H θεωρία ενός χρηματιστηρίου δύο ταχυτήτων επιβεβαιώνεται, αφού στη Σοφοκλέους το ενδιαφέρον στρέφεται στις μετοχές υψηλής κεφαλαιοποίησης, ενώ η υπόλοιπη αγορά παραμένει σε χαμηλότερα επίπεδα. H ρευστότητα της αγοράς συγκεντρώνεται σε ένα τμήμα της αγοράς, στο οποίο υπάρχουν σχετικά λίγες μετοχές αλλά το μεγαλύτερο μέρος της κεφαλαιοποίησης.
Το πρόβλημα είναι ότι η πραγματικότητα αυτή περικλείει κάποιους κινδύνους. Αν συνεχιστεί για μεγάλο διάστημα, υπάρχει ο κίνδυνος να παρασυρθούν οι μικροί επενδυτές σε ένα παιχνίδι που δεν γνωρίζουν. Οι ίδιοι που μόλις πριν από λίγους μήνες θεωρούσαν τα «βαριά» χαρτιά «ακριβά», θα τα αγοράσουν αφού έχουν διαγράψει τροχιά έντονης ανόδου.
Βέβαια, είναι αλήθεια ότι μια αγορά δεν μπορεί να κινηθεί αποκλειστικά με μετοχές της υψηλής κεφαλαιοποίησης. H άνοδος εφόσον διαρκεί θα μεταδοθεί και στις μικρότερες εταιρείες. Εφόσον όμως η άνοδος μεταφέρεται με τον τρόπο αυτόν, είναι βέβαιον ότι θα εκτινάξει μετοχές που έχουν ως μοναδικό προσόν το γεγονός… ότι δεν σημείωσαν άνοδο.
Η δοκιμασία όμως για όλες τις μετοχές, μικρές και μεγάλες, είναι η επικείμενη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. H άνοδος των τραπεζικών μετοχών ή των άλλων μεγάλων εταιρειών θα δοκιμαστεί ανάλογα με τις επιδόσεις τους. Ειδικά για τις μεσαίου και μικρού μεγέθους εταιρείες υπάρχει και ένας ακόμα ασφαλής δείκτης: η ρευστότητα που έχουν. Το παράδειγμα πολλών κατασκευαστικών εταρειών είναι ενδεικτικό. Δεν αρκεί οι εταιρείες αυτές να έχουν έσοδα και κύκλο εργασιών, πρέπει να έχουν κερδοφορία αλλά και την αναγκαία ρευστότητα.
Κατά το ερχόμενο τρίμηνο, πρέπει να θεωρείται βέβαιον ότι η Σοφοκλέους θα προσφέρει ευκαιρίες. Μόνον μια αναπάντεχη διεθνής κρίση θα μπορούσε να ανακόψει αυτήν την πορεία. Οσοι όμως είναι έτοιμοι να λάβουν επενδυτικές αποφάσεις αγνοώντας τα πολύ πεζά και πραγματικά στοιχεία θα απογοητευτούν πάλι. Αυτήν τη φορά πολύ γρήγορα.