Σχεδόν κατά μισό δισ. ευρώ ήταν μειωμένα τα ταμειακά διαθέσιμα των εισηγμένων στις 31 Δεκεμβρίου 2015 σε σύγκριση με τις 31 Δεκεμβρίου 2014. Αντίθετα, την προηγούμενη διετία 2013-2014 παρατηρήθηκε αύξηση των ταμειακών διαθεσίμων κατά 1,59 δισ. ευρώ. Αυτή η αρνητική εξέλιξη στα ταμειακά διαθέσιμα –που αποτελεί πλέον βασικό δείκτη στην Ελλάδα για τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων– προκλήθηκε από την επιδείνωση του οικονομικού κλίματος στην Ελλάδα μετά τις 28 Ιουνίου 2015, οπότε επεβλήθησαν οι κεφαλαιακοί έλεγχοι (capital control). Το αποτέλεσμα ήταν οι εταιρείες να αρχίσουν να «καίνε μετρητά» για να πληρώνουν υποχρεώσεις (μισθοί, φόροι, δάνεια κ.λπ.), τα οποία μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή είχαν αποταμιεύσει και χρησιμοποιούσαν για επενδύσεις με στόχο το άνοιγμα νέων θέσεων εργασίας αλλά και τη δημιουργία νέων προϊόντων. Επίσης, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η πλειονότητα των εισηγμένων αιφνιδιάστηκε από την επιβολή των capital controls καθώς δεν διέθεταν θυγατρικές στο εξωτερικό για να συνεχίσουν την απρόσκοπτη ροή κεφαλαίων από το εξωτερικό προς τις μητρικές που είναι εισηγμένες στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τον σχετικό πίνακα που επεξεργάστηκε η Beta Χρηματιστηριακή το 2015, τα ταμειακά διαθέσιμα ανήλθαν στα 10,588 δισ. ευρώ έναντι 11,010 δισ. ευρώ που ήταν τα κεφάλαια που διέθεταν οι εισηγμένες στις 31/12/2014.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «Κ», οι εισηγμένες της υψηλής κεφαλαιοποίησης έχουν μεταφέρει σχεδόν το 80% με 90% των ταμειακών τους διαθεσίμων στο εξωτερικό, προκειμένου να γίνεται κανονικά η μισθοδοσία του προσωπικού και να πιστώνεται στους ελληνικούς τραπεζικούς λογαριασμούς το ακριβές ποσό της μισθοδοσίας χωρίς να αφήνουν υπόλοιπο κεφαλαίων. Η ίδια ακριβώς διαδικασία γίνεται όταν είναι να πιστωθούν οι λογαριασμοί σε εγχώριους προμηθευτές ή για να πληρωθούν μηνιαίες τραπεζικές υποχρεώσεις. Οπως εξηγεί στην «Κ» πρόεδρος μεγάλου εισηγμένου ομίλου, «αυτή την περίοδο λόγω των ελέγχων στη διακίνηση κεφαλαίων έχουμε αναστείλει κάθε παραγωγική επένδυση που απαιτεί κεφάλαια και έχουμε επικεντρωθεί μόνο στις απαραίτητες λειτουργίες, δηλαδή στην εξυπηρέτηση των δανειακών μας υποχρεώσεων, τη μισθοδοσία προσωπικού, την πληρωμή σε προμηθευτές για πρώτες ύλες και τις πληρωμές για τη μεταφορά των εμπορευμάτων μας είτε εντός είτε εκτός επικράτειας». Οπως διευκρινίζεται από τα στελέχη των εισηγμένων, «τα μόνα χρήματα που καταβάλλονται για επενδύσεις είναι για τη συντήρηση των γραμμών παραγωγής ή για την ανανέωση του μηχανολογικού εξοπλισμού εφόσον έχει υπάρξει απόφαση διοικητικού συμβουλίου ή έγκριση από τη γενική συνέλευση των μετόχων». Το μείζον θέμα για κάθε επιχείρηση το 2015, όπως συνέβη και στην εξαετή ύφεση (2008-2013), είναι να έχει επάρκεια ρευστότητας. Δυστυχώς, οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν καθυστερήσει δραματικά να αναδιαρθρώσουν τον δανεισμό τους για να μπορέσουν να εξυγιάνουν τον ισολογισμό τους και να απαλλαγούν από τα βάρη του παρελθόντος, προκειμένου να ξεκινήσουν από καλύτερη θέση τη νέα χρονιά. Σύμφωνα με αναλυτές, τα βάρη του δανεισμού δεν μπορούν να μεταφέρονται αιωνίως και μάλιστα ενώ έχουν προηγηθεί επτά υφεσιακά χρόνια.
Με απλά λόγια, μια εταιρεία δεν αντέχει να δουλεύει μόνο για τις τράπεζες, αφήνοντας χωρίς κέρδος τους μετόχους της. Επίσης η καθυστέρηση της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας, αφού συμπληρώνεται και ο τέταρτος μήνας του 2016, έχει ακυρώσει επενδυτικά σχέδια και δεν επιτρέπει στις εταιρείες να προχωρήσουν σε άνοιγμα θέσεων εργασίας.