Υπάρχουν δύο λογοι για τους οποίους ασκούνται πιέσεις στην Κίνα για την ανατίμηση ή για την απαλευθέρωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του εθνικού νομίσματός της, του ρενμίμπι. O ένας είναι… εγχώριος και κατά κύριο λογο οικονομικός. O άλλος οφείλεται σε παράγοντες από το εξωτερικό της χώρας και είναι πολιτικός.
Από τις δύο αυτές πηγές άσκησης πιέσεων στο Πεκίνο, η πολιτική που ασκείται από το εξωτερικό είναι η πιο ενοχλητική και πλέον απρόβλεπτη, αναφέρουν αναλυτές. Στο εσωτερικό, η κεντρική τράπεζα εμφανίζεται προετοιμασμένη να ελέγξει γαι αρκετό χρονικό διάστημα -μέσω της νομισματοπιστωτικής πολιτικής της και άλλων δυνατοτήτων της- τις επιπτώσεις από την αναμενόμενη ανατίμηση του νομίσματος.
Η Λαϊκή Τράπεζα
Ομως, η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας έχει αναπτύξει ένα πρόγραμμα για να αντιμετωπίσει και τις δύο πηγές άσκησης των πιέσεων. Σιωπηρά, η Τράπεζα έχει σχεδιάσει την αναδιάρθρωση των μηχανισμών, από τους οποίους καθορίζεται η συναλλαγματική αξία του ρενμίμπι καθώς και τη διεύρυνση των επιτρεπτών ορίων διακύμανσής του.
«Πρέπει να υπάρξει μία ολοκληρωμένη σειρά μέτρων. Το εύρος της διακύμανσης της συναλλαγματικής ισοτιμίας αποτελεί σε τελική ανάλυση φυσική απόρροια των συνθηκών στην αγορά. Εκείνο που είναι σημαντικότερο είναι η προσαρμογή της προσφοράς και της ζήτησης», δηλώνει ο Ντάι Γκέινου, επικεφαλής του τμήματος νομισματικής πολιτικής της Λαϊκής Τράπεζας της Κίνας. Ωστοσο, ο κ. Ντάι δεν αποκάλυψε πως ακριβώς θα αναδιαρθρωθεί ο μηχανισμός συναλλαγματικών ισοτιμιών. Αλλοι όμως Κινέζοι εμπειρογνώμονες αναφέρθηκαν σε πιθανές, εναλλακτικές λύσεις.
Στόχο αποτελεί η δημιουργία μίας συναλλαγματικής ισοτιμίας, η οποία θα είναι περισσότερο ελαστική, ενώ θα καθορίζεται επίσης σε μεγαλύτερο βαθμό από τις δυνάμεις της αγοράς. Ετσι, το Πεκίνο ευελπιστεί ότι θα καταλαγιάσουν οι επικρίσεις, σύμφωνα με τις οποίες διατηρεί το ρενμίμπι συνδεδεμένο με το αμερικανικό δολάριο σε υπερβολικά χαμηλή τιμή, γεγονός που επέτρεψε στην Κίνα να συσσωρεύσει πέρυσι έναντι των ΗΠΑ ένα εμπορικό πλεόνασμα αξίας άνω των 100 δισαεκατομμυρίων δολαρίων. «Οταν θα έχουμε υιοθετήσει ένα πιο ελαστικό σύστημα θα είναι δύσκολο για τους ξένους πολιτικούς να μας κατηγορήσουν ότι διατηρούμε επίτηδες χαμηλή την αξία του ρενμίμπι. Τότε θα μπορούμε να απαντήσουμε ότι αυτή καθορίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς», δήλωσε εμπειρογνώμονας, ο οποίος θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Ομως, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι η Κίνα θα απελευθερώσει το ρενμίμπι, όπως της υποδείχθηκε την περασμένη εβδομάδα ότι πρέπει να πράξει. O άνθρωπος, ο οποίος αναφέρθηκε σε αυτό δεν ήταν άλλος από τον επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, Αλαν Γκρίνσπαν.
Λιγότερες παρεμβάσεις
Η πλήρης απελευθέρωση του ρενμίμπι θα συνεπάγετο την κατάργηση μίας σειράς περιορισμών, που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τη διαμόρφωση της προσφοράς και της ζήτησης του κινεζικού νομίσματος. Κάτι τέτοιο θα θεωρείτο εξαιρετικά επικίνδυνο για το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κίνας, όπου η αξία των επισφαλών δανείων προσδιορίζεται επισήμως να υπερβαίνει κατά 20% την αξία του ενεργητικού των τραπεζών. Σύμφωνα λοιπόν με την άποψη εμπειρογνώμονα, το σχέδιο του Πεκίνου έγκειται στον περιορισμό των παρεμβάσεων που πραγματοποιεί καθημερινά σήμερα η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας στην αγορά συναλλάγματος, σε δύο ή τρεις την εβδομάδα. H συναλλαγματική ισοτιμία του κυμαίνεται γύρω από τα 8,27 ρενμίμπι ανά δολάριο εδώ και χρόνια, πριν ακόμη από την ασιατική κρίση του 1997. Στα συμπληρωματικά μέτρα, τα οποία ενδέχεται να εφαρμοσθούν για την «απελευθέρωση» του ρενμίμπι, περιλαμβάνονται η πιθανότητα να επιτραπεί στις κινεζικές εταιρείες να διατηρούν μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους από το εξωτερικό σε συνάλλαγμα -με το αντίστοιχο ποσοστό να έιναι σήμερα αμελητέο- καθώς και η παροχή δυνατότητας σε αυτές να επενδύουν άμεσα σε ομόλογα με ρήτρα ξένων νομισμάτων. Επίσης, ενδέχεται να επιτραπεί σε κινεζικές τράπεζες, αρχής γενομένης από εκείνες που εδρεύουν στο Χονγκ Κονγκ, να αγοράζουν ξένο νόμισμα για επενδύσεις στο εξωτερικό, καθώς και στους Κινέζους πολίτες, οι οποίοι ταξιδεύουν στο εξωτερικό να μεταφέρουν μαζί τους περισσότερο συνάλλαγμα.