Ο Ισκαντάρ Σάφα, μέτοχος (μέσω της Privinvest) των ΕΝΑΕ κατά 75%, διαβεβαίωσε έπειτα από συνάντησή του στην Αθήνα με τον υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη, ότι δεν προτίθεται η εταιρεία του να εγκαταλείψει τη χώρα. Αυτό τουλάχιστον αναφέρουν οι πληροφορίες της «Κ». Φαίνεται, μάλιστα, ότι ο κ.Σάφα πρότεινε στην ελληνική κυβέρνηση να συμμετάσχει ως μέτοχος στα ΕΝΑΕ, πρόταση την οποία ο κ. Χατζηδάκης απέρριψε και γραπτώς, με επιστολή του στα μέσα αυτού του μήνα. Οπως έγραψε η «Κ» την περασμένη Κυριακή, ο κ. Σάφα στην επιστολή του προς τους υπουργούς Ανάπτυξης και Αμυνας ζήτησε να διευκρινισθούν οι προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης σε ό,τι αφορά την υλοποίηση της περίφημης «στρατιωτικής απόφασης» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, με την οποία είχε απαγορευθεί στα ΕΝΑΕ να παίρνουν παραγγελίες από το πολεμικό ναυτικό άλλων χωρών, εφόσον εκτελούν προγράμματα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
Ο κ. Χατζηδάκης επανέλαβε στον κ.Σάφα ότι η Ε.Ε. και ο αρμόδιος επίτροπος Χ. Αλμούνια τον έχουν διαβεβαιώσει προφορικά ότι τα ΕΝΑΕ μπορούν να κατασκευάσουν ή επισκευάσουν ξένα πολεμικά πλοία στο «πλαίσιο της στρατιωτικής απόφασης». Τι σημαίνει όμως αυτό; Θυμίζουμε ότι η Ελλάδα είχε προκαλέσει τη στρατιωτική απόφαση με επιστολή του υπουργείου Οικονομικών προς την Ε.Ε. στα τέλη του 2009 με την οποία δεσμευόταν ότι δεν θα αναλάμβανε κατασκευαστικές εργασίες για πολεμικά πλοία τρίτων χωρών. Ομως ο κ.Σάφα επανήλθε στο αίτημα αξιοποίησης της μεγαλύτερης δεξαμενής της Ευρώπης, την επιστροφή της οποίας στο Δημόσιο είχε ζητήσει ο επίτροπος Χοακίν Αλμούνια. Το Δημόσιο είχε εξετάσει το ενδεχόμενο να ενοικιάσει τη δεξαμενή στα ΕΝΑΕ έναντι συμβολικού τιμήματος, αλλά το ζήτημα επί μια 3ετία παραμένει άλυτο. Ο κ. Χατζηδάκης ανέφερε στον κ. Σάφα ότι η κυβέρνηση πιστεύει ότι έχει εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις έναντι των ΕΝΑΕ, κάτι που ο κ. Σάφα αμφισβητεί εμπράκτως με την προσφυγή του στο διεθνές εμπορικό επιμελητήριο (ICC) στο Παρίσι.
Εξυγίανση των επιχειρήσεων
Την άμεση θεσμοθέτηση διαδικασιών αναδιάρθρωσης και εξυγίανσης μεγάλων και κυρίως μεσαίων επιχειρήσεων ζητούν επιμόνως από την κυβέρνηση οι τραπεζίτες. Ο λόγος; Προσπαθούν να αξιοποιήσουν το μεγάλο, σχετικό, ενδιαφέρον των ξένων funds, που «αγοράζουν Ελλάδα», με κάθε τίμημα. Η συγκυρία κρίνεται και είναι εξαιρετικά ευνοϊκή. Και αυτό γιατί είναι βάσιμη η πεποίθηση στο εξωτερικό ότι η ελληνική οικονομία θα ανακάμψει εντός του έτους, ενώ το άνοιγμα της συζήτησης για τη διευθέτηση του ζητήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους θα βελτιώσει περαιτέρω το κλίμα. Στις ξένες επενδυτικές κινήσεις που κυοφορούνται συμμετέχουν και μεγάλα ξένα κρατικά funds όπως του Κατάρ και της Κίνας, που έχουν στήσει «προγεφυρώματα» με τις θέσεις που έχουν πάρει σε ενεργειακούς και μεταφορικούς ομίλους.
