H συμφωνία για τις μεταρρυθμίσεις στο σύστημα περίθαλψης, η οποία συνήφθη μεταξύ γερμανικής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, επέχει μείζονα σημασία. Οι ίδιες οι προτάσεις, που συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτήν, αποτελούν το ελάχιστο, που χρειάζεται για να αρχίσουν να αντιμετωπίζονται το κόστος και οι ανεπάρκειες ενός από τα πλέον πολυδάπανα συστήματα περίθαλψης στον κόσμο. Επιπλέον, η συμφωνία σηματοδοτεί ένα ψυχολογικό σημείο καμπής για τη Γερμανία, υποδηλώνοντας ότι η χώρα ολοένα και περισσότερο αποδέχεται την ανάγκη να αναθεωρήσει το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας και να απορρυθμίσει την οικονομία της.
Ο Γερμανός καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ αντελήφθη την αλλαγή κλίματος τον Μάρτιο, οπότε και παρουσίασε το πακέτο μέτρων με την επωνυμία Ατζέντα 2010, στο οποίο πακέτο περιλαμβάνονται οι μεταρρυθμίσεις για την περίθαλψη. Πέραν, όμως, του κ. Σρέντερ το μήνυμα το έλαβαν και τα άλλα κόμματα, όπως κατέστη εμφανές με τη συμφωνία. Δεν υπάρχει, άλλωστε, κάποιο πολιτικό πλεονέκτημα στην παρεμπόδιση μεταρρυθμίσεων, την αναγκαιότητα των οποίων αναγνωρίζουν οι ψηφοφόροι. Οι προτάσεις, με τις οποίες στόχος είναι και η εξοικονόμηση 23,1 δισ. ευρώ έως το 2007, αποτελούν σημαντικό βήμα προς ένα σύστημα περισσότερο λελογισμένων δαπανών. Θα συμβάλουν στο να μειωθούν οι εξουθενωτικά υψηλές μη μισθολογικές δαπάνες -όπως η κάλυψη των υπηρεσιών περίθαλψης, η σύνταξη και τα επιδόματα ανεργίας-, οι οποίες και αποτρέπουν τις εταιρείες από την πρόσληψη νέου προσωπικού. Οι εισφορές για την περίθαλψη αυτές καθαυτές ανέρχονται στο 14,3% των μεικτών αποδοχών και καταβάλλονται από κοινού εκ μέρους εργαζομένων και εργοδοσίας. Οι αλλαγές αποβλέπουν να περιορίσουν το ποσοστό στο 13%. Το γερμανικό σύστημα υγείας νοσεί βαρύτερα από όσο φαίνεται. H ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών και της τεχνολογίας προφανώς και είναι πολύ υψηλή, αλλά το σύστημα εν συνόλω πάσχει από ελλιπή έλεγχο δαπανών και από σοβαρότατη ανεπάρκεια εσωτερικού ανταγωνισμού και διαφάνειας με αποτέλεσμα να υπάρχουν κρούσματα απάτης και διαφθοράς. Ορισμένοι αναλυτές επισημαίνουν ότι χρειάζονται περαιτέρω μέτρα μέσα στην επόμενη διετία. H υπουργός Υγείας Ούλα Σμιντ αναγκάστηκε να αποσύρει ορισμένες προτάσεις για μακροπρόθεσμες δομικές μεταρρυθμίσεις, ώστε να επιτευχθεί η συμφωνία με την αντιπολίτευση. Αυτές θα επέτρεπαν στα 350 ασφαλιστικά ταμεία στον κλάδο της υγείας να επιτύχουν οικονομίες κλίμακος συνεργαζόμενα μεταξύ τους? επιπλέον, θα οδηγούσαν στην απευθείας σύναψη συμφωνιών με τους γιατρούς αντί του ισχύοντος πλαισίου, όπου η συμφωνία συνάπτεται με τον ιατρικό σύλλογο. Βραχυπρόθεσμα το βάρος της εξοικονόμησης πόρων θα το επωμίζονταν όχι οι γιατροί ή οι φαρμακοβιομηχανίες αλλά οι ασθενείς και οι μισθωτοί. Εντούτοις, η συμφωνία διασφαλίζει ότι οι αλλαγές θα γίνουν αποδεκτές από την Ανω Βουλή, την οποία ελέγχει η αντιπολίτευση και πέραν αυτού ενδεχομένως να δημιουργήσει μία μη αναστρέψιμη κατάσταση όσον αφορά τις αλλαγές. Απομένουν, βέβαια, πολλές ακόμα. Ειδικά οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και την πολιτική των επιδομάτων, που εμπεριέχονται στην Ατζέντα 2010 και προϋποθέτουν συναίνεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.