Σε 3,95 δισ. ευρώ υπολογίζεται συνολικά το ελάχιστο ετήσιο κόστος για την ελληνική οικονομία από την ανεργία, η οποία μήνα με τον μήνα αυξάνεται, ενώ μόνο για τον κλάδο του εμπορίου το τίμημα είναι πολύ υψηλό, καθώς φτάνει το 1 δισ. ευρώ.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ινστιτούτου Εμπορίου και Υπηρεσιών της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΙΝΕΜΥ ΕΣΕΕ) για το μετρήσιμο κόστος της ανεργίας και με βάση τα πλέον πρόσφατα στοιχεία του ΟΑΕΔ (Ιούλιος 2012), το ελάχιστο μηνιαίο κόστος για τον οργανισμό σε ό,τι αφορά τη χορήγηση επιδομάτων ανεργίας ανέρχεται σε 67,4 εκατ. ευρώ. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι από τους 794.924 εγγεγραμμένους ανέργους μόνον οι 187.273 πληρούσαν τις προϋποθέσεις χορήγησης επιδόματος ανεργίας. Το ελάχιστο επίδομα ανεργίας έχει καθοριστεί από τις 12/03/2012 στα 360 ευρώ, προσαυξημένο κατά 10% για κάθε εξαρτημένο μέλος της οικογένειας. Με δεδομένη την περαιτέρω αύξηση της ανεργίας και χωρίς να συνυπολογίζονται τα εορταστικά επιδόματα ανεργίας, το ετήσιο κόστος για τον ΟΑΕΔ για την καταβολή επιδομάτων ανεργίας ξεπερνά τα 808,8 εκατ. ευρώ.
Επιπλέον, οι απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων, λόγω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών, και με βάση τον νέο κατώτατο μισθό ξεπερνούν τα 3,8 δισ. ευρώ ετησίως. Αφαιρώντας την ανεργία που θα είχαμε ανεξαρτήτως της κρίσης, οι ελάχιστες απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων διαμορφώνονται σε 3,14 δισ. ευρώ.
Ειδικά στο εμπόριο οι απώλειες σε εισφορές που υφίσταται ο Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (ΟΑΕΕ) ανέρχεται σε 706.782.000 ευρώ, ενώ το κόστος από την καταβολή επιδομάτων ανεργίας είναι 201 εκατ. ευρώ. Επομένως το ελάχιστο μετρήσιμο κόστος ανεργίας υπολογίζεται σε 907.782.000 ευρώ, δηλαδή περίπου το 25% του συνολικού ετήσιου κόστους.
Βεβαίως, σε όλα τα παραπάνω δεν συμπεριλαμβάνεται το κοινωνικό κόστος της ανεργίας, το οποίο μπορεί να εκδηλωθεί με τη διάλυση της οικογένειας, την περιθωριοποίηση του ατόμου και τη διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και φυσικά είναι αδύνατον να μετρηθεί.