Η μεγάλη επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης των κινεζικών εισαγωγών και οι περιορισμένες προσδοκίες για επιστροφή σε υψηλότερους δείκτες επέκτασης οδηγούν τις αγορές σε αναζήτηση άλλων κινητήριων μοχλών για το παγκόσμιο εμπόριο αλλά και τη ναυλαγορά ειδικότερα. Με την οικονομία της Ινδίας να αναπτύσσεται με στιβαρούς ρυθμούς και πληθυσμό που προσεγγίζει τα μεγέθη του κινεζικού, η Ινδία περιέρχεται πλέον δυναμικά στο επίκεντρο της προσοχής οικονομολόγων, επενδυτών και επιχειρηματιών. Μεταξύ των τελευταίων και ο παγκόσμιος εφοπλισμός, που αναζητά μεσοπρόθεσμη ορατότητα για τη ναυλαγορά.
Η θεαματική ανάπτυξη της Κίνας και η αυξημένη ζήτηση για πρώτες ύλες στην αρχή του αιώνα ώθησαν το παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο σε νέα ύψη. Μέχρι το 2014, οι εισαγωγές της Κίνας σε προϊόντα ξηρού χύδην φορτίου, προϊόντα αργού και πετρελαιοειδή έφθασαν τα 1.850 εκατ. τόνους. Η βιομηχανία παραγωγής χάλυβα της χώρας γνώρισε απαράμιλλη ανάπτυξη, ενώ οι εισαγωγές κάρβουνου καθώς και οι παραγωγικές δυνατότητες των διυλιστηρίων της είχαν εκτοξευθεί. Ομως, με τη μεγάλη πτώση της ζήτησης κάρβουνου και χάλυβα από την Κίνα, οι εισαγωγές κατέρρευσαν το 2015 και μαζί με αυτές και τα ημερήσια έσοδα των φορτηγών πλοίων αλλά και οι αξίες τους.
Οπως επισημαίνει σε εκτενή ανάλυσή της η Clarksons, η επέκταση των κινεζικών εισαγωγών ήταν απότομη: «Η σύγκριση με το έτος-βάση δείχνει ότι οι εισαγωγές της Ινδίας ακολουθούν την ίδια διαδρομή. Το 2000, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Κίνας άγγιζε τα 1.000 δολάρια, οι δε εισαγωγές πετρελαίου και προϊόντων ξηρού χύδην κορυφώθηκαν στα 200 εκατ. μετρικούς τόνους. Η Ινδία έφθασε στα δύο αυτά ορόσημα το 2007. Εκτοτε, με αύξηση κατά 280 εκατ. τόνους, οι ινδικές εισαγωγές έφθασαν τα 500 εκατ. τόνους περίπου, σε σύγκριση με τα 950 εκατ. τόνους επιπλέον των κινεζικών εισαγωγών το διάστημα 2000-2009», επισημαίνει ο οίκος.
Οι δύο χώρες, όμως, έχουν διαφορετικά πολιτικά και οικονομικά συστήματα. Στην Κίνα η βιομηχανία κατέχει μεγαλύτερο μερίδιο του ΑΕΠ απ’ ό,τι στην Ινδία, ενώ το 25% της αύξησης της αξίας του ινδικού εμπορίου, αγαθών και υπηρεσιών, την τελευταία δεκαετία αποδίδεται στον τομέα των υπηρεσιών, σε σύγκριση με 12% στην Κίνα.
Για ορισμένους τομείς της ναυτιλίας, η προσοχή εστιάζεται στο γεγονός ότι ο ρυθμός αύξησης του όγκου εισαγωγών της Ινδίας ήδη δείχνει να επιβραδύνεται, εν μέρει διότι οι στόχοι της ινδικής κυβέρνησης για αυτάρκεια σε θερμικό άνθρακα ξεπέρασαν τις εισαγωγές του από τα μέσα του 2015. Ομως η Ινδία έχει εξαγγείλει πως αποβλέπει να γίνει παγκόσμιος κατασκευαστικός κόμβος, με τον πήχυ για τη χαλυβουργία να τοποθετείται ιδιαίτερα υψηλά. Αν ισχύσει αυτό, τότε η ναυτιλία έχει πεδίον δράσης λαμπρόν εκεί.