Πολύ περισσότερο χρόνο και χρήμα από ό,τι οι εξαγωγικές επιχειρήσεις στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναγκάζονται να δαπανούν οι ελληνικές επιχειρήσεις με εξαγωγική δραστηριότητα. Αποτέλεσμα της καθυστέρησης αυτής είναι η σοβαρότατη μείωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων στις διεθνείς αγορές και η μείωση της αξιοπιστίας των ελληνικών επιχειρήσεων. Αλλωστε, όπως έχουν καταδείξει και παλαιότερες μελέτες, το διοικητικό βάρος στην Ελλάδα ανέρχεται στο 6,8% του ΑΕΠ, όταν ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 3,5%.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τη μελέτη «Προβλήματα και προκλήσεις για την ανάπτυξη της εξωστρεφούς ανταγωνιστικότητας», την οποία πραγματοποίησε ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος (ΣΕΒΕ) για λογαριασμό του ΣΕΒ, στην Ελλάδα απαιτούνται 20 ημέρες για τη διεκπεραίωση μιας εξαγωγικής διαδικασίας την ώρα που ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ε.Ε. είναι 12 ημέρες. Παράδειγμα προς μίμηση αποτελεί η Δανία, όπου ο χρόνος που απαιτείται για μια εξαγωγική διαδικασία είναι μόλις 5 ημέρες. Το κόστος στην Ελλάδα για την εξαγωγή ενός κοντέινερ φτάνει τα 1.153 δολάρια (802 ευρώ), υψηλότερα από το μέσο ευρωπαϊκό όρο που ανέρχεται σε 1.039 δολάρια (722 ευρώ).
Με άριστα το 12 η ποιότητα των τελωνειακών υπηρεσιών στην Ελλάδα δεν πιάνει ούτε τη βάση, αφού βαθμολογείται με 4,8 (9 ο μέσος όρος στην Ε.Ε.), ενώ με άριστα το 5 η αποτελεσματικότητα της διαδικασίας εκτελωνισμού βαθμολογείται στην Ελλάδα με 2,5 (3,3 ο μέσος κοινοτικός όρος).
Εκτός από τα παραπάνω, το βασικότερο πρόβλημα που επηρεάζει άμεσα τη ρευστότητα των εξαγωγικών επιχειρήσεων είναι οι πολύπλοκες διαδικασίες απαλλαγής από το ΦΠΑ και οι καθυστερήσεις επιστροφής του πιστωτικού υπολοίπου ΦΠΑ.
Η γραφειοκρατία μπορεί να είναι διαχρονικά η κυριότερη πηγή προβλημάτων για την ελληνική επιχειρηματικότητα, αλλά δυστυχώς όχι η μοναδική. Οι συνέπειες από τις καθυστερήσεις στην επιστροφή ΦΠΑ γίνονται πιο επώδυνες στην παρούσα δυσμενή οικονομική συγκυρία όπου η πρόσβαση των επιχειρήσεων στις τράπεζες έχει δυσχεράνει πολύ περισσότερο σε σχέση με το παρελθόν.
Ανάχωμα για τις εξαγωγικές επιχειρήσεις αποτελεί το γεγονός ότι η υιοθέτηση τεχνολογίας παραμένει σε χαμηλά επίπεδα, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στα ελληνικά νοικοκυριά. Σύμφωνα με την έρευνα ο βαθμός χρήσης του Διαδικτύου από τις επιχειρήσεις είναι 3,9 (με άριστα το 7), ενώ μόνο το 28% των υπαλλήλων χρησιμοποιεί ηλεκτρονικούς υπολογιστές συνδεδεμένους στο Διαδίκτυο για τη διεκπεραίωση των καθημερινών τους καθηκόντων.
Πρόβλημα για τη χαμηλή ανταγωνιστικότητα αποτελεί επίσης η περιορισμένη συνεργασία των επιχειρήσεων με τα πανεπιστήμια (ο βαθμός που παίρνει η Ελλάδα είναι 3 με άριστα το 7) με συνέπεια οι καινοτομίες να μένουν συνήθως εντός των πανεπιστημιακών τειχών.
Σημαντικό ρόλο, τέλος, στην υστέρηση της Ελλάδας σε ανταγωνιστικότητα διαδραματίζει το γεγονός ότι, βάσει της έρευνας του ΣΕΒΕ, μόλις το 16,14% των επιχειρηματικών εγχειρημάτων μπορεί να χαρακτηρισθεί υψηλών δυνατοτήτων. Η ικανότητα καινοτομίας είναι εξαιρετικά χαμηλή (βαθμολογείται με 2,5 με άριστα το 7), όπως και η ανάπτυξη επιχειρηματικών δικτύων (clusters).