλειτουργίας ενός κόμβου».
Ομως η ΑCεπιφύλασσε και μια ακόμα «έκπληξη» σε όσους είχαν ενστάσεις για την τεχνική της προσφορά. Με το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών προέκυψε ότι η θυγατρική του ομίλου Altec «προσφέρει υπηρεσίες σε τιμές κάτω του κόστους που έχει εγκρίνει η EETT» και στην ουσία αναλαμβάνει να χρηματοδοτήσει ένα ήδη υποκοστολογημένο έργο με κίνδυνο να υποστεί σημαντικές ζημιές. Τι ακριβώς συμβαίνει; Γιατί η κοινοπραξία των κ. Αθανασούλη και Μπόμπολα θέλει να φτιάξει σχεδόν δωρέαν το τηλεπικοινωνιακό δίκτυο των δημοσίων υπηρεσιών; Οι κομματικοί δεσμοί είναι άραγε υπεράνω εξόδων;