Φοβούμενοι τους μικρούς προμηθευτές, οι οποίοι λόγω κρίσης ενδέχεται να εμφανίσουν αδυναμία εξυπηρέτησης των παραγγελιών, οι λιανέμποροι των ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών στρέφονται κυρίως σε επώνυμες φίρμες. Παράλληλα, προχωρούν στη σταδιακή αλλαγή της εμπορικής τους πολιτικής με κύριο γνώμονα τη μείωση των προσφορών, που θεωρούν ότι πλέον «ροκανίζουν» την κερδοφορία αλλά και τη ρευστότητα των λιανικών επιχειρήσεων.
Ως προς τη διαχείριση του εμπορεύματος και των συμφωνιών με τους προμηθευτές, αρκετοί λιανέμποροι εξετάζουν ακόμη και το ενδεχόμενο να περιορίσουν τις μάρκες που διακινούν στα καταστήματά τους.
Ετσι, η σύνθεση του προϊοντικού μείγματος για την πλειονότητα των καταστημάτων έχει ως εξής: το 70% έως και το 90% των προϊόντων τους είναι μάρκας Α΄ brand (πρώτης κατηγορίας) με ελκυστικές τιμές και το υπόλοιπο 30% έως και 10% να είναι συσκευές είτε ανώνυμες είτε μάρκας δεύτερης και τρίτης κατηγορίας. Μάλιστα, σε ορισμένα δίκτυα η πιθανότητα να βρει κανείς τη φθηνή μάρκα υποχωρεί σε επίπεδα κάτω του 10%.
Οπως εξηγούν στελέχη του κλάδου, οι έμποροι φοβούνται τους μικρότερους προμηθευτές, που ορισμένοι εξ αυτών ίσως φέτος να μην μπορούν να αγοράσουν επαρκές εμπόρευμα λόγω έλλειψης ρευστότητας για τοις μετρητοίς αγορές τους ή να παρουσιάσουν οικονομική δυσχέρεια, που να τους ωθήσει ακόμη και εκτός αγοράς. Ετσι, φοβούμενοι μήπως ξεμείνουν από εμπόρευμα, στρέφονται στους μεγάλους προμηθευτές, που παρέχουν εγγύηση στα καταστήματα ως προς την επάρκεια των εμπορευμάτων και την έγκυρη παράδοσή τους.
Επίσης, επιλέγουν τις μάρκες που έχουν υψηλή θέση στις καταναλωτικές προτιμήσεις, γιατί «φεύγουν» γρήγορα.
Η τάση αυτή αποτυπώνεται πλήρως στη στρατηγική των προσφορών και στο περιεχόμενο των διαφημιστικών φυλλαδίων αρκετών αλυσίδων και συνεταιρισμών. Ηδη, μεγάλες αλυσίδες «τυπώνουν» διαφημιστικά φυλλάδια με κράχτες επώνυμες και ακριβές μαύρες ή λευκές συσκευές σε καλή τιμή.
Λίγα μόλις χρόνια πριν, τα διαφημιστικά φυλλάδια όλων σχεδόν των αλυσίδων είχαν προσφορές – κράχτες για προϊόντα που στην πλειονότητά τους ήταν δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας. Ωστόσο, οι φθηνότερες μάρκες, έστω και σε μικρό ποσοστό στο σύνολο του εμπορεύματος ενός καταστήματος, είναι απαραίτητες, καθώς απευθύνονται σε ένα κοινό με μικρότερη αγοραστική δύναμη. Οπως εξηγούν στελέχη του κλάδου, αν και οι συνθήκες στην αγορά αλλάζουν συνεχώς και η οικονομική κρίση επιδεινώνεται, το φθηνό προϊόν πρέπει να υπάρχει στα χαμηλά ράφια των καταστημάτων.