«Φωτιά» αναμένεται να πάρουν οι λιανικές τιμές ελαιολάδου, μετά και τη συνεχή ανοδική πορεία που ακολουθούν οι τιμές παραγωγού. Επιχειρήσεις του κλάδου προγραμματίζουν σύμφωνα με πληροφορίες αυξήσεις που θα κυμαίνονται μεταξύ 5,5% και 7%, ενώ το Νοέμβριο θα υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για τις ακριβείς επιπτώσεις στις λιανικές τιμές. Μπορεί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να τελεί ενδεχομένως σε κατάσταση ευφορίας από τις αυξημένες τιμές παραγωγού, δεν συμβαίνει το ίδιο με το υπουργείο Ανάπτυξης, που έχοντας ήδη τον πονοκέφαλο του πετρελαίου, σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί να δει επιπλέον επιβαρύνσεις στις λιανικές τιμές. Ωστόσο, το θέμα ελαιόλαδο δεν απασχολεί μόνο την εγχώρια αγορά και τον Ελληνα καταναλωτή. Οι υψηλές τιμές της πρώτης ύλης ελαιολάδου που έχουν κατα πολύ ξεπεράσει τα όρια ασφαλείας και οι επιπτώσεις που θα έχουν στην κατανάλωση και τις εξαγωγές, προβληματίζουν και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
«Οι τιμές παραγωγού από τον Ιούλιο μέχρι σήμερα έχουν αυξηθεί κατα 35-40%. Αν οι τιμές παραμείνουν στα 3,5-3,8 ευρώ που είναι σήμερα, αναπόφευκτα θα επηρεασθούν και οι λιανικές τιμές», αναφέρει ο αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Μινέρβα Ελαιουργική κ. Γ. Κωστιάνης. Υπολογίζει ότι η αύξηση στις λιανικές τιμες θα είναι της τάξης του 7% περίπου, διευκιρνίζοντας ωστόσο πως σαφής εικόνα θα υπάρχει το Νοέμβριο οπότε θα έχει κατασταλάξει η τιμή παραγωγού. «Τότε θα δούμε τι θα γίνει, αλλά και τι περιθώρια έχει η κάθε εταιρεία για αυξήσεις», τονίζει, υπογραμμίζοντας ότι οι επιχειρήσεις τυποποίησης ελαιολάδου έχουν στενά περιθώρια αυξήσεων, καθώς τις «φοβίζει» η μετατόπιση της ζήτησης προς άλλου είδους έλαια. Οι αυξημένες τιμές ελαιολάδου όπως έχει παρατηρηθεί και στο παρελθόν επηρεάζουν αρνητικά την κατανάλωση του προϊόντος, αφού ο καταναλωτής στρέφεται σε άλλα φθηνότερα, όπως π.χ. τα σπορέλαια. «Απο τη μια έχουμε τις αυξήσεις στην πρώτη ύλη και από την άλλη δεν μπορούμε να περάσουμε υψηλές ανατιμήσεις στη λιανική, για να μην υπάρχουν μεγάλες απώλειες στο μερίδιο του τυποποιημένου ελαιολάδου στη συνολική κατανάλωση», τονίζει, προσθέτοντας ότι «στην παρούσα συγκυρία ο στόχος μας είναι να μην χαθούν μερίδια».
Η αγορά τυποποιημένου ελαιολάδου κυμαίνεται στη χώρα μας μεταξύ 45.000-50.000 τόνων εκ των οποίων οι 10.000 τόνοι εξάγονται.
Σύμφωνα με τον κ. Κωστιάνη η μείωση της κατανάλωσης τυποποιημένου ελαιολάδου ανησυχεί και άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με την υπάρχουσα πληροφόρηση η Ισπανία -η οποία έχει και τη μεγαλύτερη αγορά τυποποιημένου ελαιολάδου που φθάνει στους 500.000 τόνους- φοβάται μείωση της κατανάλωσης κατά 15%.
Βεβαίως πέρα από τη στροφή των καταναλωτών σε άλλου είδους έλαια, τις επιχειρήσεις ανησυχεί και η στροφή προς τα ιδιωτικής ετικέτας. Τα ιδιωτικής ετικέτας ελαιόλαδα έχουν αποσπάσει το 15% στην αγορά τυποποιημένου ελαιολάδου και η τάση είναι ανοδική. Βέβαια παρά το γεγονός ότι κάποιες αλυσίδες discount αύξησαν, όπως λέγεται, τον μήνα αυτό έως 18,90% το ιδιωτικής ετικέτας ελαιόλαδο που διαθέτουν, η τιμή του εξακολουθεί και είναι μικρότερη των επωνύμων.
Παρότι η εγχώρια παραγωγή ελαιολάδου φέτος εκτιμάται ότι θα είναι σημαντικά αυξημένη, η κούρσα των τιμών παραγωγού οφείλεται στη μειωμένη παραγωγή άλλων χωρών και ιδιαίτερα της Ισπανίας λόγω ξηρασίας. H παραγωγή της Ισπανίας φέτος «παίζεται» μεταξύ 800.000 τόνων και 1 εκατ. τόνων, η Τουρκία εκτιμά οτι η φετινή της παραγωγή θα υποχωρήσει στους 110.000 τόνους περίπου έναντι 250-300.000 τόνων άλλες χρονιές, η Συρία υπολογίζει ότι η παραγωγή της θα πέσει στους 110.000 τόνους, ενώ η Τυνησία θα κινηθεί κοντά στον μέσο όρο παραγωγής της, τους 180-200.000 τόνους.
Οπως αναφέρουν παράγοντες της αγοράς στη διάρκεια των τελευταίων 3 μηνών, οι τιμές παραγωγού έχουν ξεπεράσει κατά πολύ τα «όρια ασφαλείας» που είναι 2,85 ευρώ το κιλό για το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο και 2,74 ευρώ το κιλό για το παρθένο, γεγονός που έχει ανησυχήσει την Κομισιόν η οποία ασχολήθηκε στις αρχές της εβδομάδας με το θέμα.
Στην περίπτωση που οι τιμές παραγωγού εξακολουθήσουν να παρουσιάζουν αυξητική τάση, η Αρμόδια Διαχειριστική Επιτροπή μπορεί να κάνει χρήση των μέτρων που προβλέπουν κανονισμοί της Κοινότητας για να ισορροπήσει η αγορά. Να επιτρέψει δηλαδή την εισαγωγή ελαιολάδου από τρίτες χώρες χωρίς δασμούς.