Την προηγούμενη εβδομάδα, το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας των ΗΠΑ επιβεβαίωσε επίσημα κάτι που ήδη γνωρίζαμε: τους μήνες της επέλασης της COVID-19, η ανεργία στις ΗΠΑ έφτασε τα επίπεδα της Μεγάλης Υφεσης.
Δεν είναι όμως ακριβώς ίδια κατάσταση με αυτό που αποκαλούμε ύφεση. Δεν θα ξέρουμε πότε αυτό θα είναι αλήθεια, μέχρι να δούμε εάν η πολύ υψηλή ανεργία διαρκέσει επί μακρόν, δηλαδή για ένα ή περισσότερα χρόνια. Δυστυχώς, ο κ. Τραμπ και οι σύμμαχοί του κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να καταστήσουν πιο πιθανή μια σφοδρή ύφεση.
Ποσοστό ανεργίας της τάξεως του 14,7% είναι αρκετά τρομακτικό. Ωστόσο, σημείωμα της αρμόδιας υπηρεσίας ανέφερε ότι τεχνικές δυσκολίες πιθανόν να οδήγησαν στην υποβάθμιση του πραγματικού ποσοστού ανεργίας έως και σχεδόν πέντε ποσοστιαίες μονάδες.
Εάν αυτό αληθεύει, τώρα το ποσοστό ανεργίας φθάνει περίπου το 20%, που θα είναι το υψηλότερο από όλα εάν εξαιρέσει κανείς τα δύο χειρότερα χρόνια της Μεγάλης Υφεσης.
Το ερώτημα τώρα είναι πόσο γρήγορα μπορούμε να ανακάμψουμε. Εάν ελέγξουμε την εξάπλωση του ιού, η ανάκαμψη θα μπορούσε πράγματι να είναι γρήγορη. Η αλήθεια είναι ότι η ανάκαμψη από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 πήρε αρκετό χρόνο.
Αυτό όμως σχετίζεται με τα προβλήματα που είχαν συσσωρευθεί κατά την περίοδο της «φούσκας των ακινήτων», κυρίως με τα άνευ προηγουμένου επίπεδα χρέους των νοικοκυριών. Τα προβλήματα τώρα δεν είναι συγκρίσιμα με αυτά. Ο έλεγχος του ιού ωστόσο δεν σημαίνει «ισοπέδωση της καμπύλης», την οποία παρεμπιπτόντως πετύχαμε – καταφέραμε να επιβραδύνουμε την εξάπλωση του COVID-19 αρκετά ώστε τα νοσοκομεία μας να μην είναι πλήρη. Σημαίνει «σύνθλιψη της καμπύλης»: η μείωση του αριθμού των κρουσμάτων και παράλληλα η διενέργεια διαγνωστικών τεστ σε μεγάλη κλίμακα για να εντοπιστούν νέες περιπτώσεις. Παράλληλα, να γίνει ιχνηλάτηση των επαφών ώστε να μπουν σε καραντίνα όσοι έχουν ήδη εκτεθεί στον ιό. Η συντριβή της καμπύλης δεν είναι εύκολη, αλλά είναι πολύ πιθανή. Στην ουσία, πολλές άλλες χώρες, από τη Νότια Κορέα μέχρι τη Νέα Ζηλανδία και μέχρι και, είτε το πιστεύετε είτε όχι, την Ελλάδα, το έχουν ήδη καταφέρει.
Για κάποιο διάστημα φαινόταν ότι η κυβέρνηση Τραμπ ήταν, επιτέλους, πρόθυμη να πάρει στα σοβαρά την COVID-19. Στα μέσα Μαρτίου, εισήγαγε οδηγίες κοινωνικής αποστασιοποίησης, χωρίς ωστόσο να επιβάλει ομοσπονδιακούς κανονισμούς.
Αλλά τον τελευταίο καιρό, το μόνο που ακούμε από τον Λευκό Οίκο είναι η ανάγκη ανοίγματος της οικονομίας, παρόλο που δεν έχουμε φτάσει κοντά στο σημείο που χρειάζεται για να το κάνουμε χωρίς να διακινδυνεύσουμε ένα δεύτερο κύμα μολύνσεων.