Κάτω, στον Πειραιά…
Τεράστιο, εκ των πραγμάτων, αποδεικνύεται για την ελληνική οικονομία το διακύβευμα της περαιτέρω μεγέθυνσης του εμπορικού λιμανιού του Πειραιά, σύμφωνα με τα οικονομετρικά μοντέλα. Σημειώστε τα εξής: Με βάση εκτιμήσεις μελέτης της Εθνικής Τράπεζας, η αύξηση της διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων (σε 4,7 εκατ. το 2015 από 3 εκατ. το 2012), μπορεί να προσφέρει στην ελληνική οικονομία επιπλέον έσοδα της τάξης των 0,9 δισ. ευρώ, που θα οδηγήσουν σε προστιθέμενη αξία της τάξης του 0,4% του ΑΕΠ, ενώ θα δημιουργήσει περίπου 9.000 νέες θέσεις εργασίας.
Η μακροπρόθεσμη επίδραση εκτιμάται ότι θα είναι σημαντικά υψηλότερη (5,1 δισ. ευρώ ή 2,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2018 και 125.000 νέες θέσεις εργασίας), μέσω της δημιουργίας δικτύου επιχειρήσεων (cluster) στην περιοχή του λιμανιού, που περιλαμβάνει σημαντικές έμμεσες επιδράσεις κυρίως λόγω των προμηθευτών.
Ειδικό φορολογικό για εταιρείες χαρτοφυλακίου
Μια κρίσιμη παράμετρος που αναφέρεται τόσο από ξένους όσο και από Ελληνες τραπεζίτες, σε κάθε ευκαιρία, ως καθοριστική για την προώθηση των συμφωνιών μεταξύ ξένων επενδυτών και ελληνικών επιχειρήσεων, είναι το φορολογικό πλαίσιο για τέτοιες κινήσεις. Μόλις πριν από μία εβδομάδα, σε ομιλία του για το θέμα, ο πρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς, Μιχάλης Σάλλας, είχε εντοπίσει ως κλειδί την ανάγκη για βελτίωση του φορολογικού καθεστώτος που διέπει τη συγκέντρωση κεφαλαίου των επιχειρήσεων, όπως στην περίπτωση εξαγορών, συγχωνεύσεων, απόσχισης κλάδων κ.λπ., «ώστε να γίνουν ιδιαίτερα ελκυστικές και να βοηθήσουν την ενεργητική διαχείριση επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν προβλήματα».
Είχε αναδείξει επίσης και τη χρησιμότητα θέσπισης ενός ειδικού φορολογικού πλαισίου για εταιρείες χαρτοφυλακίου, οι οποίες είναι εισηγμένες σε οργανωμένες αγορές και χρηματοδοτούν μεσομακροπρόθεσμα ή εξυγιαίνουν με κεφάλαιά τους επιχειρήσεις. Κάτι που εκτιμάται πως θα διευκόλυνε την άντληση κεφαλαίων για άμεση χρηματοδότηση ελληνικών επιχειρήσεων που τους λείπει ρευστότητα και που θα πρέπει να προκύψει όχι μέσω νέου δανεισμού, αλλά από μετοχικό κεφάλαιο. Για τέτοιες επενδύσεις, άλλωστε, είναι ξεκάθαρο πως ενδιαφέρεται πλήθος ξένων επενδυτών, μεταξύ των οποίων και η Oaktree Capital, το Siguler Guff & Co., -που έχει συστήσει στοχευμένο ευρωπαϊκό fund με την Cerberus Capital Management και της Capstan Capital Partners LLP- η Blackstone, η Third Point, η Fairfax και πολλοί άλλοι.