Με μείωση του όγκου και της αξίας παραγωγής έκλεισε το 2016 για τον κλάδο των ελληνικών ιχθυοκαλλιεργειών και ειδικά για τα δύο βασικά είδη, την τσιπούρα και το λαβράκι. Οι εκτιμήσεις που υπάρχουν για το τρέχον έτος δείχνουν αύξηση της παραγωγής, ενώ περαιτέρω ανάκαμψη αναμένεται και το 2018. Καθοριστικό ρόλο, βεβαίως, στην κατάσταση της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας θα διαδραματίσει τα επόμενα χρόνια η κατάληξη του διαγωνισμού για την πώληση των δύο μεγαλύτερων εταιρειών του κλάδου, της «Σελόντα» και της «Νηρεύς», αλλά και ο ανταγωνισμός από την Τουρκία.
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση για τον κλάδο της υδατοκαλλιέργειας που εξέδωσε για τρίτη συνεχή χρονιά ο Σύνδεσμος Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών (ΣΕΘ), η παραγωγή τσιπούρας και λαβρακιού ανήλθε το 2016 σε 105.000 τόνους, μειωμένη κατά 4,5%, αξίας 552,92 εκατ. ευρώ, κατά 7% χαμηλότερα σε σύγκριση με το 2015. Οι απώλειες προήλθαν από την κατηγορία της τσιπούρας, όπου η παραγωγή υποχώρησε σε όγκο κατά 9,2% και σε αξία κατά 15,7%. Αντιθέτως, στο λαβράκι η παραγωγή αυξήθηκε κατά 2,2%, ενώ και οι τιμές διαμορφώθηκαν σε αρκετά υψηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με το 2015. Σημειώνεται ότι η τσιπούρα αντιστοιχεί στο 56% του όγκου παραγωγής και το λαβράκι στο 44%.
Καθοριστικό ρόλο στην ύφεση του κλάδου το 2016 διαδραμάτισε η σημαντική πτώση των τιμών, ειδικά στην τσιπούρα. Η μέση τιμή πώλησης της τσιπούρας ανήλθε στα 5,06 ευρώ/κιλό, παρουσιάζοντας μείωση 7,3% σε σχέση με το 2015, ενώ για το λαβράκι η μέση τιμή πώλησης κυμάνθηκε στα 5,53 ευρώ/κιλό, αυξημένη κατά 3,2% σε σχέση με το 2015.
Ανησυχητικά είναι τα διαθέσιμα στοιχεία για το πρώτο εξάμηνο του 2017, καθώς δείχνουν συνέχιση της πίεσης στις τιμές της τσιπούρας, αλλά βελτίωση στην τιμή του λαβρακιού. Κάθε άλλο παρά πρέπει να παραγνωρίζεται ο ρόλος της Τουρκίας, η οποία έχει αυξήσει την προσφορά και έχει ρίξει τις τιμές, λόγω και των κρατικών ενισχύσεων που μέχρι πρόσφατα επέτρεπαν στους παραγωγούς της γείτονος να διαθέτουν το προϊόν τους ακόμη και κατά 1 ευρώ/κιλό χαμηλότερα.
Από τα στοιχεία, άλλωστε, του 2016 προκύπτει ότι η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει την πρωτιά στην παραγωγή των δύο αυτών ειδών, πρωτιά που κατέκτησε μόλις πριν από λίγα χρόνια, «εκθρονίζοντας» την Ελλάδα.
Σύμφωνα με την έκθεση του ΣΕΘ, το 2016 η παραγωγή τσιπούρας στην Τουρκία ανήλθε σε 67.612 τόνους (38% της παγκόσμιας παραγωγής) και της Ελλάδας σε 59.000 τόνους (33% της παγκόσμιας παραγωγής).
Η Τουρκία το 2016 παρήγαγε 72.342 τόνους λαβρακιού (το 45% της παγκόσμιας παραγωγής) και η Ελλάδα 446.000 τόνους (το 29% της παγκόσμιας παραγωγής).
Το θετικό, πάντως, για την Ελλάδα το 2016 ήταν ότι αυξήθηκαν οι εξαγωγές της κατά 17% σε σύγκριση με το 2015 και ανήλθαν στις 82.185 τόνους, αξίας 435 εκατ. ευρώ. Τα στοιχεία του πρώτου εξαμήνου του 2017 δείχνουν περαιτέρω αύξηση των εξαγωγών, κατά 14% σε σύγκριση με το 2016. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παραμένουν ο κυριότερος προορισμός για τα ελληνικά ψάρια, καθώς το 95% των εξαγωγών κατευθύνεται εκεί και μόλις το 5% σε τρίτες χώρες.
Πέρα από την αύξηση των εξαγωγών, το 2017 εκτιμάται αύξηση και της παραγωγής κατά 4,6%, στις 110.000 τόνους, με την αξία να υπολογίζεται στα 590 εκατ. ευρώ. Ο ίδιος ρυθμός ανάπτυξης, κοντά στο 5%, αναμένεται να διατηρηθεί, σύμφωνα με τον ΣΕΘ, και για την επόμενη πενταετία.