Η ρήτρα της πρόωρης εξόφλησης στις συμβάσεις των στεγαστικών δανείων κυμαινόμενου επιτοκίου είναι καταχρηστική ακόμη και στην περίπτωση που τα δάνεια προεξοφλήθηκαν πριν από τον Ιούνιο του 2008, οπότε τέθηκε σε ισχύ η περίφημη υπουργική απόφαση για τους 15 καταχρηστικούς γενικούς όρους συναλλαγών από τον τότε υπουργό Ανάπτυξης κ. Χρήστο Φώλια. Το παραπάνω προκύπτει από τη σύσταση που δημοσιοποίησε ο Συνήγορος του Καταναλωτή προς την Εθνική Τράπεζα, με την οποία την καλεί να επιστρέψει σε δύο δανειολήπτες ποσά συνολικού ύψους 2.561 ευρώ για δάνεια τα οποία είχαν εξοφλήσει πρόωρα το 1997 και το 2000.
Σύμφωνα με το πόρισμα του Συνηγόρου του Καταναλωτή, ο εν λόγω όρος είναι καταχρηστικός, καθώς προκαλεί διατάραξη της συμβατικής ισορροπίας εις βάρος του καταναλωτή βάσει του άρθρου 2, παρ. 6 του νόμου 2251/1994. Αυτό, όπως επισημαίνεται στο πόρισμα-σύσταση, συμβαίνει για δύο λόγους. Κατ’ αρχάς, το κυμαινόμενο επιτόκιο προκαλεί διακυμάνσεις στην επιτοκιακή απόδοση του χορηγηθέντος ποσού του δανείου που η πρόωρη εξόφληση δεν αλλοιώνει. Το χορηγηθέν ποσό με το κυμαινόμενο επιτόκιο έχει την ίδια απόδοση είτε το διατηρήσει ο δανειολήπτης και δεν το προεξοφλήσει πρόωρα είτε το αναλάβει άλλος δανειολήπτης. Ειδικά δε στην περίπτωση του κυμαινόμενου επιτοκίου, ο Συνήγορος του Καταναλωτή κρίνει ότι η επιβάρυνση δεν δικαιολογείται ή δικαιολογείται μόνο εάν επικαλεστεί η τράπεζα αδυναμία της να επανατοποθετήσει το επιστρεφόμενο κεφάλαιο στην αγορά.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι η τράπεζα ζήτησε από τους δανειολήπτες σταθερού ύψους παροχή -τους τόκους έξι μηνών με συγκεκριμένο επιτόκιο εν προκειμένω- ως αποζημίωση για την προεξόφληση την ώρα που οι δόσεις των δανείων που πλήρωναν έως τότε καθορίζονταν με βάση τις συνθήκες της αγοράς, καθώς το επιτόκιο ήταν κυμαινόμενο. Με άλλα λόγια, η τράπεζα λειτουργούσε με δύο μέτρα και δύο σταθμά εις βάρος των καταναλωτών.
Σημειώνεται ότι ο Συνήγορος του Καταναλωτή απηύθυνε τη σύσταση στην τράπεζα την 1η Ιουλίου 2009, όμως, καθώς δεν υπήρξε καμιά εξέλιξη, προχώρησε στη δημοσιοποίηση αυτής.