Ηταν Απρίλιος του 2003, επί Κ. Σημίτη, όταν ακούστηκε για πρώτη φορά από πρωθυπουργικά χείλη η προοπτική ο τουρισμός, μέσω του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), να αναδειχθεί σε κοινωνικό εταίρο. Απευθυνόμενος στα μέλη του Συνδέσμου κατά τη διάρκεια της Γενικής τους Συνέλευσης είχε πει χαρακτηριστικά ότι «ο ΣΕΤΕ μπορεί και είναι επιθυμητό να αναδειχθεί σε κοινωνικό εταίρο και συνομιλητή για το σύνολο του τομέα εφόσον καταφέρει να ομογενοποιήσει και να συνθέσει τον χώρο του, να αναδιαρθρωθεί και να αποκτήσει μηχανισμούς παραγωγής τεκμηριωμένων, νηφάλιων και ολοκληρωμένων απόψεων και να λειτουργήσει στο πλαίσιο μιας ενιαίας οικονομίας, λαμβάνοντας υπόψη τις συνολικές εθνικές και κοινοτικές πολιτικές».
Η εξαγγελία του τότε πρωθυπουργού στη γενική συνέλευση του ΣΕΤΕ ακούστηκε με ικανοποίηση από τους εκπροσώπους του Συνδέσμου, αλλά και με μία επιφύλαξη, καθώς είχαν προηγηθεί και άλλες εξαγγελίες για τον τουρισμό τα προηγούμενα χρόνια, οι οποίες δεν υλοποιήθηκαν ποτέ. Πάντως, η προσπάθεια από την πλευρά του Συνδέσμου να εντάξει στους κόλπους του φορείς του τουρισμού είχε ήδη ξεκινήσει.
Επρεπε, όμως, να κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι προκειμένου να καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό και να αναγνωρισθεί ο τουρισμός, μέσω του ΣΕΤΕ, σε κοινωνικό εταίρο, αν και ο Σύνδεσμος είχε ολοκληρώσει πολύ καιρό πριν τη διαδικασία εγγραφής ως μελών του όλων των κύριων φορέων που εκπροσωπούν κλάδους της τουριστικής οικονομίας.
Η αναγνώρισή του έγινε, τελικά, ακριβώς 10 χρόνια μετά την πρώτη πολιτειακή εξαγγελία, δηλαδή τον Απρίλιο του 2013, με το «πράσινο φως» που έδωσε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και με την υποστήριξη των υπουργών Τουρισμού Ολγας Κεφαλογιάννη και Εργασίας Γιάννη Βρούτση. Με αυτόν τον τρόπο αναγνωρίσθηκε θεσμικά και εμπράκτως από την πολιτεία η αξία του τουρισμού, καθώς στα λόγια οι αναφορές ήταν πάντα πλούσιες περί βαριάς βιομηχανίας, πυλώνα της εθνικής οικονομίας κ.ά.
Το θέμα, όμως, δεν έμελλε να λήξει οριστικά. Και αυτό γιατί επανήλθε πρόσφατα στην επικαιρότητα από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σε πρόταση νόμου που κατέθεσε για τα εργασιακά συμπεριέλαβε διάταξη που καταργεί το άρθρο το οποίο ανακήρυξε τον ΣΕΤΕ ισότιμο κοινωνικό εταίρο. Και μάλιστα με το επιχείρημα ότι πρόκειται για μνημονιακή διάταξη. Η είδηση έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στις τάξεις των επιχειρηματιών του τομέα, επαναφέροντας μνήμες από τα «πέτρινα χρόνια» του τουρισμού. Τότε που φάνταζαν μακρινό όνειρο τα επιτεύγματα των ρεκόρ σε αφίξεις ξένων επισκεπτών και εσόδων που πραγματοποιεί την τελευταία διετία ο ελληνικός τουρισμός, με αποτέλεσμα Ελληνες και ξένοι αξιωματούχοι να κάνουν πλέον ανοιχτά λόγο για τον τομέα ο οποίος δείχνει το φως στο τούνελ για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Κάποιοι, επιχειρώντας να ερμηνεύσουν τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, μίλησαν για αστοχία, κάποιοι άλλοι για στόχευση εναντίον του τουρισμού.
Η επίσημη αντίδραση από την πλευρά του ΣΕΤΕ και των 14 πανελληνίων κλαδικών ενώσεων τουριστικών επιχειρήσεων ήταν άμεση. Με κοινή ανακοίνωσή τους σημείωσαν ότι «ο τουρισμός, ο πλέον δυναμικός τομέας της οικονομίας της χώρας, δεν έχει κομματικό χρώμα, δεν πρέπει να αποτελεί πεδίο άσκησης πολιτικών σκοπιμοτήτων, πρέπει να μείνει μακριά από κομματικές αντιπαραθέσεις». Παράλληλα, ξεκαθάρισαν ότι κάθε συζήτηση με ζητούμενο να τεθεί ο ελληνικός τουρισμός εκτός κοινωνικού διαλόγου στερείται λογικής.
Παραθέτοντας στοιχεία τόνισαν ότι ο τουρισμός είναι ο τομέας που συνεισφέρει πλέον το 20% του ΑΕΠ, καλύπτει άνω του 20% της απασχόλησης, αποφέρει εθνικά έσοδα άνω των 13,5 δισ. ευρώ ετησίως και δημιουργεί πρόσθετη ζήτηση στην εθνική οικονομία άνω των 35 δισ. ευρώ, συμπαρασύροντας πλήθος άλλων κλάδων και παραγωγικών τάξεων.
Σημειώνεται ότι στα τακτικά μέλη του ΣΕΤΕ περιλαμβάνονται 14 πανελλήνιες κλαδικές ενώσεις τουριστικών επιχειρήσεων και 443 τουριστικές επιχειρηματικές μονάδες, 50.367 τουριστικές επιχειρήσεις και 5 ενώσεις φυσικών προσώπων. Το σύνολο των θέσεων απασχόλησης των παραπάνω επιχειρήσεων φθάνει σε 370.082.