Εδώ και πολλούς μήνες, ο Οριν Χατς, ένας γερουσιαστής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος της Πολιτείας Ούταχ υπό την ιδιότητα του προέδρου της επιτροπής νομικών υποθέσεων της αμερικανικής Γερουσίας, διαπραγματεύεται το πώς θα εξευρεθεί ένα τέλος στο δικαστικό αγώνα, αναφορικά με τις αγωγές θυμάτων που έχουν προσβληθεί από αμίαντο. O δικαστικός αυτός αγώνας έχει καταστεί ένα είδος μάστιγας για τα θύματα του αμιάντου, αλλά και τις ασφαλιστικές εταιρείες. Προσφάτως, η επιτροπή Χατς, εκλήθη να αποφανθεί διά ψηφοφορίας σε σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο προτείνει την ίδρυση ενός ομοσπονδιακού πιστωτικού ταμείου με προβλεπόμενη διάρκεια 27 ετών, που θα χορηγεί αποζημιώσεις σε θύματα από τη χρήση αμιάντου. Το ύψος της αποζημιώσεως θα εξαρτηθεί από το βαθμό της ασθενείας του θύματος.
Ο κ. Χατς ευελπιστεί ότι το νομοσχέδιο θα ψηφισθεί και θα καταστεί νόμος, μέχρι τα τέλη του τρέχοντος έτους.
Στην περίπτωση αυτή θα περιορισθούν οι δαπάνες των αποζημιώσεων εκ μέρους των αμερικανικών επιχειρήσεων και των ασφαλιστών προς τους ενάγοντες οι οποίοι έχουν προσβληθεί από τη χρήση αμιάντου. Μέχρι τώρα ο δικαστικός αγώνας έχει στοιχίσει στις αμερικανικές επιχειρήσεις περίπου 54 δισεκατομμύρια δολάρια. Το κόστος αυτό προβλέπεται ότι θα αυξηθεί επιπλέον κατά 210 δισεκατομμύρια δολάρια εάν δεν εξευρεθεί κάποια λύση,σύμφωνα με ένα πόρισμα του Ινστιτούτου Αστικού Δικαίου, της Καλιφόρνια.
Το ένα τρίτον από τις 600.000 αγωγές οι οποίες έχουν υποβληθεί από το 1996, εξακολουθεί να βρίσκεται σε εκκρεμότητα.
Τα δύο τρίτα των αγωγών έχουν επιβληθεί από άτομα που «ανησυχούν ότι έχουν αρρωστήσει»- αλλά στην ουσία δεν έχουν μολυνθεί. Ενδέχεται, όμως, αυτό να αποδειχθεί αληθές, στο μέλλον, εφόσον έχουν εργασθεί σε εργασίες που απαιτούσαν τη χρήση αμιάντου.
Παρ’ όλο ότι προβλέπεται να τεθεί κάποιος περιορισμός στην επικρατούσα κατάσταση, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις απέχουν πολύ από το να αισθάνονται ευτυχείς με τα σχέδια του γερουσιαστή Χατς. Οπως πιστεύουν θα στοιχίσει πολύ ακριβά να τεθεί ένα τέλος σε μία αβεβαιότητα την οποία θα πληρώσουν οι ίδιες με υψηλό τίμημα.
Στις 3 Ιουλίου η Ομοσπονδία Αμερικανών Ασφαλιστών έγραψε μία επιστολή στον κ. Χατς με την οποία του εκφράζει τις «βαθιές της ανησυχίες».
Στην επιστολή τους αναφέρουν, επίσης, ότι είναι αντίθετοι στο νομοσχέδιο εκτός και εάν η προοπτική των δαπανών μειωθεί στο επίπεδο που είναι καταγεγραμμένο σε παλαιότερο νομοσχέδιο.
Το νομοσχέδιο του κ. Χατς παραθέτει δέκα ιατρικά κριτήρια που ποικίλλουν από το μεσολιθίωμα μέχρι και την προοδευτική εμφάνιση του καρκίνου του πνεύμονος μέσω των ακτίνων Ρέντγκεν και της ασβεστιάσεως. Οι ασφαλιστές θεωρούν ότι ορισμένα από αυτά τα κριτήρια είναι «γενναιόδωρα».
Πάντως, το πρώτο σχέδιο νόμου του κ. Χαρτς αναφέρει ότι οι ασφαλιστές και οι επιχειρήσεις θα πρέπει να καταβάλουν από 45 δισεκατομμύρια δολάρια έκαστος, στο ταμείο το οποίο θα πρέπει να διαθέτει συνολικώς 108 δισεκατομμύρια δολάρια. Το υπόλοιπο θα πρέπει να διατεθεί από τις εταιρείες που κήρυξαν πτώχευση λόγω αποζημιώσεων σε θύματα που προκάλεσε η χρήση αμιάντου.
Ωστόσο, ο κ. Χατς απεδέχθη μία τροποποίηση των Δημοκρατικών, βάσει της οποίας, ασφαλιστές και επιχειρήσεις καλούνται να καταβάλουν επιπροσθέτως άλλα 45 δισ. δολάρια, αυξάνοντας το αποθεματικό του ταμείου στα 153 δισ. δολάρια.
Ενδέχεται να κληθούν να καταβάλουν 2 δισ. δολάρια το χρόνο, μετά την λήξη των εισφορών τους η οποία προβλέπεται να είναι 27ετούς διάρκειας, εάν φυσικά τους έχουν απομείνει χρήματα στο κοινό ταμείο.
Εκτός αυτού, οι Δημοκράτες κατόρθωσαν να πείσουν τον κ. Χατς να δεχθεί ως αποζημίωση το 1,1 εκατομμύριο δολάρια για τις περιπτώσεις ασθενών από μεσολιθίωμα, έναντι 700.000 δολαρίων, που αρχικώς είχε προβλέψει στο νομοσχέδιό του.